The king of War นิยาย บท 1189

"ปัง!"

ในที่สุด ผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนเทพคนแรกก็พุ่งขึ้นไป เวทีที่ถูกครอบครองโดยผู้แข็งแกร่งของราชวงศ์หลง

ผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนเทพชกออกไป และภายใต้ความตกใจของทุกคน หมัดของเขาชกไปที่ร่างกายของผู้แข็งแกร่งราชวงศ์หลง

อย่างไรก็ตาม กลับไม่สามารถทำอะไรเขาได้เลย เห็นเพียงมุมปากของผู้แข็งแกร่งของราชวงศ์หลงมีรอยยิ้มที่เย็นชา"ไม่เจียมตัว!"

“บูม!”

เมื่อเสียงของเขาลดลง แรงกดดันที่น่ากลัวก็ปะทุขึ้นจากเขา และเห็นเขาเตะขาออกไป และผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนเทพก็ตกลงมาจากเวทีโดยตรง

ในเวลาเดียวกัน ผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนเทพอีกเก้าคนในอีกเก้าสนามประลอง ก็ถูกชกลงจากเวทีเช่นกัน

นาทีนี้ คนดูเงียบกริบ!

……

ทุกคนจ้องไปที่ผู้แข็งแกร่งแดนเทพในเวทีด้วยสายตาที่ตกตะลึง

“นี่...แข็งแกร่งเกินไปมั้ย”

“ผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนเทพ ไม่มีแม้แต่แรงที่จะสู้กลับ?”

“แม้แต่ผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนเทพ ต่อหน้าพวกเขาก็ยังเปราะบาง แล้วพวกเราที่เป็นแค่แดนราชา ยังมีโอกาสอยู่หรือไม่?”

...

ผู้แข็งแกร่งแดนราชาที่อยู่ด้านล่างเวทีนั้น หน้าของพวกเขาซีดมาก

จนกระทั่งถึงเวลานี้เองที่พวกเขาเพิ่งรู้ว่า การมาถึงของพวกเขานั้น ทำหน้าที่เป็นตัวประกอบเท่านั้น

“ผมขอถอยออกจากการแข่งขันชิงตำแหน่งคิงแห่งเยี่ยนตู!”

“ผมก็ขอยกเลิกเหมือนกัน!”

...

ณ ขณะหนึ่ง ในสถานที่จัดงานนี้ มีเสียงของผู้แข็งแกร่งแดนราชาซึ่งกำลังจะถอนตัวออกจากการแข่งขันอย่างต่อเนื่อง

แต่ก็ยังมีบางคนที่มีความหวังอยู่

“ถ้ายังมีคนที่อยากสู้ ก็ขึ้นมาพร้อมกันเลย!”

ผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นปลายของราชวงศ์เย่ ก็พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา

ขณะที่เสียงของเขาลดลง ผู้แข็งแกร่งแดนเทพคนอื่นๆบนเวทีก็แสดงความคิดเห็นของพวกเขาด้วย"พวกคุณมาพร้อมกันเลย!"

แน่นอน พวกเขาทั้งหมดต้องการต่อสู้ให้เสร็จอย่างรวดเร็ว ถ้าจะสู้แบบนี้ต่อไป มันยังช้าเกินไป

“ถ้าเป็นเช่นนี้ งั้นเราจะร่วมมือกันแล้วนะ”

“เรามาร่วมมือกันปราบพวกเขาก่อน แล้วเราค่อยมาตัดสินผล โอเคไหม?”

“โอเค ผมเห็นด้วย!”

"ผมก็เห็นด้วย!"

...

ผู้แข็งแกร่งแดนราชาซึ่งยังคงมีความฝันที่จะเป็นคิงแห่งเยี่ยนตู ต่างก็พูดอย่างกระตือรือร้น

ชั่วขณะหนึ่ง ในแต่ละเวที ก็มีผู้แข็งแกร่งแดนราชาสูงสุดและกึ่งแดนเทพสิบกว่าคนพุ่งขึ้นไป หากเวทีใหญ่กว่านี้ ก็จะมีผู้แข็งแกร่งพุ่งขึ้นไปในเวทีมากกว่านี้แน่นอน

สำหรับผู้แข็งแกร่งที่อยู่ใต้แดนราชาขั้นปลายเหล่านั้น พวกเขาไม่มีคุณสมบัติพอที่จะเข้าสู่เวทีด้วยซ้ำ ทำได้แค่เป็นผู้ชมเท่านั้น

"ฆ่า!"

ในที่สุดก็มีคนเคลื่อนไหว และในเวทีของหวางจ้าน ผู้แข็งแกร่งแดนราชาสูงสุดและกึ่งแดนเทพสิบกว่าคน ต่างก็รีบวิ่งเข้าหาเขา

เมื่อเห็นใบหน้าที่เย็นชาของหวางจ้าน ออร่าของผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นกลาง ก็ปะทุออกมาจากร่างกายของเขาในทันใด

"ไสหัวไป!"

เขาตะโกนอย่างโกรธจัด และกระทืบเวทีด้วยเท้าข้างหนึ่ง

“บูม!”

ก็ได้ยินเสียงดังในเวที

วินาทีถัดมา แรงการบีบบังคับอันน่าสะพรึงกลัวก็ปกคลุมทั่วทั้งเวที

“ปังปังปัง!”

เห็นเขาหายไปอย่างกะทันหัน และเมื่อเขาปรากฏตัวอีกครั้ง ก็มีเพียงเขาคนเดียวที่เหลืออยู่บนเวที

สถานการณ์ของเก้าเวทีอื่นๆ เกือบจะเหมือนกันจนหมด เพิ่งเริ่มต่อสู้ ก็เหลือเพียงผู้แข็งแกร่งแดนเทพของราชวงศ์เท่านั้น

ฉากนี้ ทำให้เหล่าผู้แข็งแกร่งที่ยังกระตือรือร้นที่จะขึ้นเวทีนั้น สิ้นหวัง

อาจกล่าวได้ว่า แดนเทพและภายใต้แดนเทพ เป็นความแตกต่างโดยสิ้นเชิง แดนเทพ ไร้คู่ต่อสู้

"ผมยอมแพ้!"