The king of War นิยาย บท 1909

ไม่นาน ทั่วทั้งภูเขาวมารก็ตกอยู่ในความโกลาหล เพราะสำนักบู๊กับกามิ กาโสะแห่งห้ากองกำลังใหญ่ของภูเขาวมารได้เริ่มไล่ล่าคนคนหนึ่งพร้อมกัน

แถมค่าตอบแทนที่ทั้งสองกองกำลังให้ก็สูงมากถ้าสามารถแจ้งเบาะแสของเนี่ยชิวได้ กามิ กาโสะมีค่าตอบแทนเป็นยาระดับสูงหนึ่งเม็ด ถ้าสามารถสังหารเนี่ยชิวได้ ก็จะได้รับรางวัลใหญ่เป็นยาระดับสูงสิบเม็ด

ส่วนข้อมูลของเนี่ยชิว กามิ กาโสะได้เผยแพร่ไปนานแล้ว พูดได้เลยว่าตอนนี้ผู้แข็งแกร่งส่วนใหญ่ของภูเขาวมารต่างก็มีข้อมูลของเนี่ยชิวอยู่ในมือหมดแล้ว

ผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นสุดยอดแทบทุกคนในภูเขาวมาร ต่างกำลังตามหาเนี่ยชิว แถมผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นสุดยอดหลายคนได้รวมเป็นทีมกันแล้ว เป้าหมายมีเพียงหนึ่งเดียว นั่นก็คือสังหาร เนี่ยชิว

ในเวลาเดียวกัน ถ้ำแห่งหนึ่งในภูเขาวมาร

หม่าชาวนั่งอยู่กับชายชราที่ผมทั้งขาวทั้งยาวคนหนึ่ง แววตาของหม่าชาวมีแต่ความโกรธเกรี้ยว ส่วนสีหน้าของชายชรากลับมีแต่ความดูแคลน

ชายชราผมยาวสีขาวคนนี้ไม่ใช่ใครอื่น หากแต่เป็นเนี่ยชิวที่กามิ กาโสะกับสำนักบู๊กำลังไล่ล่าอยู่นั่นเอง

หม่าชาวพูดด้วยความโมโหว่า “ฉันแนะนำให้แกรีบปล่อยฉันไป ถ้าพี่เฉินของฉันรู้ว่าแกทำแบบนี้กับฉัน เขาไม่มีทางปล่อยแกไปแน่” 

เนี่ยชิวยิ้มเยาะ “พี่น้องของแก น่าจะอายุพอๆ กันสินะ? มันเก่งมากเลยเหรอ?” 

หม่าชาวพูดอย่างมั่นใจว่า “เก่งมาก! เขาแกร่งพอที่จะฆ่าแกได้!” 

เนี่ยชิวได้หัวเราะออกมาทันที “แกรู้รึเปล่าว่าวิถีบู๊ของฉันอยู่แดนไหนแล้ว?” 

หม่าชาวพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่ชอบใจว่า “ในเมื่อพี่เฉินช่วยตามหาผู้แข็งแกร่งที่มีพลังในการผนึกให้ฉัน ก็ต้องเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นสุดยอดอยู่แล้ว” 

เนี่ยชิวพูดไปขำไป “ในเมื่อรู้ว่าฉันเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นสุดยอด แล้วยังคิดว่ามันจะฆ่าฉันได้อีกเหรอ?” 

หม่าชาวขำออกมาอย่างไม่ชอบใจ “แกไม่รู้หรอกว่าพี่เฉินแข็งแกร่งแค่ไหน” 

เนี่ยชิวรู้สึกสนใจขึ้นมาทันที พูดไปขำไปว่า “แกลองพูดให้ฟังหน่อยซิ ว่ามันแข็งแกร่งแค่ไหน? ถ้าแกกล้าโกหกฉันแม้แต่นิดเดียว ฉันจะหักคอแกเดี๋ยวนี้” 

หม่าชาวพูด “พี่เฉินอายุแค่ยี่สิบแปด ก็บรรลุถึงแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นกลางแล้ว แต่ตอนที่เขาอยู่แดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นสุดยอด ก็เคยรอดพ้นเงื้อมมือของผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นสุดยอดมาแล้ว” 

“ถึงเขาจะอยู่แค่แดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นกลาง ผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นสุดยอดทั่วไปก็ไม่มีทางสู้เขาได้แน่นอน” 

สองตาของเนี่ยชิวหรี่เล็กลง จ้องเขม็งไปที่หม่าชาวแล้วพูดว่า “นี่แกรีบร้อนไปตายขนาดนี้เลยเหรอ?” 

สีหน้าของหม่าชาวไม่มีความเกรงกลัวแต่อย่างใด แล้วพูดอย่างภูมิใจว่า “ทุกอย่างที่ฉันพูดมาเป็นความจริง จะเชื่อหรือไม่ก็แล้วแต่แก ถ้าคิดว่าฉันโกหกแล้วอยากฆ่าฉัน ก็เชิญเลย!” 

เนี่ยชิวไม่ได้พูดอะไร สายตาเป็นประกาย

การที่เขายังเก็บหม่าชาวไว้ ก็เพราะกังวลกองกำลังที่อยู่เบื้องหลังหม่าชาว

เขาสามารถรับรู้ได้ว่า หม่าชาวที่อายุเพิ่งยี่สิบหกยี่สิบเจ็ด แต่แดนวิถีบู๊กลับบรรลุถึงแดนเหนือมนุษย์ขั้นห้าชั้นสุดยอดแล้ว

ผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นห้าชั้นสุดยอดที่อายุน้อยขนาดนี้ เขาเพิ่งเคยเจอเป็นครั้งแรก

ประเด็นคือ หม่าชาวยังมียาระดับสูงติดตัวอีกสามสิลเม็ด

วิถีบู๊ที่เก่งกาจขนาดนี้ จะไม่มีกองกำลังที่แข็งแกร่งคอยหนุนหลังได้ยังไง?

ถ้าคิดจะฆ่าหม่าชาวก็ง่ายแสนง่าย ราวกับเหยียบมดตัวหนึ่ง แต่หลังฆ่าหม่าชาวไปแล้วล่ะ? คนที่อยู่เบื้องหลังหม่าชาวจะยอมปล่อยเขาไปมั้ย?