The king of War นิยาย บท 1392

หลังจากที่ไอรีนตะโกนออกไป หยางเฉินซึ่งกำลังฝึกฝนคัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยานอยู่ในห้องลับ จู่ๆ ก็ลืมตาขึ้น

"คุณหยาง ข้างนอกมีสองคนอ้างว่าเป็นเพื่อนของคุณ……"

กษัตริย์ซ่านกวนเพิ่งมาถึงหน้าประตูห้องลับ แต่ก่อนที่เขาจะพูดจบ หยางเฉินก็หายตัวไปจากที่เดิม

รู้สึกถึงเจตนาฆ่าอันทรงพลังที่เล็ดลอดออกมาจากร่างกายของหยางเฉิน ใบหน้าของกษัตริย์ซ่านกวนดูหวาดกลัวทันที

คฤหาสน์ราชวงศ์นั้นใหญ่มาก และเมื่อผู้คุมบอกเขาว่าเกิดอะไรขึ้นที่หน้าประตู ทุกอย่างก็สายไปแล้ว

"โหรวเอ๋อร์ คุณหยางดูเหมือนจะโกรธแล้ว ทำยังไงดี?"

กษัตริย์ซ่านกวนมองไปที่ซ่านกวนโหรวที่อยู่ข้างๆ ในใจรู้สึกไม่สบายใจมาก

ซ่านกวนโหรวส่ายหัวเล็กน้อย และพูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึม:"เป็นเพราะว่าผู้หญิงสองคนที่อยู่ข้างนอกนั้น เป็นคนสำคัญของนายหยางแน่นอนค่ะ"

ทันใดนั้นเอง ผู้คุมคนหนึ่งรีบวิ่งเข้าไปด้วยความตื่นตระหนก และรีบพูดว่า:"ฝ่าบาท มีผู้แข็งแกร่งกึ่งแกนเหนือมนุษย์สองคนกำลังไล่ตามผู้หญิงสองคนนั้น และเมื่อกี้นี่เอง ผู้หญิงหนึ่งในสองคนนั้นถูกพาตัวไปแล้วขอรับ"

"อะไรนะ?"

กษัตริย์ซ่านกวนสีหน้าเปลี่ยนทันที และพูดอย่างโกรธเคือง:"ทำไมพวกเจ้าไม่หยุดล่ะ?"

หลังจากที่พูดคำเหล่านี้ออกมาเขาก็ตระหนักว่าคำพูดของเขามีปัญหาใหญ่เพียงใด อีกฝ่ายหนึ่งเป็นผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนเหนือมนุษย์สองคน ผู้คุมของราชวงศ์จะหยุดพวกเขาได้อย่างไร?

ผู้คุมคนนั้นตื่นตระหนก และไม่รู้จะพูดอะไร

ซ่านกวนโหรวจึงพูดว่า:"คุณออกไปก่อน!"

หลังจากที่ผู้คุมออกไปแล้ว ซ่านกวนโหรวพูดอย่างเคร่งขรึมว่า:"ไม่แปลกใจที่คุณหยางจะโกรธขนาดนี้ ดูเหมือนว่า จะมีคนพาตัวเพื่อนของเขาไป"

"แต่ว่า อีกฝ่ายเป็นใครกันแน่ ส่งผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนเหนือมนุษย์ถึงสองคน เพื่อพาผู้หญิงคนหนึ่งไป และผู้หญิงคนนี้ก็เกี่ยวข้องกับคุณหยางอีกด้วย"

กษัตริย์ซ่านกวนออกคำสั่งทันที:"แจ้งไป ปิดเมืองราชวงศ์ และต้องหาคนสองคนนั้นออกมาให้ได้"

หลังจากนั้น เขามองไปที่ซ่านกวนโหรวอีกครั้ง และพูดว่า:"โหรวเอ๋อร์ ยังไงซะเพื่อนของคุณหยางก็ถูกพาตัวไปจากราชวงศ์ของเรา เกรงว่าเหตุการณ์นี้จะทำให้คุณหยางโกรธราชวงศ์ของเรา"

ซ่านกวนโหรวส่ายหัว:"คุณปู่ ไม่ต้องกังวลค่ะ คุณหยางไม่ใช่คนแบบนั้น ตอนนี้สิ่งที่สำคัญที่สุด คือหาวิธีตามหาผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนเหนือมนุษย์สองคนนั้นก่อน"

"ค่ะ!"

ในตอนที่สองปู่หลานกำลังเดาว่าใครคือผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนเหนือมนุษย์ หยางเฉินก็ปรากฏตัวที่หน้าประตูคฤหาสน์ราชวงศ์แล้ว

"พี่อ้าย!"

เมื่อเห็นอ้ายหลินมีใบหน้าซีดเซียว หัวใจของหยางเฉินก็รู้สึกโกรธทันที

ในความทรงจำของเขา อ้ายหลินเป็นผู้หญิงที่มีแฟชั่นมาก แต่ตอนนี้ หน้าซีดเผือด และเสื้อผ้าบนร่างกายของเธอไม่ได้เปลี่ยนไปเป็นเวลานานอย่างเห็นได้ชัด

แน่นอนว่าอ้ายหลินต้องเจอกับปัญหามากมาย ถึงกลายเป็นแบบนี้

"หยางเฉิน!"

เมื่อเห็นหยางเฉิน อ้ายหลินก็ร้องไห้ออกมาทันที และพูดว่า:"เร็ว นายไปช่วยเสียวหว่านเร็ว เสียวหว่านถูกพาตัวไป"

"โอเค!"

หยางเฉินไม่มีเวลารำลึกความหลัง ร่างของเขาก็แวบหายตัวไปเลย จากนั้นก็มีเสียงฟ้าร้องดังก้องไปทั่วคฤหาสน์ราชวงศ์:"ขอรบกวนฝ่าบาท ช่วยดูแลเพื่อนผมด้วยขอรับ!"

เมื่อทุกคนได้สติกลับมา หยางเฉินก็ไปแล้ว

ในเวลาเดียวกัน ในโรงแรมระดับไฮเอนด์ในเมืองจักรพรรดิ ชายสองคนในชุดจีนพาหญิงสาวคนหนึ่ง ตรงไปที่หอทรงศักดิ์ที่อยู่ชั้นบนสุด

หอทรงศักดิ์ ในห้องชั้นบนสุดของโรงแรมระดับไฮเอนด์ ในเมืองราชวงศ์ซ่านกวน

รอบห้องนั่งเล่นในห้อง เป็นฟิล์มกระจก ซึ่งสามารถมองเห็นสีสันอันตระการตาของทั้งเมืองราชวงศ์ได้