The king of War นิยาย บท 1757

ผู้แข็งแกร่งเหล่านั้นของจวนมู่ มองเห็นกับตาตนเองตอนที่ผู้แข็งแกร่งแดนนภาคนหนึ่ง โดนผู้ไร้นามบิดหักคอ ล้วนแล้วแต่ตกใจค้างกันหมด สีหน้าแต่ละคนเต็มไปด้วยความหวาดผวา

นี่เป็นถึงผู้แข็งแกร่งแดนนภาเลยนะ กลับโดนฆ่าในเสี้ยววินาทีแบบนี้แล้ว?

หยางเฉินทำหน้าตกใจเหมือนกัน เขารู้ว่าอาจารย์ของตนเองแกร่งมาก กลับนึกไม่ถึงว่า อาจารย์จะสามารถยิ่งใหญ่เกรียงไกรถึงขั้นนี้ได้

ผู้แข็งแกร่งแดนนภาตัวจริงเสียงจริงคนหนึ่ง บอกว่าฆ่าก็ฆ่าเลยเหรอ?

“ผู้ไร้นาม!”

เวลานี้ ผู้อาวุโสที่สวมเสื้อคลุมสีเขียวคนหนึ่ง เดินออกมาทันใด มองทางผู้ไร้นาม สีหน้าอึมครึมถึงขีดสุด

ผู้ไร้นามทำหน้าไม่สนใจ จ้องอีกฝ่ายด้วยท่าทางหยอกล้อแล้วบอกว่า “ในที่สุดพันธมิตรพิทักษ์ก็ยอมปรากฏตัวแล้วเหรอ?”

“พันธมิตรพิทักษ์!”

ได้ยินคำพูดของผู้ไร้นาม ลูกตาหยางเฉินหดตัวลง

ในช่วงเวลานี้ ถึงแม้เขาจะอยู่ในสภาพหลับลึกมาโดยตลอด กลับใช้พลังจิตใจรับรู้ถึงเรื่องราวมากมาย และรู้จักพันธมิตรพิทักษ์อิทธิพลแห่งนี้

อิทธิพลชั้นนำแท้จริงแห่งหนึ่ง อยู่ที่พันธมิตรพิทักษ์ ผู้แข็งแกร่งทุกคน ล้วนเป็นผู้แข็งแกร่งแดนนภา

เพราะการมีอยู่ของพันธมิตรพิทักษ์ ผู้แข็งแกร่งแดนนภาถึงไม่กล้าแทรกแซงเรื่องบนโลกทั่วไป ว่าตามกฎเกณฑ์ของพันธมิตรพิทักษ์แล้ว ผู้แข็งแกร่งแดนนภา ห้ามลงมือต่อผู้แข็งแกร่งที่อยู่ต่ำกว่าแดนนภา

ผู้แข็งแกร่งเสื้อคลุมสีเขียวคนนั้นของพันธมิตรพิทักษ์ จ้องผู้ไร้นามอย่างเย็นชาพูดขึ้นว่า “นายรู้หรือเปล่าว่าตัวเองทำอะไรลงไป? ว่าตามกฎของสมาคม ถ้าไม่ผ่านความเห็นชอบของพันธมิตรพิทักษ์ การลงมือฆ่าผู้แข็งแกร่งแดนนภา นี่คือโทษหนัก!”

ผู้ไร้นามพูดแบบโมโห “นายแม่งก็รู้ว่ามีกฎสมาคมอยู่ด้วยเหรอ? ว่าตามกฎของสมาคม ผู้แข็งแกร่งแดนนภา ห้ามลงมือต่อผู้แข็งแกร่งต่ำกว่าแดนนภา ตอนที่ลูกศิษย์ของฉันเกือบโดนผู้แข็งแกร่งแดนนภาฆ่าทิ้ง นายอยู่ที่ไหนกัน?”

“ตอนนี้ฉันฆ่าผู้แข็งแกร่งแดนนภาคนหนึ่งแล้ว นายเพิ่งรู้จักขัดขวาง? แม่งตอนแรกไปทำอะไรมา?”

ผู้ไร้นามในเวลานี้ โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ

ยังเป็นครั้งแรกที่หยางเฉินเห็นลักษณะของผู้ไร้นามโกรธเคืองขนาดนี้ ขณะเดียวกัน ในใจมีความกังวลระดับหนึ่ง

เขารู้เพียงว่า ผู้แข็งแกร่งแดนนภาห้ามลงมือต่อคนที่อยู่ต่ำกว่าแดนนภา กลับไม่รู้ชัดว่า ผู้แข็งแกร่งแดนนภาลงมือต่อผู้แข็งแกร่งแดนนภา ย่อมต้องผ่านความเห็นชอบของพันธมิตรพิทักษ์เช่นกัน

ปัจจุบันนี้ อาจารย์ฆ่าผู้แข็งแกร่งแดนนภาคนหนึ่งแล้ว ผู้แข็งแกร่งของพันธมิตรพิทักษ์ก็ปรากฏตัวขึ้นด้วย อาจารย์จะมีอันตรายหรือไม่?

ยิ่งคิด ความกังวลในใจของหยางเฉินยิ่งเข้มขึ้น

ผู้แข็งแกร่งแดนนภาคนนั้นของพันธมิตรพิทักษ์ สีหน้าอึมครึมไร้ที่เปรียบ พูดด้วยเสียงเย็นชา “ผู้แข็งแกร่งแดนนภาของตระกูลเจียงไม่ได้ลงมือฆ่าลูกศิษย์ของนาย ถึงแม้ทำร้ายลูกศิษย์ของนายแล้ว แต่ว่าโทษก็ไม่ถึงสังหาร”

“ต่อให้ต้องสังหารเขา ก็ควรปล่อยให้เป็นพันธมิตรพิทักษ์ของพวกเราสังหารเขา นายมีสิทธิ์อะไรสังหารผู้แข็งแกร่งแดนนภาคนหนึ่ง?”

ผู้ไร้นามตะคอกใส่ “พูดเพ้อเจ้อห่าเหวอะไร! ฉันรู้แค่ว่า ผู้แข็งแกร่งแดนนภาอยากฆ่าลูกศิษย์ฉัน พันธมิตรพิทักษ์ก็ไม่มีคนลงมือทำอะไร ในเมื่อพวกนายไม่ลงมือ งั้นฉันเลยลงมือเองไง”

“ผู้ไร้นาม!”

ผู้แข็งแกร่งของพันธมิตรพิทักษ์โกรธจัด พูดแบบกัดฟันแน่น “นายเลิกบิดเบือนประเด็นเถอะ ถ้าผู้แข็งแกร่งแดนนภาอยากฆ่าลูกศิษย์ของนาย ฉันต้องลงมืออยู่แล้ว แต่ว่าตอนนี้ ฉันมองเห็นแค่ว่า นายฆ่าผู้แข็งแกร่งแดนนภาคนหนึ่งแล้ว”

“ตอนนี้นายตามฉันไปรับการลงโทษที่พันธมิตรพิทักษ์อย่างเชื่อฟังเถอะ บางทีอาจจะยังมีทางรอด ไม่อย่างนั้น นายมีเพียงตายสถานเดียว!”

ชั่วพริบตาเดียว ลักษณะพลังยิ่งใหญ่แบบฟ้าถล่มดินทลาย กระจายออกมาจากบนตัวของอีกฝ่าย

วินาทีนี้ ทั่วทั้งจวนมู่ ล้วนถูกลักษณะพลังอันสยองขวัญนี้ปกคลุมไว้ตรงกลาง

ชั่วขณะหนึ่งสีหน้าหยางเฉินเปลี่ยนไปมาก ถึงแม้จะไม่รู้ชัดถึงสถานะและความสามารถแท้จริงของอาจารย์ กลับรู้ดีว่า อาจารย์เพื่อช่วยชีวิตตนเองแล้ว ถึงล่วงเกินพันธมิตรพิทักษ์เข้า อิทธิพลยิ่งใหญ่ที่น่ากลัวมากแห่งหนึ่ง

โดยเฉพาะฟังจากคำพูดของผู้แข็งแกร่งพันธมิตรพิทักษ์ สถานการณ์ของอาจารย์อันตรายมาก

ผู้ไร้นามกลับทำหน้าไม่สนใจไยดี หัวเราะเยาะ จ้องอีกฝ่ายแล้วพูดว่า “ชิงเฟิง นี่คือนายคิดจะลงมือกับฉันงั้นเหรอ?”