The king of War นิยาย บท 1653

ได้ยินคำพูดของเหล่าจิ่ว หวยหลันยินดีทันที รีบพูดว่า “พวกคุณตามฉันมา!”

ตอนนี้ อำนาจทั้งเมืองหวยเฉิง กำลังตามหาหยางเฉิน เหล่าจิ่วจะพาหยางเฉินออกจากเมืองหวยเฉิง ความหวังน้อยมากจริงๆ

ถ้าหวยหลัน อยากพาพวกเขาออกจากเมืองหวยเฉิง ด้วยความจริงใจ งั้นตามหวยหลันออกไป เป็นทางเลือกที่ฉลาดที่สุด

ตอนหวยหลัน พาหยางเฉินกับเหล่าจิ่วหนีไป ในสิ่งก่อสร้างขนาดใหญ่ ที่จวนเมืองหวยเฉิง

เจ้าเมืองหวยเฉิงสีหน้าอึมครึมสุดขีด ในดวงตาเต็มไปด้วยความอาฆาต

มีผู้แข็งแกร่งพลานุภาพน่ากลัว คุกเข่าอยู่ด้านล่าง

“เจ้าเมือง เราหาหยางจิ่วเทียน สุดความสามารถแล้ว แต่ไม่เจอแม้แต่เงา ตอนนี้แม้แต่คุณหวยหลัน ก็ขาดการติดต่อไปด้วย”

ผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นต้นคนหนึ่ง พูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

“เจ้าเมือง คุณหวยหลัน หักหลังเราหรือเปล่า เธอคุ้นเคยกับจวนเมืองหวยเฉิงมาก ถ้าเธอพาหยางจิ่วเทียนหนีไป เราคงหาเจอยากมาก”

มีคนพูดขึ้นอย่างระแวดระวัง

หวยเฟิ่งพูดด้วยสีหน้าโมโห “ไอ้คนต่ำตมนั่น กล้ามากจริงๆ กล้าขัดคำสั่งของคุณปู่ พาหยางจิ่วเทียน หนีออกจากเมืองหวยเฉิง”

หวยฉิงอวี่แม่ของเธอ มองเจ้าเมืองหวยเฉิง แล้วพูดว่า “พ่อ ฉันว่ามีความเป็นไปได้ และเป็นไปได้สูงด้วย ไม่งั้นทำไมหวยหลันถึงขาดการติดต่อกะทันหันล่ะ อีกทั้งคนของเรา ยังหาหยางเฉินไม่เจอด้วย”

“ปัง!”

เจ้าเมืองหวยเฉิง ตบลงบนโต๊ะ โต๊ะไม้แท้ราคาสูง พังลงทันที

สีหน้าของเขาโมโห พูดอย่างเย็นชาว่า “ถ้าเธอกล้าหักหลังฉัน ฉันจะให้เธอชดใช้อย่างแสนสาหัส!”

พูดจบ เขาสะบัดมือ พูดสั่งว่า “ปิดเมืองหวยเฉิงทั้งเมือง ผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ ในเมืองหวยเฉิงทั้งหมด เคลื่อนไหวค้นหาหยางเฉิน! ไม่สนใจว่าจะเป็นหรือตาย!”

“ครับ!”

ลูกน้องรีบรับคำสั่ง

เมื่อลูกน้องออกไป ในห้องเหลือเพียงสายเลือดโดยตรง ของจวนเมืองหวยเฉิง

หวยฉิงอวี่มองเจ้าเมืองหวยเฉิง ถามอย่างสงสัยว่า “พ่อ ฉันสงสัยเรื่องหนึ่งมาโดยตลอด ในเมื่อพ่อไม่คิดจะปล่อยหยางเฉิน ออกจากเมืองหวยเฉิง ก่อนหน้านี้ ตอนเจ้าของหุบเขาราชายา ต้องการตัวเขา ทำไมพ่อต้องล่วงเกินราชายา และปกป้องหยางเฉิน”

เมื่อพูดออกมา สายเลือดโดยตรงของจวนเมืองหวยเฉิงคนอื่น ต่างมีสีหน้าสงสัย

เจ้าเมืองหวยเฉิงยิ้มเย็นชา “พวกเธอคิดจริงๆ เหรอว่า ฉันจะเป็นปฏิปักษ์กับราชายา เพื่อคนไม่สำคัญเพียงคนเดียว”

ทุกคนยังตั้งสติไม่ได้ ได้ยินเจ้าเมืองหวยเฉิงพูดต่อ “อาจารย์ของหยางเฉิน พละกำลังแข็งแกร่งสุดยอด อาจเกินแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นยอดไปแล้ว เมื่อสิบปีก่อน แดนบู๊ของเขา เข้าสู่แดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นยอดไปแล้ว”

“ถ้าหยางเฉินตายในจวนเมืองหวยเฉิงของเรา ผลที่ตามมาจะรุนแรงมาก จากนิสัยให้ท้ายศิษย์ตัวเอง ของผู้ไร้นาม ต้องทำลายจวนเมืองหวยเฉิงแน่นอน”

“ส่วนหุบเขาราชายา เป็นขวากหนามขวางตาฉันมาโดยตลอด ไม่ทำลายหุบเขาราชายา ใจฉันคงไม่สงบสุข!”

“การที่ฉันปกป้องหยางเฉิน เพราะฉันรู้ว่า หยางเฉินต้องไปหุบเขาราชายา เพราะเขาถูกพิษกู่ไร้หัวใจ ต้องฆ่าเจียงลั่วด้วยตัวเอง ถึงจะรอด”

“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ แค่ฉันปกป้องหยางเฉินสุดชีวิต ก็จะสร้างภาพว่าฉันกำลังปกป้องหยางเฉิน แต่ยังไง เขาก็ต้องไปหุบเขาราชายาอยู่ดี”

“รอให้เขาไปหุบเขาราชายา เสี่ยงอันตรายมาก แค่เขาตายที่หุบเขาราชายา ฉันจะรีบให้คนปล่อยข่าว เมื่อผู้ไร้นามมาถึง ต้องทำลายหุบเขาราชายาแน่นอน”

หลังพูดออกมา สายเลือดโดยตรงของจวนเมืองหวยเฉิง พากันตกตะลึง