The king of War นิยาย บท 141

อย่างไรก็ตามในเวลานี้ หยางเฉินซึ่งยืนอยู่ข้างหลังของซูซานเมื่อกี้นี้ ก็ขยับเท้าอย่างกะทันหัน และผ่านตรงกลางของบอดี้การ์ดทั้งสองไปในทันที

“เพียะ!”

ไม่มีใครมองได้ไม่ชัดว่าเขาเคลื่อนไหวอย่างไร ในวินาทีต่อมา ก็เห็นมือของหยางเฉิน คว้าคอของเฉินอิงจวิ้นไว้แล้ว

“ไอ้หนุ่ม แกจะทำอะไร?”

บอดี้การ์ดทั้งสองคนกลัวจนหน้าถอดสีในทันที และตะโกนใส่หยางเฉิน

หยางเฉินมองไปที่เฉินอิงจวิ้นที่ใบหน้าเต็มไปด้วยความหวาดกลัวด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ ค่อยๆเอ่ยปากว่า: “ฉันก็บอกแล้ว ฉวยโอกาสที่ฉันอารมณ์ดี อย่ากวนโมโหฉัน ทำไมไม่เชื่อฟังล่ะ?”

“แก แกต้องการจะทำอะไร?” เฉินอิงจวิ้นโดนหยางเฉินบีบคอ และไม่สามารถพูดจาได้ชัดเจน

“เมื่อกี้นี้แกบอกว่า จะให้ฉันคุกเข่าขอความเมตตากับแกเหรอ?” หยางเฉินเอ่ยปากขึ้นทันที

“ไอ้หนุ่ม แกกล้าลงมือกับฉัน ตระกูลเฉินไม่ปล่อยแกไว้แน่”

เฉินอิงจวิ้นถึงตายก็จะรักษาหน้าไว้แม้ว่ามีชีวิตอยู่เพื่อได้รับความทุกข์ทรมานก็ตาม การแสดงออกบนใบหน้านั้นหวาดกลัว แต่ก็มีความโกรธด้วย

หยางเฉินส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ และในวินาทีต่อมา เขาก็เตะออกไปอย่างกะทันหัน

“ผลัวะ!”

เฉินอิงจวิ้นโดนเตะเข้าที่น่อง ขาทั้งสองตรงไปทางหยางเฉิน และคุกเข่าลงอย่างหนัก

“พรึ่บ! พรึ่บ!”

เข่าทั้งสองของเฉินอิงจวิ้น คุกเข่าลงพื้นอย่างหนัก

“อ๊ากกก…..”

ทิ่มแทงใจเจ็บปวดอย่างฉับพลัน ทำให้เฉินอิงจวิ้นอดไม่ได้ที่จะส่งเสียงคร่ำครวญขึ้นมา

เดิมทีเขาก็ใช้ชีวิตที่มีเกียรติมั่งคั่งและร่ำรวย แล้วก็ยังเป็นทายาทของตระกูลเฉินตระกูลชั้นสูงในเมืองโจวเฉิง โตมาขนาดนี้ ยังไม่เคยได้รับบาดเจ็บสาหัสขนาดนี้มาก่อน

ขณะที่หยางเฉินกดเขาลง เข่าทั้งสองของเขาก็กระแทกลงกับพื้นอย่างหนัก และเข่าได้รับบาดเจ็บสาหัสอย่างเห็นได้ชัด

นี่ยังเป็นหยางเฉินที่อ้อมมือ ไม่อย่างนั้นคุกเข่าเมื่อกี้นั้น เกรงว่าเข่าทั้งสองของเขาก็หักในทันที

“อ๊ากกก…..ฉันจะให้แกตาย…..ฆ่าเขาซะ ….. “

เฉินอิงจวิ้นเจ็บปวดจนใบหน้าบิดเบี้ยว และตะโกนขึ้นมา

บอดี้การ์ดทั้งสองของเขาเมื่อเห็นว่าเจ้านายของตัวเองโดนกดให้คุกเข่าลงกับพื้น ก็ตะลึงไปนานแล้ว ในเวลานี้ได้รับคำสั่งจากเฉินอิงจวิ้น ทั้งสองก็โจมตีหยางเฉินอย่างรวดเร็ว

หยางเฉินยิ้มอย่างเยือกเย็น: “รนหาที่ตาย!”

เขายืนอยู่ที่เดิม และมองดูบอดี้การ์ดทั้งสองเดินเข้ามาใกล้อย่างไม่หยุด ดวงตาทั้งสองก็หรี่ลงเล็กน้อย

“ผลัวะ! ผลัวะ!”

ในขณะที่บอดี้การ์ดทั้งสองคนพุ่งเข้ามา หยางเฉินใช้เท้าซ้ายเป็นแกนกลาง ร่างกายหมุนไปสามร้อยหกสิบองศาในทันใด และเท้าก็เตะออกไปทันที

แทบในเวลาเดียวกัน ก็เหวี่ยงหมัดขวาออกไปอีก

บอดี้การ์ดทั้งสองคน กระเด็นออกไปทั้งหน้าและหลัง และกระแทกไปที่กระถางใหญ่หลายอันที่วางอยู่ในล็อบบี้ของร้านอาหารพังในทันที

เพียงท่วงท่าเดียว ก็ทำให้บอดี้การ์ดทั้งสองสูญเสียประสิทธิภาพการต่อสู้ในทันที

ในขณะนั้น ทุกคนก็ดูตกใจ

เฉินอิงจวิ้นก็คาดไม่ถึงว่าผลจะเป็นแบบนี้ บอดี้การ์ดสองคนนั้นเป็นยอดฝีมือที่เฉินซิงไห่ตั้งใจจัดให้อยู่ข้างกายของเขา เมื่ออยู่ในสายตาของทั้งเมืองโจวเฉิง ก็มีคู่ต่อสู้ไม่กี่คน

แต่ตอนนี้ กลับพ่ายแพ้ให้หยางเฉินอย่างง่ายดาย

ในใจของซูซานก็ตกใจอย่างมากเช่นกัน ครั้งก่อนอยู่ที่ประตูทางเข้าของตระกูลซู เธอโดนลอบสังหาร รถกำลังจะชนเธอกระเด็น แต่ตอนที่เธอกำลังสิ้นหวัง ทันใดนั้นหยางเฉินก็ช่วยชีวิตของเธอ ไว้

ตอนนี้เมื่อเฉินอิงจวิ้นจะตบหน้าของเธอ โดนหยางเฉินขัดขวาง

ความหยิ่งทะนงที่หยางเฉินแสดงให้เห็นในเวลานี้ ทำให้หัวใจของเธอเต้นแรง