The king of War นิยาย บท 1509

ซ่านกวนฟู่ในเวลานี้ ทั่วตัวล้วนเป็นความอาฆาตแค้น หลังกษัตริย์ซ่านกวนอึ้งทึ่งไปชั่วขณะหนึ่ง ถึงดึงสติกลับ รีบบอกว่า “ไม่ได้ครับ”

“ทำไมไม่ได้?”

ซ่านกวนฟู่ถามด้วยเสียงเย็นชา

กษัตริย์ซ่านกวนรีบบอกว่า “เรื่องพวกนี้เป็นแค่การคาดเดาของพวกเราเท่านั้น วิถีบู๊เขาเสียหายหมดถึงที่สุดจริงหรือไม่ ยังไม่มีทางแน่ใจได้ครับ”

“ถ้าวิถีบู๊ของหยางเฉินไม่ได้ถูกทำลายล่ะ? ถ้าเกิดพวกเราอยากฆ่าเขา ขอเพียงเขาต่อต้าน ต่อให้เขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเสด็จอา แต่ก็ต้องสร้างความเสียหายมหาศาลให้แก่ราชวงศ์แน่ครับ”

ชั่วขณะหนึ่งซ่านกวนฟู่เงียบงัน ที่กษัตริย์ซ่านกวนพูดมาไม่ใช่ไม่มีเหตุผล ถ้าหยางเฉินไม่ได้ถูกทำลาย ถ้าหากราชวงศ์ไปฆ่าเขา ถ้าฆ่าเขาได้ก็แล้วไป แต่ถ้าฆ่าไม่ได้ จนทำให้เขาหนีออกจากราชวงศ์ไปได้ล่ะ?

กษัตริย์ซ่านกวนไม่กล้าเสี่ยง ซ่านกวนฟู่ก็ไม่กล้าเสี่ยงเหมือนกัน โดยเฉพาะนี่คือการสืบทอดระยะพันปีของราชวงศ์ ถ้าโดนพังทลาย พวกเขาไม่มีทางแบกรับผลสุดท้ายได้

“สำหรับพวกเรานั้น ความลำบากใหญ่สุดตอนนี้ คือไม่มีทางยืนยันว่าวิถีบู๊ของหยางเฉินถูกทำลายหรือเปล่ากันแน่ ถ้ายืนยันได้ ความยุ่งยากทุกอย่างก็แก้ตกไปได้อย่างง่ายดาย”

เวลานี้กษัตริย์ซ่านกวนเอ่ยปากพูดอีก ในสายตาเต็มไปด้วยแสงสว่างอันฉลาด พูดต่อไปว่า “พวกเราอยากจะลองเชิง คงยากมาก ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นพวกเราลองกระตุ้นสักครั้ง คิดหาวิธีทำให้ตระกูลหลี่มาลองเชิง”

ซ่านกวนฟู่รีบมองทางกษัตริย์ซ่านกวนทันที ถามว่า “นายมีแผนแล้ว?”

กษัตริย์ซ่านกวนพยักหน้า “เสด็จอา ท่านรอดูเรื่องสนุกดีกว่าครับ!”

ในขณะเดียวกัน ตระกูลหลี่

ศพของหลี่เป่าจุ้น ถูกวางไว้ที่คฤหาสน์ตระกูลหลี่ หลี่จ้งนั่งอยู่บนตำแหน่งผู้นำ ตำแหน่งต่ำกว่าล้วนเป็นญาติสายตรงของตระกูลหลี่ เวลานี้บนหน้าแต่ละคน ล้วนเป็นแววตาแห่งความโกรธแค้น

“คุณปู่ครับ หยางเฉินไม่เพียงนอนกับซ่านกวนโหรว ยังฆ่าหลี่เป่าจุ้นลูกชายผมอีก นี่คือยั่วยุพวกเราตระกูลหลี่เสียจริงนะครับ คุณปู่ ผมขอร้องท่านส่งกำลังไปราชวงศ์ซ่านกวน ฆ่าหยางเฉิน ล้างแค้นนี้ครับ!”

บิดาของหลี่เป่าจุ้น พูดจาแบบหน้าตาดุร้ายเต็มที่

เจ็บปวดที่สูญเสียลูกอันเป็นที่รัก แค่คิดก็รู้ว่า เขาในเวลานี้ โกรธเคืองมากแค่ไหน

หลี่จ้งไม่ได้พูดจา สีหน้าอึมครึมจนน่ากลัว แรงอาฆาตทั้งตัวกำลังพรั่งพรู เขานึกไม่ถึงโดยสิ้นเชิงว่าหยางเฉินจะฟื้นวิถีบู๊กลับคืนได้แล้วจริงๆ

หลี่เจียงสงสีหน้าอึมครึมจนน่ากลัว มองทางหลี่จ้งพลันบอกว่า “ท่านพ่อ หยางเฉินรังแกคนเกินเหตุ คาดไม่ถึงฆ่าลูกหลานตระกูลหลี่ต่อหน้าสาธารณชน ถ้าเรื่องนี้ไม่ให้เขาชดใช้คืน พวกเราตระกูลหลี่จะกลายเป็นตัวตลกของทั้งเมืองราชวงศ์ซ่านกวนเอานะครับ”

หลี่จ้งยังคงเงียบงันไม่พูด เวลานี้ เขานึกถึงหลี่ไท่ไป๋ที่หายไปจากราชวงศ์เรื่องนี้ขึ้นมา เดิมทีเขายังคาดเดาอยู่ สรุปเป็นราชวงศ์ซ่านกวนควบคุมหลี่ไท่ไป๋ไว้ หรือว่าหยางเฉินฆ่าหลี่ไท่ไป๋แล้ว ตอนนี้ดูแล้ว เป็นหยางเฉินฆ่าหลี่ไท่ไป๋ไปเรียบร้อย

ถ้าพูดมาขนาดนี้ หยางเฉินในปัจจุบัน คงฟื้นการฝึกฝนวิถีบู๊กลับมาแล้ว มิฉะนั้นจะฆ่าผู้แข็งแกร่งแดนเทพของตระกูลหลี่ได้อย่างไร?

เงียบงันตั้งนาน หลี่จ้งกัดฟันพูดว่า “ให้เขาชดใช้คืน? พวกแกบอกฉันมา ให้เขาชดใช้คืนอย่างไร? เขาฆ่าผู้แข็งแกร่งแดนเทพทิ้งได้ พอจะอธิบายได้แล้วว่า เขาในตอนนี้ ฟื้นการฝึกฝนวิถีบู๊กลับมาแล้ว ตระกูลหลี่จะมีใครฆ่าเขาทิ้งได้กัน?”

หลี่จ้งมีแผนสำรองไว้จริง แต่ว่ากลับไม่มีทางรับมือหยางเฉินไหว หยางเฉินแกร่งแค่ไหน เขาเห็นมากับตาตนเอง แม้แต่ผู้พิทักษ์ของราชวงศ์เย่ ยังใช้กำลังมหาศาล ถึงโจมตีหยางเฉินแพ้ได้

ด้วยความสามารถในปัจจุบันนี้ของตระกูลหลี่ อยากจะฆ่าหยางเฉิน เดิมทีไม่มีความหวัง