ตอน บทที่ 1432 การต่อสู้เริ่มต้นขึ้น จาก The king of War – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 1432 การต่อสู้เริ่มต้นขึ้น คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายใช้ชีวิต The king of War ที่เขียนโดย เสี้ยวอ้าวอวี๋เซิง เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
ไม่ใช่แค่หลี่เจียงสงที่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่คนอื่นๆ ก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเช่นกัน พวกเขาเห็นเพียงแสงระยิบระยับพุ่งออกมาห่างจากหัวของหลี่เจียงสงประมาณหนึ่งเมตร ตามมาด้วยการระเบิดอย่างรุนแรง
แต่ทุกคนในที่นี้รู้ดีว่า มีใครบางคนต้องการฆ่าหลี่เจียงสง แต่มีคนช่วยชีวิตไว้จึงรอดหวุดหวิด
บรรดาผู้ที่รู้ความสามารถของหยางเฉิน ในเวลานี้มีเพียงการคาดเดาในใจ และมองไปทางหยางเฉินด้วยความตกใจ
หยางเฉินสีหน้าไร้อารมณ์ เหมือนทุกอย่างไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเขา พลางหยิบถ้วยชาลายครามสีขาวขึ้นมาจิบชาเบาๆ แล้ววางถ้วยชาลง ก่อนจะพูดอย่างเฉยเมย “ในเมื่อราชวงศ์เย่อยากเล่น ผมหยางเฉินก็จะเล่นด้วยจนจบ แค่หวังว่าทุกท่านจะปฏิบัติตามกฎการเล่น มิฉะนั้น...”
เมื่อพูดถึงตรงนี้ หยางเฉินก็ได้ยินและเงยหน้าขึ้นในที่สุด สองตามองไปทางเย่หลินที่มีสีหน้ามืดมน พลางพูดอย่างเย็นชา “มิฉะนั้น สมาชิกของราชวงศ์เย่จะต้องตายหลายคน”
พูดจบทุกคนก็เบิกตากว้าง มองดูหยางเฉินอย่างไม่เชื่อสายตา นี่เขากำลังข่มขู่สมาชิกของราชวงศ์เย่ต่อหน้าสาธารณชนในงานฉลองวันเกิดที่จัดโดยราชวงศ์เย่งั้นหรือ?
เป็นไปตามคาด หยางเฉินพูดกับเย่หลิน
เมื่อครู่ก็สงสัยว่าเย่หลินต้องการฆ่าหลี่เจียงสง จากนั้นก็มีคนขัดขวางการโจมตีของเย่หลิน ตอนนี้ดูเหมือนว่าคนที่ช่วยชีวิตหลี่เจียงสงไว้ก็คือหยางเฉินนั่นเอง
เพียงแต่ว่า เย่หลินเป็นผู้แข็งแกร่งระดับแดนเหนือมนุษย์ หยางเฉินก็ยังเด็กมาก ดูเหมือนมีอายุเพียง 28 ปีเท่านั้น บนโลกนี้มีผู้แข็งแกร่งระดับแดนเหนือมนุษย์ที่ยังหนุ่มเช่นนี้ด้วยหรือ?
และที่หยางเฉินข่มขู่ราชวงศ์เย่ ก็เพื่อรับประกันความปลอดภัยให้คนของเขา
มิฉะนั้น หากระดับแดนเหนือมนุษย์ลงมือ ผู้แข็งแกร่งที่อยู่ต่ำกว่าระดับแดนเหนือมนุษย์จะถูกฆ่าได้ภายในเสี้ยววินาที
สีหน้าของเย่หลินมืดมนจนถึงขีดสุด เขารู้ข่าวลือเกี่ยวกับหยางเฉินแล้ว เขารู้อย่างแจ่มแจ้งตั้งนานแล้ว ตอนแรกยังคิดว่าไม่ว่าหยางเฉินจะมีพรสวรรค์ด้านบูโดแค่ไหน โดดเด่นแค่ไหน อย่างมากที่สุดก็เป็นผู้แข็งแกร่งระดับแดนเหนือมนุษย์ขั้นหนึ่ง แต่เมื่อครู่หยางเฉินหยุดการโจมตีของเขา ซึ่งเพียงพอที่จะพิสูจน์ว่า หยางเฉินมีพลังเทียบเท่าระดับแดนเหนือมนุษย์ขั้นห้า
แม้แต่เย่หลินเองก็ยังตกใจ ถึงอย่างไรเขาก็มีชีวิตอยู่มาถึงหนึ่งร้อยปีกว่าจะก้าวสู่ระดับบูโดในปัจจุบัน แต่หยางเฉินยังหนุ่ม อ่อนกว่าหลานของเขามาก
สำหรับสมาชิกของราชวงศ์เย่ สีหน้าของพวกเขาแย่ลง ความเย่อหยิ่งของราชวงศ์เย่ อดีตผู้นำตระกูลที่มีชีวิตอยู่มาร้อยปีในระดับแดนเหนือมนุษย์ แต่ดันถูกคนอื่นคุกคามเข้าแล้ว
“ขอบคุณคุณหยางที่ช่วยชีวิตผม!”
หลี่เจียงสงสูดหายใจเข้าลึกๆ และมองไปที่หยางเฉินอย่างซาบซึ้ง
เมื่อครู่เขาคิดจริงๆ ว่าตัวเองต้องตายแล้ว
คำพูดของเขายืนยันการคาดเดาของทุกคน เมื่อครู่เป็นเย่หลินจริงๆ ที่ลงมือ จากนั้นหยางเฉินก็หยุดการโจมตีของเย่หลิน ช่วยชีวิตหลี่เจียงสงไว้
หยางเฉินมองหลี่เจียงสงอย่างเฉยเมย พลางพูดว่า “ไม่จำเป็นต้องขอบคุณหรอก เดี๋ยวจะได้สังหารผู้แข็งแกร่งของราชวงศ์เย่อีกมาก ดีเหลือเกิน”
ดวงตาของทุกคนเบิกกว้าง หยางเฉินให้หลี่เจียงสงฆ่าสมาชิกของราชวงศ์เย่ให้มากๆ ต่อหน้าทุกคนในราชวงศ์เย่ ช่างจองหองอะไรขนาดนี้ ถึงได้พูดจาเช่นนี้ออกมาได้?
หลี่เจียงสงตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะนึกขึ้นได้ แววตาดุร้ายฉายผ่านดวงตาของเขา เต็มไปด้วยเจตนาฆ่า เขาเหลือบมองไปทางราชวงศ์เย่ พลางหรี่ตาลง “ถ้าสมาชิกของราชวงศ์เย่ไม่เคลื่อนไหวก็ไม่เป็นไร แต่หากพวกเขาเคลื่อนไหว ผมจะทำให้พวกเขารู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นหากพวกกล้ายั่วยุคุณหยาง”
ความมั่นใจของหลี่เจียงสงเพิ่มทวีสูงขึ้น เขาอยู่ในระดับกึ่งแดนเหนือมนุษย์ และตอนนี้หยางเฉินได้เขย่าขวัญทุกคนแล้ว ราชวงศ์เย่ยังบอกอีกว่าผู้แข็งแกร่งระดับแดนเหนือมนุษย์ไม่ได้รับอนุญาตให้โจมตีผู้แข็งแกร่งที่อยู่ต่ำกว่าระดับแดนเหนือมนุษย์
กล่าวอีกนัยหนึ่ง ผู้แข็งแกร่งในระดับแดนเหนือมนุษย์หรือระดับกึ่งแดนเหนือมนุษย์นั้นไร้คู่ต่อสู้
หลี่เจียงสงเป็นผู้แข็งแกร่งระดับกึ่งแดนเหนือมนุษย์ มีความสามารถใกล้เคียงระดับแดนเหนือมนุษย์ขั้นหนึ่ง แม้แต่ผู้แข็งแกร่งระดับกึ่งแดนเหนือมนุษย์ก็อาจไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา
“ดี! ดีมาก!”
เย่หลินโกรธจัด จับจ้องไปที่หยางเฉินด้วยดวงตาคมกริบดุจนกอินทรี พลางหรี่ตาลงแล้วกล่าวว่า “ในเมื่อคุณรนหาที่ตาย งั้นผมจะช่วยให้สมหวัง!”
เขาโบกมือและพูดอย่างเย็นชา “ใครก็ตามที่เข้าร่วมการต่อสู้ในตี้ชุนต้องเตรียมพร้อมที่จะถูกฆ่า!”
“ฮึ!”
เย่เจี้ยนหัวพ่นลมหายใจแรง “ถ้าคุณมีกำลังที่จะต่อสู้เพื่อตี้ชุนจริงๆ ต่อให้ต้องยอมรับการท้าทายทั้งหมดจากผู้แข็งแกร่งทั้งหมดติดต่อกันแล้วจะเป็นยังไง? ถ้าคุณกลัวผู้แข็งแกร่งของราชวงศ์เย่จะมาผลาญกำลังของคุณ คุณก็แพ้แล้ว!”
“เลิกพูดจาไร้สาระ ลองชิมรสชาติกำปั้นของฉันก่อน!”
โจวก้ายคำรามอย่างโกรธเกรี้ยว พลันสาวเท้าพุ่งเข้าหาเย่เจี้ยนหัวทันที กำลังต่อสู้ระดับแดนเทพชั้นยอดมารวมกันที่หมัดขวาของเขาทันที
“ฮึ!”
เย่เจี้ยนหัวยิ้มเยาะ ยืนนิ่งไม่ขยับ เขาปล่อยหมัดออกไปบ้าง
“ปัง!”
วินาทีถัดมา หมัดของโจวก้ายกระแทกที่กลางฝ่ามือของเย่เจี้ยนหัวอย่างแรง
พลังบูโดอันน่าสะพรึงกลัวระเบิดออกมาจากตำแหน่งที่หมัดทั้งสองชนกัน กวาดไปทั่วทุกทิศทุกทาง
บนโต๊ะอาหารใกล้กับสังเวียนสู้รบพลิกคว่ำระเนระนาดทันที
เย่หลินตบโต๊ะแปดเซียนอย่างแรง พลังอันน่าสะพรึงกลัวปะทุออกมา แผ่ปกคลุมใจกลางสังเวียนต่อสู้
พลังงานระเบิดออกมาจากการปะทะกันระหว่างโจวก้ายและเย่เจี้ยนหัวได้กระจายหายไปในทันที
สิ่งที่ทำให้โจวก้ายตกใจก็คือ ตนเองพยายามอย่างเต็มที่แล้ว แต่ก็ยังไม่สามารถยืนหยัดอยู่กับที่ได้ พอรับการโจมตีจากเย่เจี้ยนหัวก็ยังต้องล่าถอยออกไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The king of War
เขียนยืดเยื้อฉิบหาย.. อ่านแล้วหงุดหงิด...
ยืดเยื้อมากอ่นแล้วโครตเสียอารมณ์แค่บอกว่าเป็นใครแค่เนี้ย แม่งยืดซะจนไร้รสชาติเลย เสียเวลา ่านฉิบหาย...
ถ้าเขียนต่อไม่ได้ก็ตัดจบเหอะ...
ไม่มีบทต่อไปหรือครับ...
ผู้เขียนเค้าเอาไปลงใน Hinovel ตอนนี้เขียนถึงบท 2541 ครับ...
กลับมาเขียนใหม่คงลืมไปหมดและ ต้องอ่านใหม่มั้ง นานเกิน แจ้งชี้แจงก็ไม่มี...
กำ...
คนเขียนตายแล้วเหรอครับ เสียใจด้วยครับ ขอให้ไปสู่สุขติครับ...
ยังอัพเดทอยู่ไหมครับ...
อัพตอนใหม่วันไหนครับ...