The king of War นิยาย บท 1797

หยางเฉินมองไปที่หวยหลัน รอให้เธออธิบาย

หวยหลันพูดด้วยรอยยิ้ม “คุณรู้ไหมว่า ตอนนี้เสี่ยวหว่านกำลังยุ่งอยู่กับอะไร?”

หยางเฉินเหลือบมองไปทางห้องของเฝิงเสี่ยวหว่าน และพูดว่า “เธอกำลังศึกษาค้นคว้าเรื่องยาไม่ใช่หรือ?”

นอกจากเฝิงเสี่ยวหว่านแล้ว หยางเฉินยังไม่เคยเห็นใครที่สามารถกลั่นเม็ดยาได้ ยารักษาโรคเกือบทั้งหมดที่มีในตอนนี้ ส่วนใหญ่คือสิ่งที่อาจารย์กลั่นยาสมัยโบราณเหลือทิ้งไว้

หวยหลันเม้มริมฝีปากและยิ้ม แล้วพูดว่า “เสี่ยวหว่านกำลังศึกษาค้นคว้าเรื่องยา แต่เธอกำลังกลั่นยาเพื่อเยี่ยนเฉินกรุ๊ปคุณยังจำได้ไหม หกเดือนก่อน ตอนที่คุณกับเสี่ยวหว่านยังอยู่ที่เยี่ยนตู เสี่ยวหว่านเคยขอให้คุณช่วย ให้คุณช่วยหาวัสดุยาให้เธอ?”

หยางเฉินพยักหน้า “จำได้แน่นอน เสี่ยวหว่านยังเคยพูดว่า เธอต้องการทำเซอร์ไพรส์ให้ผม เพียงแต่ว่าระยะหลังมีเรื่องมากมาย ซึ่งทำให้เธอเสียเวลาไปมาก”

หวยหลันพูดว่า “เริ่มตั้งแต่ตอนนั้นเสี่ยวหว่านเริ่มศึกษาค้นคว้ายาที่เกี่ยวกับยายั้งอายุในความเป็นจริง หลายเดือนก่อนยายั้งอายุนั้นกลั่นสำเร็จแล้ว เพียงแต่ว่าค่าใช้จ่ายของยายั้งอายุ นั้นสูงเกินไป เธอเลยต้องปรับปรุงมาตลอด เพื่อลดต้นทุน เพื่อให้ยายั้งอายุกลายเป็นผลิตภัณฑ์ที่ทำกำไรได้มากที่สุดของเยี่ยนเฉินกรุ๊ป

หยางเฉินตกตะลึงครู่หนึ่ง “ยายั้งอายุ?”

เป็นครั้งแรกที่เขาได้ยินเกี่ยวกับเม็ดยาชนิดนี้ ตามความหมายของชื่อที่แท้จริง สามารถทำให้ใบหน้าของบุคคลนั้นได้รับการเปลี่ยนแปลงเพื่อให้ใบหน้าดูอ่อนเยาว์อย่างถาวรเหรอ?

ดูเหมือนว่าหวยหลันจะเดาความคิดของหยางเฉินได้ และพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ยายั้งอายุของแท้ สามารถล้างพิษและปรับแต่งใบหน้าได้ แต่ถ้าต้องการให้ยายั้งอายุแพร่กระจายในตลาดจริงๆ จะทำให้เกิดความโกลาหล ในเวลานั้น เป็นไปได้มากที่จะดึงดูดตระกูลบู๊โบราณ หรือผู้แข็งแกร่งของสำนักโบราณ”

เมื่อพูดตรงนี้ รอยยิ้มบนใบหน้าของหวยหลันก็หายไป และพูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “ด้วยความรอบรู้ของตระกูลบู๊โบราณกับสำนัก มันเป็นเรื่องธรรมดาที่จะแยกแยะออกว่ายายั้งอายุเป็นยาที่แท้จริงหรือไม่”

“เท่าที่ฉันรู้ แม้แต่ตระกูลบู๊โบราณและสำนัก ก็ไม่มีอาจารย์กลั่นยา ยาที่แพร่หลาย ก็คงไม่ใช่ยาจริง น่าจะเป็นยาเม็ดโบราณที่แพร่หลายมาหลายร้อยปี

“ถ้าให้พวกเขารู้ว่า เสี่ยวหว่านเป็นอาจารย์กลั่นยา ถึงตอนนั้นปัญหาก็จะใหญ่โต และแน่นอนว่าจะต้องมีคนจำนวนมากที่อยากได้เสี่ยวหว่าน”

เมื่อได้ยินคำพูดของหวยหลัน ชั่วขณะสีหน้าหยางเฉินก็เคร่งขรึม เขาก็เข้าใจเรื่องนี้ และตอนนี้เขาพึ่งตั้งสติได้ เมื่อก่อนนี้เขาประมาทเลินเล่อเกินไป และไม่ได้พิจารณาถึงอันตรายที่อาจเกิดขึ้นเหล่านี้ด้วยซ้ำ

หยางเฉินรีบพูดทันที “ไม่ได้ เสี่ยวหว่านกลั่นยายั้งอายุไม่ได้! ผมมีความมั่นใจที่จะทำให้เยี่ยนเฉินกรุ๊ปยืนอยู่บนจุดสูงสุดของโลก แต่ต้องไม่ให้เสี่ยวหว่านมารับความเสี่ยงนี้ จุดสูงสุดเช่นนี้ ผมไม่เอาดีกว่า”

หลังจากพูดเสร็จ เขาก็ลุกขึ้นและจะไปคุยกับเฝิงเสี่ยวหว่าน

ขณะที่เขากำลังจะไปพบเฝิงเสี่ยวหว่าน ประตูห้องของเฝิงเสี่ยวหว่านก็เปิดออกก่อน และเฝิงเสี่ยวหว่านที่ยิ้มแย้ม ก็เดินออกมาจากห้อง

“พี่หยาง คุณไม่ต้องเป็นห่วงฉัน หวยหลันคิดเรื่องพวกนั้นไว้แล้ว ดังนั้นฉันจึงเปลี่ยนยายั้งอายุให้กลายเป็นครีมยั้งอายุไม่เพียงแค่นั้น ยังทำให้ประสิทธิภาพของยาลดลงอย่างมาก ไม่มีใครเอายายั้งอายุมาเชื่อมโยงกับครีมยั้งอายุ”

เฝิงเสี่ยวหว่านพูดด้วยรอยยิ้ม เมื่อกี้การสนทนาข้างนอกเธอบังเอิญได้ยิน และก็อบอุ่นใจ หยางเฉินคิดถึงความปลอดภัยของเธอก่อน แต่ไม่ใช่ผลประโยชน์ของเยี่ยนเฉินกรุ๊ป

หลังจากฟังคำพูดของเฝิงเสี่ยวหว่าน หยางเฉินถึงเข้าใจ ที่แท้หวยหลันได้คำนึงและพิจารณาถึงอันตรายรอบตัวเสี่ยวหว่านแล้ว ทันใดนั้นก็รู้สึกโชคดีมาก และพาหวยหลันออกไป

หวยหลันฉลาดมาก และอยู่เคียงข้างเขา สามารถช่วยเขาได้มาก

หวยหลันสามารถเห็นความซาบซึ้งใจในดวงตาของหยางเฉิน เธอเดินไปข้างหน้าด้วยรอยยิ้มและพูดว่า “ประสิทธิภาพของยานั้น แรงเกินไป ถ้ามันแพร่หลายอยู่ในตลาดจริงๆ ย่อมทำให้เกิดปัญหามากมาย แน่นอน แม้กระทั่งหากนำยายั้งอายุเปลี่ยนเป็นครีมยั้งอายุ ถ้าประสิทธิภาพของยาแรงเกินไป มันจะยังดึงดูดความสนใจของผู้อื่นได้”

“อย่างไรก็ตาม เฝิงเสี่ยวหว่านได้ลดประสิทธิภาพของยายั้งอายุลงอย่างมาก เป็นผลให้ ไม่เพียงแต่จะสามารถควบคุมค่าใช้จ่ายให้อยู่ในระดับที่ต่ำลงเท่านั้น แต่ยายั้งอายุยังคงสภาพเดิม”

“แน่นอน พี่หยางไม่ต้องกังวล แม้จะลดประสิทธิภาพของยายั้งอายุไปแล้ว แต่ว่าประสิทธิภาพของครีมยั้งอายุ ก็ยังสามารถตีตลาดเครื่องสำอางที่มีอยู่ตามท้องตลาดได้”

หลังจากที่พูดจบ เธอมองไปที่เฝิงเสี่ยวหว่าน “ถ้าฉันเดาไม่ผิด เสี่ยวหว่านได้ศึกษาค้นคว้าเกี่ยวกับครีมยั้งอายุได้สำเร็จแล้วใช่ไหม?”