The king of War นิยาย บท 1875

ฉินยีมาแล้ว

ในเวลานี้ ทุกคนต่างจับจ้องไปที่ร่างสีดำ

หม่าชาวยังคงตะลึงอยู่กับที่ แต่เดิมเขาคิดว่าตนกำลังจะตายแล้วแต่จู่ๆ ก็มีคนมาช่วยไว้

ผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นปลายสองคนที่กำลังปิดล้อม หนิงเทียนเหอ อยู่ก็หยุดการโจมตีลงเช่นกัน พวกเขามองไปที่ร่างสีดำที่อยู่ข้างหน้าหม่าชาวด้วยสีหน้าตกใจ

“สวัสดีผู้อาวุโส พวกเรามาจากตระกูลบู๊โบราณไป๋หลี่ มีความแค้นกับหยางเฉินแห่งสมาพันธ์บูโด ที่เรามาที่นี่ในวันนี้ก็เพื่อชำระความแค้นระหว่างพวกเรากับหยางเฉิน โปรดผู้อาวุโสอย่าได้เข้ามายุ่งเกี่ยว”

ในเวลานี้ หนึ่งในสองของผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นปลายที่ติงเหวินจัวนำมากำลังมองไปที่คนชุดดำและเอ่ยขึ้น

คนชุดดำแต่งกายด้วยชุดดำทั้งตัวและสวมหน้ากากเอาไว้จนมองไม่เห็นหน้า

“ปึง!”

“ปึง!”

ในเวลาเดียวกันกับที่เสียงของผู้แข็งแกร่งของตระกูลไป๋หลี่คนนั้นเอ่ยขึ้น คนชุดดำก็มาอยู่ที่ตรงหน้าพวกเขาแล้ว ทุกคนล้วนมองไม่เห็นเลยสักนิดว่าเขาลงมืออย่างไร แต่ได้ยินแค่เพียงเสียงกระแทกอย่างรุนแรงสองครั้งเท่านั้น จากนั้นก็เห็นว่าผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นปลายที่ตระกูลบู๊โบราณไป๋หลี่พามากำลังถูกโจมตีจนกระเด็นออกไปทีละคน

ฉากนี้ ทำให้ทุกคนตื่นตะลึง

นี่จะต้องเป็นนักบู๊ที่ทรงพลังมากแค่ไหน ถึงสามารถทำให้ผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นปลายกระเด็นออกไปได้ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว?

ติงเหวินจัวที่เห็นแบบนั้นก็ตะลึงไปอย่างสมบูรณ์ ร่างกายของเขาสั่นด้วยความกลัว

แม้ว่าเขาจะไม่ทราบตัวตนของคนชุดดำ แต่เขาก็รู้ว่าคนชุดดำมาเพื่อช่วยหนิงเทียนเหอและพรรคพวก

อีกทั้งเขาก็มาเพื่อช่วย หนิงเทียนเหอจัดการกับพวกเขา

ส่วนผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นปลายสองคนที่ถูกคนชุดดำโจมตีจนกระเด็นไป ตอนนี้กำลังได้รับบาดเจ็บสาหัสและล้มลงบนพื้นห่างออกไปกว่าสิบเมตร จนไม่มีแรงแม้แต่จะลุกขึ้น

หนิงเทียนเหอ ดีใจมากทันทีและพูดว่า "ขอบคุณผู้อาวุโสที่ช่วยชีวิต!"

เขารู้ดีว่าถ้าไม่ใช่เพราะคนชุดดำผู้แข็งแกร่งตรงหน้า เขาคงตายไปแล้ว

หม่าชาวจ้องไปที่เงาร่างสีดำ ไม่รู้ว่าทำไม เมื่อครู่ที่เขามองไปยังดวงตาของคนชุดดำแล้วถึงได้เกิดความรู้สึกคุ้นเคยอย่างมาก

เขามั่นใจมากว่าคนชุดดำเป็นเพื่อนเก่าของเขา

อย่างไรก็ตาม เขาจำไม่ได้จริงๆ ว่าใครในหมู่คนที่เขารู้จักที่มีความแข็งแกร่งขนาดนี้

ผู้ที่มีพลังสามารถจัดการผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นปลายได้เพียงพริบตา อย่างนั้นความแข็งแกร่งของคนชุดดำอย่างน้อยๆ ก็ควรอยู่ที่แดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นยอด แต่หม่าชาวกลับเชื่อว่าความแข็งแกร่งของคนชุดดำน่าจะอยู่ที่แดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นต้น

ในเวลานี้เอง จู่ๆ คนชุดดำก็มองไปยังด้านติงเหวินจัวและเดินเข้าไปหา

"ตุบ!"

ขาของติงเหวินจัวอ่อนยวบทันที เขาคุกเข่าลงในทิศทางของคนชุดดำแล้วพูดด้วยสีหน้าหวาดกลัวว่า “ท่านผู้อาวุโส โปรดไว้ชีวิตฉันสักครั้ง ฉันผิดไปแล้ว ไม่กล้าอีกแล้ว”

คนชุดดำยังคงไม่พูดจา ขณะที่ติงเหวินจัวกำลังร้องขอความเมตตา เขาก็มายืนอยู่หน้าติงเหวินจัวแล้ว

“ปึง!”

ทันใดนั้น คนชุดดำก็เหยียดนิ้วทั้งห้าออกและกุมหัวของติงเหวินจัวเอาไว้ ออร่าพลังอันน่าสะพรึงกลัวไหลเข้าสู่สมองของติงเหวินจัวทันที จนติงเหวินจัวไม่มีแม้โอกาสที่จะตอบสนอง สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปทันใด จากนั้นเลือดก็ไหลออกจากทวารทั้งเจ็ด ดวงตาของเขาเบิกกว้าง ร่างของเขาค่อยๆ ล้มลงกับพื้น

"ตายแล้ว!"

เหล่าผู้แข็งแกร่งที่ติงเหวินจัวพามาต่างก็ตื่นตะลึงไป แต่ละคนล้วนมีสีหน้าหวาดกลัว เกรงว่าพวกเขาจะกลายเป็นเป้าหมายต่อไปของคนชุดดำ

ติงเหวินจัวแม้กระทั่งตายก็ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองไปทำอะไรให้คนชุดดำโกรธเคือง

ผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นปลายสองคนที่เขาพามารวมทั้ง ว่านฉี ในเวลานี้ต่างก็พยายามตะเกียกตะกายลุกขึ้นมาและเมื่อพวกเขาเห็นว่าคนชุดดำฆ่าติงเหวินจัว ใบหน้าก็เปลี่ยนเป็นซีดขาว

ดวงตาของ ว่านฉีหนาวเหน็บ ทันใดนั้นเขาก็กัดฟันและพูดว่า "ทุกท่าน ไม่ต้องเก็บงำตนเองแล้ว เห็นได้ชัดว่าท่านนี้ไม่ได้มีความตั้งใจที่จะปล่อยพวกเราไป ไม่ว่าเขาจะแข็งแกร่งกว่านี้แล้วอย่างไร? พวกเราผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์กว่า 30 คน อีกทั้งในนั้นยังมี:black"แดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นปลายสองคน และแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นกลางอีกหนึ่งคน จะยังต้องเกรงกลัวเขาอีกหรือไง?”

“เขาไม่มีพลังที่จะฆ่าพวกเราได้ในพริบตา ก็หมายความว่า พลังของเขาน่าจะอยู่ในแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นยอด หากพวกเราร่วมมือกัน ก็อาจสู้กับเขาได้ง!”