The king of War นิยาย บท 1380

ขณะนี้ ไช่เสียนซึ่งถูกโต่วเฮ่อปราบอย่างรุนแรง ทำให้เขารู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก

ไม่เพียงแค่ไช่เสียนเท่านั้น แต่ยังรวมถึงผู้แข็งแกร่งของไช่ซื่อกรุ๊ป และแม้กระทั่งคนของโต่วซื่อกรุ๊ปเอง สีหน้าของทุกคนเต็มไปด้วยความอึ้ง ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับโต่วเฮ่อกันแน่?

แต่พวกเขาแน่ใจคือตอนนี้โต่วเฮ่อน่าสะพรึงกลัวมาก เหมือนสัตว์ป่าที่กำลังจะสูญเสียการควบคุม ต้องการฉีกไช่เสียนเป็นชิ้น ๆ

“ยอมจำนวนต่อผม”

โต่วเฮ่อจะกัดฟันและคำรามอีกครั้ง

สีแดงในรูม่านตาของเขายิ่งอยู่ยิ่งแดงขึ้นเรื่อย ๆ และพลังความรุนแรงบนร่างกายของเขาแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ และใกล้เคียงกับความแข็งแกร่งของแดนเหนือมนุษย์ขั้นสองแล้ว

ความแข็งแกร่งของไช่เสียนนั้นอยู่ในระดับกึ่งแดนเหนือมนุษย์ เขาไม่สามารถต้านทานแรงกดดันจากบูโดบนร่างกายของโต่วเฮ่อได้

เขารู้สึกว่าเลือดเนื้อทั้งหมดในร่างกาย ดูเหมือนจะถูกกดทับด้วยพลังที่น่าสะพรึงกลัว เขาไม่มีความสงสัย ถ้าโต่วเฮ่อต้องการจะฆ่าเขา มันง่ายเหมือนพลิกฝ่ามือ

เพียงแต่เขาไม่เข้าใจว่าทำไมโต่วเฮ่อมีความสามารถที่จะฆ่าเขาอย่างชัดเจน เหตุใดเขาจึงบังคับให้ตนเองยอมจำนน?

“ผมยอมจำนน!”

ในที่สุดไช่เสียนก็ไม่สามารถทนต่อการแรงกดดันที่อยู่บนร่างกายของโต่วเฮ่อได้ เขาจึงตะโกนขึ้นมา

“บูม!”

ขณะที่ไช่เสียนกล่าวประโยคนี้ออกมา โต่วเฮ่อถอยหลังไปหนึ่งก้าว พลังรุนแรงในร่างกายของเขายังคงแข็งแกร่ง และเขาเกือบจะสูญเสียการควบคุม

และกลับกันไช่เสียนกำลังหายใจหอบ มีความรู้สึกเหมือนรอดชีวิตจากภัยพิบัติ ร่างกายของเขาเปียกโชกไปด้วยเหงื่อที่เย็นเฉียบ

ชั่วขณะหนึ่ง ที่ทางเข้าคฤหาสน์ราชวงศ์ซ่านกวน ผู้แข็งแกร่งทุกคนต่างมองโต่วเฮ่ออย่างเงียบ ๆ แล้วถอยหลังไปหลายก้าว

ตอนนี้สีหน้าของโต่วเฮ่อเต็มไปด้วยความดุร้าย ราวกับว่าเขาพยายามควบคุมอารมณ์ของตนเองอย่างสุดขีด

“เกิดอะไรขึ้นกับผู้นำกันแน่?”

ผู้แข็งแกร่งของโต่วซื่อกรุ๊ปคนหนึ่งกล่าวพำพึมเบา ๆ

หลังจากเขากล่าวจบ สายตาของโต่วเฮ่อมองมาที่เขาทันที และเมื่อเขาเห็นเช่นนั้น ร่างกายของผู้แข็งแกร่งโต่วซื่อกรุ๊ปคนนั้นแข็งทื่อ ตกใจกลัวจนไม่กล้าพูดอะไรอีก

“ปัง!”

วินาทีถัดมา ร่างของโต่วเฮ่อหายไป เมื่อเขาปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง ทุกคนได้ยินแต่เสียงกระแทก จากนั้นผู้แข็งแกร่งของโต่วซื่อกรุ๊ปคนเมื่อสักครู่กระเด็นออกไปราวกับลูกบอล

และขณะที่ร่างกายอีกฝ่ายกระเด็นออกไป ร่างของโต่วเฮ่อก็พุ่งตามออกไปเช่นกัน

“ปัง!”

ทันทีหลังจากนั้น โต่วเฮ่อโจมตีเขาอีกครั้ง ผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดของโต่วซื่อกรุ๊ปคนนั้นตกลงบนพื้นอย่างแรง จนเสียงดังสนั่นและสั่นสั่นสะเทือนไปทั่ว

ดวงตาของทุกคนเบิกกว้างและมีสีหน้าที่ไม่อยากจะเชื่อ และจ้องมองโต่วเฮ่อซึ่งกำลังใช้เท้าเหยียบผู้แข็งแกร่งของตนเอง

“ผู้นำ……”

สีหน้าผู้แข็งแกร่งของโต่วซื่อกรุ๊ปที่ถูกโต่วเฮ่อเหยียบนั้นเต็มไปด้วยความหวาดกลัว มุมปากของเขาเต็มไปด้วยเลือด และร่างกายของเขาสั่นอย่างควบคุมไม่ได้

เขาพูดเพียงประโยคเดียวเท่านั้น นึกไม่ถึงว่าจะถูกโต่วเฮ่อโจมตีอย่างโหดเหี้ยม

ขณะนี้ เท้าของโต่วเฮ่อเหยียบอยู่ที่หัวใจของเขา ขอเพียงแค่ออกแรง เขาก็จะเสียชีวิตทันที

สีหน้าของคนทั้งสองตระกูลใหญ่เต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ และไม่มีใครคาดคิดว่าโต่วเฮ่อจะโจมตีผู้แข็งแกร่งของตระกูลตนเอง

ไช่เสียนจ้องเขม็งไปที่โต่วเฮ่อ ดวงตาเป็นประกาย ถึงแม้เขาจะไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับโต่วเฮ่อ แต่เขามั่นใจว่าตอนนี้โต่วเฮ่อเกือบจะสูญเสียการควบคุมไปแล้ว

มิฉะนั้น โต่วเฮ่อก็จะไม่ลงมืออย่างโหดเหี้ยมกับคนของตนเอง

เขากำลังครุ่นคิด เห็นได้ชัดว่าโต่วเฮ่อนั้นสามารถฆ่าตนเองได้ แต่ทำไมเขาถึงไม่ฆ่าตนเอง เห็นได้ชัดว่าเขาฆ่าไม่ได้

ตามที่กล่าวมานี้ ตอนนี้โต่วเฮ่อไม่สามารถฆ่าคนได้?

เมื่อคิดถึงตรงนี้ ใบหน้าของไช่เสียนเต็มไปด้วยความประหลาด

“โต่วเฮ่อ ดูเหมือนว่าคนของคุณจะไม่พอใจกับวิธีที่คุณทำให้ตนเองแข็งแกร่งขึ้นอย่างกะทันหัน!”

ไช่เสียนเอ่ยปากขึ้นมาทันที

ทันทีที่กล่าวประโยคนี้ออกมา ทุกคนต่างรู้สึกว่าหัวใจของตนเองถูกบีบรัดทันที ผู้แข็งแกร่งของโต่วซื่อกรุ๊ปมองไปที่ไช่เสียนด้วยความโกรธเคือง