The king of War นิยาย บท 1744

เฝิงเสียวหว่านกับหวยหลัน ดวงตาทั้งคู่เป็นสีแดง จ้องมองหยางเฉินอย่างประหม่า

ในช่วงเวลาที่ผ่านมา พวกเธอจะช่วยหยางเฉินเช็ดทำความสะอาดร่างกายของเขาทุกวัน หากเป็นอย่างที่เจ้าเมืองมู่กล่าว เช่นนั้นก็น่าอายมาก

ในเวลานี้ หยางเฉินที่ฟื้นคืนสติ ในใจเต็มไปด้วยความขมขื่น เดิมทีเขายังคิดว่า หลังจากที่เขาตื่นขึ้นมาแล้ว เขาจะแสร้งทำเป็นไม่รู้อะไรเลย แต่ตอนนี้ เจ้าเมืองมู่กลับพูดทุกอย่างออกมาจนหมด

อย่างไรก็ตาม เจ้าเมืองมู่เดาความจริงได้แล้ว และเขาไม่จำเป็นต้องปิดบังอีกต่อไป

ทันใดนั้น แก้วน้ำบนโต๊ะข้างๆก็พุ่งออกจากแก้วราวกับมีชีวิต

ภายใต้ความประหลาดใจของเฝิงเสียวหว่านและหวยหลัน น้ำในแก้วกลายเป็นหนึ่งประโยคในความว่างเปล่าโดยตรง

เนื้อหาเรียบง่ายมาก มีเพียงหนึ่งประโยค"ช่วงนี้ ขอบคุณเจ้าเมืองมู่มาก!"

"ฮ่าๆๆๆ!"

เจ้าเมืองมู่หัวเราะเมื่อเห็นประโยคนี้ และกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า“อย่างที่คาดไว้ไม่ผิด คุณเกรงใจเกินไปแล้ว!ไม่ต้องกังวล ตราบใดที่จวนมู่ยังไม่ถูกทำลาย ก็จะไม่มีใครทำร้ายคุณได้”

“คุณพักผ่อนเถอะ ผมจะไม่รบกวนคุณแล้ว”

หลังจากพูดจบ นักดาบเงาเพชฌฆาตก็ผลักรถเข็นและพาเจ้าเมืองมู่ออกไป

จนกระทั่งเจ้าเมืองมู่จากไปสักระยะ เฝิงเสียวหว่านและหวยหลันก็ดึงสติกลับมาจากการตกตะลึง บนใบหน้าของสตรีทั้งสองนั้นแดงก่ำ ตอนที่พวกเธอเช็ดทำความสะอาดร่างกายของหยางเฉินก่อนหน้านี้ ทุกสิ่งที่พวกเธอเห็นก็เข้ามาในหัวของพวกเธออีกครั้ง

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อนึกถึงช่วงเวลาที่น่าอึดอัดใจในบางครั้ง ใบหน้าของผู้หญิงทั้งสองก็กลายเป็นสีแดงมากขึ้น

“เสียวหว่าน ฉันต้องไปตุ้มยาให้พี่หยางแล้ว ฉันขอตัวก่อนนะ”

หวยหลันพูดขึ้นมาทันที จากนั้นก็ออกจากห้องราวกับกำลังหนี

ทันใดนั้น ในห้องก็เหลือแต่หยางเฉินที่นอนอยู่บนเตียงและเฝิงเสียวหว่าน

แม้ว่าเฝิงเสียวหว่านจะจำฉากที่น่าอายบางฉาก แต่เธอก็ถึงหมอวิเศษ เคยเห็นอะไรมามากมาย ไม่นานก็กำจัดภาพที่ไม่ดีเหล่านั้นในใจของเธออย่างรวดเร็วและทำการรักษาหยางเฉินต่อไป

หลังจากที่เจ้าเมืองมู่และนักดาบเงาเพชฌฆาตออกจากที่พักของหยางเฉิน พวกเขาก็กลับไปที่พักของเจ้าเมืองมู่

นักดาบเงาเพชฌฆาตไม่เข้าใจและกล่าวว่า"เจ้าเมือง ในที่สุดตอนนี้ก็สามารถยืนยันได้ว่า จุดตันเถียนของหยางเฉินถูกผนึกโดยผู้แข็งแกร่งแดนนภา เนื่องจากอีกฝ่ายได้ทำเช่นนี้ ต้องมีเหตุผลของเขาแน่นอน”

เจ้าเมืองมู่พยักหน้าเล็กน้อยและกล่าวอย่างเคร่งขรึม"ครั้งหนึ่งผมเคยอ่านเจอในหนังสือโบราณว่า มีตระกูลฤาษีที่เก่าแก่ มีวิธีการที่ยอดเยี่ยม ซึ่งสามารถใช้การผนึกจุดตันเถียนของผู้แข็งแกร่งที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสให้อาการบาดเจ็บนั้นคงที่ได้”

“ก่อนหน้านี้ อาการบาดเจ็บของหยางเฉินร้ายแรงมาก ผมคิดว่าเขาจะต้องตายแน่ แต่ไม่คิดว่าเขาจะรอดมาได้ เดิมทีรู้สึกประหลาดใจมาก ตอนนี้ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะปิดผนึกจุดตันเถียนของเขาชั่วคราว ซึ่งทำให้อาการบาดเจ็บของเขาคงที่ มิฉะนั้น ด้วยสมรรถภาพทางกายในปัจจุบันของเขา เขาไม่สามารถทนต่ออาการบาดเจ็บร้ายแรงเช่นนี้ได้เลย”

“หลังจากการบังคับใช้ของอาถรรพ์ จะโดนทำร้ายกลับอย่างรุนแรง ก่อนหน้านี้ที่หยางเฉินได้รับบาดเจ็บสาหัส สาเหตุส่วนใหญ่เป็นเพราะการทำร้ายกลับของของอาถรรพ์ อาการบาดเจ็บร้ายแรงเช่นนี้ สามารถรักษาให้หายได้ในช่วงเวลาสั้นๆ ก็เพราะจุดตันเถียนที่ถูกผนึก”

หลังจากได้ยินคำพูดของเจ้าเมืองมู่ นักดาบเงาเพชฌฆาตรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยและถามว่า “เจ้าเมือง ตระกูลฤาษีที่ท่านพูดถึงนั้น คือตระกูลอะไรหรือ?”

นักดาบเงาเพชฌฆาตพยักหน้าและกล่าว"ถูกต้อง ในช่วงเวลานี้ ผมก็ได้เรียนรู้บางอย่าง คุณเฝิงยังได้ให้ยาเม็ดแก่ผมด้วย ซึ่งเป็นประโยชน์กับการทะลุแดนของผมมาก ตอนนี้ ในเมื่อท่านลาศีลแล้ว ผมก็อยากจะจำศีลฝึกฝนสักระยะ ดูว่าจะสามารถบุกทะลุแดนได้สำเร็จหรือไม่”

เจ้าเมืองมู่พยักหน้า“ได้!คุณไปฝึกฝนอย่างสบายใจได้เลย ครั้งนี้ ไม่มีใครสามารถมาขัดขวางการทะลุของคุณแน่นอน”

หลังจากพูดจบ เขาก็ถามอีกครั้งว่า“จวนเมืองหวยเฉินล่ะ?มีการเคลื่อนไหวอะไรไหม?”

นักดาบเงาเพชฌฆาตรีบเล่าทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในจวนเมืองหวยเฉิงเมื่อเร็วๆนี้

หลังจากฟังเขาพูดจบแล้ว สีหน้าของเจ้าเมืองมู่ก็มีความวิตกกังวลมากขึ้น พูดด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบาว่า“ความกดดันของจวนมู่เริ่มใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ นอกจากจะต้องเผชิญหน้ากับตระกูลบู๊โบราณแห่งตระกูลเจียงแล้ว ยังต้องระวังจวนเมืองหวยเฉิงอีก เจ้าเมืองหวยคนนี้ รู้พรสวรรค์ด้านบูโดของหยางเฉินว่าแข็งแกร่งเพียงใดแล้ว จะไม่ยอมปล่อยหยางเฉินไปอย่างแน่นอน”

“ตอนนี้ ตระกูลบู๊โบราณแห่งตระกูลเจียง ดูเหมือนจะมาเพราะหยางเฉิน หากเป็นเจ้าเมืองหวยต้องการฆ่าหยางเฉินยังพอเข้าใจได้ แต่ตระกูลบู๊โบราณแห่งตระกูลเจียง ทำไมถึงต้องการนำตัวหยางเฉินไป?

นักดาบเงาเพชฌฆาตกล่าว"ด้วยฐานะตระกูลบู๊โบราณแห่งตระกูลเจียง พวกเขาคงไม่ใช่อยากได้มีดพกอาถรรพ์ในมือของหยางเฉินหรอก แต่ทำไมพวกเขาถึงตามหาตัวหยางเฉิน มันน่าแปลกจริงๆ"

เจ้าเมืองมู่กล่าว“ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ครั้งนี้ เราต้องปกป้องหยางเฉินให้ถึงที่สุด คุณไปจำศีลเถอะ ทะลุแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นยอดให้เร็วที่สุด ถึงตอนนั้น ขอเพียงผู้แข็งแกร่งแดนนภาไม่ออกมา ก็ไม่มีใครสามารถแย่งชิงหยางเฉินไปจากเราได้”

ช่วงเวลาต่อจากนั้น นักดาบเงาเพชฌฆาตเริ่มจำศีลฝึกฝน อีกด้านหนึ่ง ภายใต้การดูแลของเฝิงเสียวหว่านและหวยหลัน หยางเฉินได้ฝึกฝนพลังแห้งธาตุน้ำและพลังจิตอย่างเต็มที่

ด้วยการเติบโตอย่างต่อเนื่องของพลังจิต ผนึกจุดตันเถียนของหยางเฉินค่อยๆหลวม

เขาที่เดิมทีไม่สามารถฝึกฝนบูโดได้ เพาะผนึกเริ่มหลวม ทำให้เขาสามารถเข้าสู่สภาวะฝึกฝนได้ แม้ว่าผลจะไม่ได้ดีมากนัก แต่อย่างน้อยก็เป็นการเริ่มต้นที่ดี