The king of War นิยาย บท 1122

“คุณเป็นใครกันแน่”

หลงจ้านไม่ได้ลงมือ สีหน้าของเขาเคร่งขรึมอย่างยิ่ง และดวงตาของเขาจับจ้องไปที่หยางเฉิน

ถ้าจนถึงตอนนี้ เขายังไม่รู้ว่าหม่าชาวกำลังใช้มือของเขาทำลายบูโดที่ค้างอยู่ แสดงว่าเขาเป็นคนโง่จริงๆ

เขามีลางสังหรณ์ว่า หยางเฉินซึ่งยืนอยู่ข้างๆอย่างสงบน่าจะน่ากลัวยิ่งกว่า

แม้แต่หม่าชาวก็สามารถใช้ความแข็งแกร่งของแดนราชาเพื่อระเบิดออร่าที่เทียบได้กับกึ่งแดนเทพชั้นต้น แล้วหยางเฉินล่ะ ผู้เป็นผู้แข็งแกร่งแดนเทพ แล้วพลังต่อสู้ที่แท้จริงของเขาล่ะ?

หยางเฉินเหลือบมองหลงจ้านจ่างๆ ดวงตาที่สงบ นิ่งราวกับน้ำ ทำให้หลงจ้านรู้สึกว่าเขาไม่สามารถมองทะลุได้

“ผมเป็นใคร ราชวงศ์หลงน่าจะสืบเรื่องนี้มานานแล้วใช่ไหม?”

จู่ๆหยางเฉินก็พูดขึ้นว่า เขาเป็นผู้แข็งแกร่งที่มาจากแดนเหนือ ในสายตาของคนอื่นๆ แดนบูโดของเขาได้เข้าสู่แดนเทพแล้ว

เมื่อมองดูทั่วทั้งแดนเหนือ ผู้แข็งแกร่งแดนเทพมีกี่คน?

ราชวงศ์หลงจะไม่สามารถคาดเดาตัวตนที่แท้จริงของหยางเฉินได้อย่างไร?

"คุณคือ……"

รูม่านตาของหลงจ้านหดตัวลงทันที และเขาพูดอย่างเหลือเชื่อ“คุณคือผู้รักษาดินแดนเหนือ

!”

หยางเฉินยิ้มอย่างไม่ใส่ใจ และพูดติดตลกว่า “จะเดาอย่างไร แล้วแต่คุณ แต่ผมไม่ยอมรับ!”

ตัวตนของเขา สำหรับราชวงศ์และตระกูลคิงนั้น ง่ายต่อการเดามาก แต่แดนหนือนั้นลึกลับเกินไป ไม่มีใครรับประกันได้ว่า แดนเหนือจะมีผู้รักษาดินแดนเหนือเพียงคนเดียวเท่านั้น ได้เข้าสู่แดนเทพ

แต่การตอบของหยางเฉิน ทำให้หลงจ้านมั่นใจมากขึ้นกับการเดาในใจของเขา และคนทั้งคนก็ไม่ค่อยสบายนัก

ถ้าหยางเฉินเป็นผู้รักษาแดนเหนือจริงๆ เขาก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหยางเฉิน

สายตาของเขาจับจ้องมาที่หม่าชาวอีกครั้ง

ทันใดนั้น เขาจำบางอย่างได้ ตามข่าวลือ เก้ากษัตริย์ในแดนเหนือ ล้วนอยู่ในแดนราชา อย่างไรก็ตาม เก้าคนนี้ มีพรสวรรค์ด้านบูโดอย่างมาก และพวกเขาสามารถระเบิดพลังการต่อสู้เป็นกึ่งแดนเทพชั้นต้นได้

ส่วนหม่าชาว ตอนที่เขาเริ่มต่อสู้กับเขา เขาสามารถระเบิดเป็นกึ่งแดนเทพ แต่เขารู้สึกได้ชัดเจนว่าแดนบูโดของหม่าชาว ยังไม่ถึงกึ่งแดนเทพ

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ หลงจ้านก็ตัดสินว่า หม่าชาว เป็นหนึ่งในเก้ากษัตริย์ในแดนเหนือ และชายที่แข็งแกร่งมีเพียงคนเดียวเท่านั้น ที่สามารถมีหนึ่งในกษัตริย์ทั้งเก้าในแดนเหนือติดตาม ก็คิอผู้รักษาแดนเหนือ หยางปูไป้

"มันเป็นเช่นนี้นี่เอง! เป็นเช่นนี้นี่เอง!"

หลงจ้านถอนหายใจด้วยใบหน้าขมขื่น "แม้แต่คุณลงมือด้วยตนเอง การชิงตี้ชุน ใครมีคุณสมบัติชิงกับคุณ?"

ทุกคนตกตะลึง หลงจ้าน ผู้แข็งแกร่งแดนเทพของราชวงศ์หลง กลับกล่าวว่า ไม่มีใครมีคุณสมบัติที่จะแข่งขันกับเขาในการแย่งชิงตี้ชุน

คนนั้นคือใคร?

หรือว่า เป็นชายหนุ่มที่อายุน้อยกว่าสามสิบปี?

ผู้คนในราชวงศ์หลง ต่างตกตะลึง และสายตาก็จับจ้องไปที่หยางเฉิน

และหยางเฉิน หัวใจของเขายังคงเป็นเหมือนน้ำ เขายืนอยู่ตรงจุดนั้นแล้วพูดว่า "กลับมา!"

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ร่างของหม่าชาวก็กระโดดวาบ และเขากลับมาข้างหลังหยางเฉิน แต่ใบหน้าของเขายังคงไม่เต็มใจอยู่เล็กน้อย เขาเพิ่งทะลวงผ่านเข้าไปและเข้าสู่แดนราชาขั้นปลาย อยากจะปลดผนึก และสู้กับผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นต้นดู

ในเวลานี้ จิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ของหลงจ้านสลายไปโดยสิ้นเชิง เนื่องจากเขาคาดเดาตัวตนของหยางเฉินได้แล้ว เขาจะอยู่ที่นี่และต่อสู้กับหม่าชาวได้อย่างไร?

แม้ว่าเขาจะชนะหม่าชาวจริงๆ แล้วยังไงล่ะ?

ผู้รักษาแดนเหนือ ไม่ใช่การดำรงอยู่ที่ทรงพลังที่เขาสามารถเอาชนะได้

“ลุงจ้าน คุณรีบฆ่าเขาสิ!”

หลงเทียนหยู่มองไปที่หลงจ้านด้วยความไม่พอใจและกล่าว

อย่างไรก็ตาม หลงจ้านถอยกลับไปข้างหลังหลงเทียนหยู่ ก้มศีรษะเล็กน้อยแล้วพูดว่า “องค์ชาย ไปกันเถอะ!”