The king of War นิยาย บท 1097

“ไอ้เจ้าหลิวเหล่าก้วยผู้นี้ มันจะโอหังมากไปมั้ง？ถึงแม้เขาจะเป็นถึงผู้แข็งแกร่งขั้นแดนเทพ คิดจะสูบเลือดผู้แข็งแกร่งแดนเทพทั้งสี่ให้แห้งไป หรือเขาคิดว่าตัวเองนั้นเหนือเกินกว่าขั้นเทพที่มีอยู่หรือไง？”

กษัตริย์เซวพูดเสียงขรึมทันที แต่พอพูดถึงคำหลังนั้น พลันมีสีหน้าสะท้านกลัว “ไม่น่าใช่มัง หลิวเหล่าก้วยจะคิดว่าตัวเองก้าวข้ามผู้แข็งแกร่งแดนเทพที่มีอยู่เชียวหรือ？”

กษัตริย์หม่ากับกษัตริย์เฉาก็มีสีหน้าเปลี่ยน ต่างใช้สีหน้าที่ไม่อยากเชื่อมองไปที่กษัตริย์ไป๋

กษัตริย์ไป๋หัวเราะแล้วส่ายหน้า “เป็นไปไม่ได้ ลูกศิษย์คนโตของเขาถึงแม้จะเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเทพ แต่ฝีมือในระหว่างเขาทั้งสอง ก็มีความห่างกันอยู่ไม่น้อย”

“จะว่าไป ช่วงห่างในระหว่างผู้แข็งแกร่งแดนราชาด้วยกัน ยังทิ้งช่วงห่างกันอยู่มาก ยิ่งในผู้แข็งแกร่งแดนเทพด้วยกันน่ากลัวจะทิ้งห่างกันมากยิ่งไปกว่า”

“หลิวเหล่าก้วยให้แข็งแกร่งขนาดไหน ก็ไม่มีทางที่จะก้าวข้ามขั้นเทพไปได้ ถ้าหากเขาแข็งแกร่งเทียบเท่าข้าได้จริง มีหรือจะถูกจำกัดบริเวณอยู่ในเมืองเหมียว？”

ได้ยินที่กษัตริย์ไป๋พูด กษัตริย์องค์อื่น ๆ สีหน้าค่อยดูดีขึ้นอีกมาก

ในสายตาพวกเขา ระดับขั้นเทพนี่ก็สูงชนเพดานแล้ว ที่ว่ากันมีสูงกว่าขั้นเทพนั้น ก็ยังไม่เคยได้ยินมาก่อน

“แต่ว่า ที่หลิวเหล่าก้วยได้อ้างถึงผู้แข็งแกร่งแดนเทพสี่คนนั้น เวลานี้ที่เห็นก็มีหยางเฉินอยู่คนเดียว พวกเราจะไปหาที่ไหนมาได้อีกสามผู้แข็งแกร่งขั้นเทพ？”

กษัตริย์เฉาขมวดคิ้วถาม

หลิวเหล่าก้วยไม่มีความคิดทะเยอทะยานในตี้ชุน นั้นเป็นเรื่องที่ดีที่สุดแล้ว

แต่ทว่า ที่เขาอยากได้ผู้แข็งแกร่งแดนเทพถึงสี่คน ความคิดนี้ ดูจะบ้าไปหน่อยไหม？

นัยน์ตากษัตริย์ไป๋ฉายแววเป็นประกาย พูดขึ้นมาในทันใด “หรือพวกท่านคิดเป็นจริงว่า เรื่องการชิงตี้ชุนในเวลานี้ จะมีเพียงแค่กลุ่มพันธมิตรตระกูลคิงและกองกำลังยุทธการเท่านั้นหรือ？”

“หรือจะว่า ยังมีกลุ่มอิทธิพลอื่นเข้ามาแทรกอีก？”

กษัตริย์หม่าพูดหน้าตื่น

กษัตริย์ไป๋ผงกหัว “เท่าที่ข้ารู้ ราชวงศ์ตระกูลหลงได้มีการเตรียมพร้อมอยู่ สามารถส่งคนเข้าเยี่ยนตูได้ทุกเมื่อ”

กษัตริย์อื่น ๆ ได้ยินข่าวนี้เข้า แต่ละกษัตริย์มีสีหน้าผวาตื่นขึ้นมาในฉับพลัน “ตระกูลราชวงศ์ก็จะมาร่วมวงด้วยหรือ？”

“กองกำลังยุทธการส่งแต่ผู้แข็งแกร่งแดนเทพหยางเฉินออกมา แค่นี้ก็ยากที่พวกเราจะรับมือแล้ว หากตระกูลราชวงศ์ก็ลงมาเล่นด้วย แล้วส่งผู้แข็งแกร่งแดนเทพมาอีกหลายคน กองกำลังแนวร่วมตระกูลคิงของพวกเรา ยังจะมีโอกาสอีกหรือ？”

ข่าวเรื่องนี้ สำหรับกลุ่มพันธมิตรตระกูลคิง เป็นภัยพิบัติแท้

ไม่ว่าจะเป็นกองกำลังยุทธการ หรือตระกูลราชวงศ์ ต่างก็มีผู้แข็งแกร่งแดนเทพอยู่ มีก็แต่กลุ่มพันธมิตร เท่าที่มีจัดว่าแข็งกล้าที่สุดก็แค่ระดับกึ่งแดนเทพ

ความห่างของกึ่งแดนเทพกับขั้นแดนเทพ มันไม่ใช่เพียงแค่ขั้นครึ่งขั้น ต่อให้ยอดฝีมือผู้แข็งแกร่งทั้งหมดของกลุ่มพันธมิตรที่มีอยู่เข้าไปอยู่ในเยี่ยนตู คิดว่าก็ยังไม่มีโอกาสที่จะเข้ายึดตี้ชุนได้

“ข้ารู้แล้ว！”

คิงเซวพูดขึ้นมาในทันใดนั้น “กษัตริย์ไป๋ ที่ท่านพูดเมื่อครู่นี้ว่า หลิวเหล่าก้วยเขาจะร่วมมือกับพวกเรา แต่ต้องให้พวกเราหาผู้แข็งแกร่งขั้นเทพให้เขาสี่คน”

“ถ้าข้าเดาไม่ผิด กษัตริย์ไป๋ท่านคงหมายถึง โยนไฟใส่ให้กับการแก่งแย่งชิงกันในเยี่ยนตู ให้ตระกูลราชวงศ์กลับสู่สภาพเดิมโดยเร็วใช่ไหม？”

“เพราะมีแต่ทางนี้ จึงจะทำให้หลิวเหล่าก้วยหาผู้แข็งแกร่งแดนเทพได้อีกสามคน”

กษัตริย์ไป๋หัวเราะขึ้นมาอย่างเสียงดัง “สมแล้วที่เป็นคิงเซว ฉลาดปราดเปรื่องจริง ๆ！มิผิด นั่นคือความคิดของข้า ตระกูลราชวงศ์จ้องหวังตี้ชุนมานานแล้ว เพียงแต่กฎบัญญัติที่คนผู้นั้นวางไว้ตั้งแต่เมื่อร้อยปีก่อน พวกเขาไม่มีใครกล้าฝ่าฝืน”

“เวลานี้ กลุ่มพันธมิตรตระกูลคิงเข้าครองเยี่ยนตู ก็ยังไม่เห็นมีใครขัดขวาง ถ้าจะให้ผลเป็นการฝ่าฝืนกฎบัญญัติ มันก็เป็นปฏิบัติการเริ่มต้นของพวกเรากลุ่มพันธมิตรตระกูลคิง”

“ก็ในเมื่อกลุ่มพันธมิตรตระกูลคิงของพวกเราเริ่มต้นเข้ามายึดครองแล้วไม่มีปัญหาเกิดขึ้น ตระกูลราชวงศจะเข้ามายึด ก็ต้องไม่มีปัญหาอะไร”

“พวกท่านลองว่ามาซิ สถานะภาพเป็นถึงขั้นนี้ ตระกูลราชวงศ์ยังจะวางตัวอยู่นอกวงอีกหรือ？”