The king of War นิยาย บท 1999

ร่างเงาสามร่างบินวนอยู่รอบๆหยางเฉิน เฝ้าดูอย่างช่วยไม่ได้ โลหิตแก่นแท้ของกระดูกเทพของเทพธิดาและกษัตริย์มนุษย์กำลังลอยไปทางหยางเฉิน

พูดให้ถูกคือ โลหิตแก่นแท้ของพวกเขาถูกดึงดูดโดยสายเลือดคลั่งของหยางเฉิน

ร่างเงาของเทพธิดากล่าวด้วยท่าทางเคร่งขรึม"โลหิตแก่นแท้ของเทพมารโบราณ ทำให้เขาทนรับไม่ไหวแล้ว ถ้าให้เขาดูดซับโลหิตแก่นแท้ของเทพธิดาและโลหิตแก่นแท้ของกษัตริย์มนุษย์ เขาจะทนได้อย่างไร?"

สีหน้าของร่างเงาของกษัตริย์มนุษย์ก็ดูเคร่งขรึม จ้องไปที่ทิศทางของหยางเฉินและกล่าวว่า"บางที เขาแค่อาจดึงดูดโลหิตแก่นแท้ของเทพธิดาและผมไป เขาไม่สามารถดูดซับได้"

ราวกับว่าจะตอบกษัตริย์มนุษย์ กษัตริย์มนุษย์เพิ่งพูดจบ โลหิตแก่นแท้ของเทพธิดาและโลหิตแก่นแท้ของกษัตริย์มนุษย์ได้มาถึงตรงหน้าหยางเฉินแล้ว จากนั้นก็เริ่มเข้าใกล้ปากของหยางเฉิน

หยางเฉินในเวลานี้ ดูเหมือนว่าจะมีแรงดึงดูดต่อโลหิตแก่นแท้อย่างมาก โลหิตแก่นแท้ของเทพธิดาและโลหิตแก่นแท้ของกษัตริย์มนุษย์ถูกเขากลืนเข้าไปโดยตรง

"บูม!"

พลังอันรุนแรงปะทุออกมาจากร่างกายของหยางเฉิน ราวกับคลื่นพลังงานที่กวาดไปทุกทิศทุกทาง

ที่ฝังศพเทพทั้งหมดถูกทำลายด้วยพลังนี้

"อ๊าก……"

จากส่วนลึกของลำคอของหยางเฉิน มีเสียงโหยหวนดังออกมา

เขารู้สึกได้ชัดเจนว่า หลังจากกลืนโลหิตแก่นแท้แล้ว ร่างกายของเขาดูเหมือนจะลุกเป็นไฟ และกระดูกถูกทำลายด้วยพลังของโลหิตแก่นแท้โดยตรง

หลังจากที่โลหิตแก่นแท้ทำลายเส้นเอ็นและกระดูกของเขาไปหมด ทั้งร่างกายของเขาทรุดลงไป กลายเป็นอัมพาตอย่างสมบูรณ์

อย่างไรก็ตาม นี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้น จากนั้น พลังอันทรงพลังของโลหิตแก่นแท้ก็พุ่งเข้าใส่กระดูกที่เขาแตกเป็นเสี่ยงๆ และกระดูกที่แตกเป็นเสี่ยงๆเหล่านั้น ภายใต้การทำงานของโลหิตแก่นแท้ก็เริ่มก่อตัวใหม่อย่างช้าๆ

อย่างไรก็ตาม ความเจ็บปวดจากการก่อตัวใหม่ของกระดูก ไม่ได้เจ็บน้อยไปกว่าตอนที่โลหิตแก่นแท้ได้ทำลายกระดูกของเขาเลย

สถานที่ฝังเทพทั้งหมด เต็มไปด้วยเสียงร่ำร้องอย่างทรมานของหยางเฉิน

เขาเคยเจ็บปวดมามาก แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เขาต้องทนทุกข์ทรมานกับความเจ็บปวดรุนแรงเช่นนี้

ความเจ็บปวดแบบนี้ ทำให้เขารู้สึกว่าตายทั้งเป็น

เงาผู้แข็งแกร่งชั้นนำทั้งสามต่างเฝ้ามองอย่างช่วยไม่ได้ ขณะที่หยางเฉินทนทุกข์เพียงลำพัง แต่ก็ช่วยอะไรไม่ได้เลย

เทพมารโบราณกล่าวด้วยสีหน้ากังวลว่า“นี่น่าจะเป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้น ความเจ็บปวดที่แท้จริงยังมาไม่ถึง”

เงาของกษัตริย์มนุษย์พยักหน้า และพูดด้วยน้ำเสียงที่ทุ้มต่ำ"โลหิตแก่นแท้ของผมและโลหิตแก่นแท้ของเทพธิดาถูกเขากลืนเข้าไปในร่างกายแล้ว และไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง ตอนนี้ มีเพียงโลหิตแก่นแท้ของคุณกำลังทำการก่อกระดูกใหม่ ผมคาดเดาว่า หลังจากโลหิตแก่นแท้ของคุณทำการก่อกระดูกของเขาใหม่แล้ว โลหิตแก่นแท้ของผมและโลหิตแก่นแท้ของเทพธิดาจะก่อกระดูกร่างใหม่ให้เขา”

สีหน้าของเทพธิดาที่เป็นเพียงเงาเต็มไปด้วยความตกตะลึง"นี่มันเป็นไปได้อย่างไร?สายเลือดของมนุษย์ มาร และเทพเจ้าไม่เคยปรากฏอยู่ในคนๆเดียวกัน"

เงากษัตริย์มนุษย์เหลือบมองเงาของเทพธิดา และพูดอย่างเคร่งขรึม"ตอนนี้ โลหิตแก่นแท้ของเราสามคนถูกสายเลือดของเขาดูดซึมแล้ว แม้ว่าโลหิตแก่นแท้ของคุณและของผมจะไม่ได้รับการกลั่นจากเขา แต่ก็แสดงให้เห็นแล้วว่า อย่างน้อยก็พิสูจน์ได้ว่า โลหิตแก่นแท้ของเราสามคน อยู่ในร่างกายของเขา ไม่ได้ต่อต้านกัน”

เงาเทพมารโบราณก็กล่าวว่า"กษัตริย์มนุษย์พูดถูก บางที สายเลือดของเขา สามารถต้านทานโลหิตแก่นแท้ของเราทั้งสามคนได้จริงๆ ถ้าเขาทำได้จริง มันจะเป็นคนเดียวในโลกนี้ ผู้แข็งแกร่งที่มีสามสายเลือดในเวลาเดียวกัน”

เปรียบเสมือนเด็กที่ประพฤติตัวดี ซ่อนตัวอยู่ในมุมเล็กๆของร่างกายของหยางเฉิน รอคำสั่งอยู่ตลอดเวลา

เมื่อเวลาผ่านไปเรื่อยๆ หยางเฉินยังคงเจ็บปวดจากการเปลี่ยนแปลงกระดูกของเขา

เพียงแต่ว่า โลหิตแก่นแท้ของเทพมารโบราณใกล้จะหมดแล้ว กระดูกของหยางเฉินเพิ่งจะก่อตัวได้เพียงนิดเดียวเท่านั้น

เงาของเพทมารโบราณกล่าวด้วยความตกใจ"โลหิตแก่นแท้ของผม สามารถก่อกระดูกของเขาได้เพียงนิดเดียวเท่านั้น สภาพร่างกายของเขาเป็นแบบไหนกันนะ?"

ในขณะที่เสียงของเขาลดลง สายเลือดของกษัตริย์มนุษย์ที่เดิมทีได้"ซ่อน"อยู่ที่มุมเล็กๆในร่างกายของหยางเฉิน ก็เคลื่อนไหวอย่างกะทันหัน และถูกพลังอันทรงพลังกลืนเข้าไปโดยตรงและเข้าสู่สายเลือดของหยางเฉิน

"อ๊าก……"

สัมผัสที่รุนแรงขึ้นซัดมา หยางเฉินตัวสั่นไปทั้งตัว ความเจ็บปวดแบบนี้ มันทุกข์ทรมานกว่าภัยพิบัติสวรรค์ที่เขาประสบ ในตอนที่เนื้อหนังฝ่าฟันภัยพิบัติ

แม้ว่ามันจะเจ็บปวดมาก แต่เขาก็รู้สึกได้ชัดเจนว่า กระดูกของเขากำลังฟื้นตัวอย่างต่อเนื่อง

เงาของกษัตริย์มนุษย์และเทพธิดาเต็มไปด้วยความตกใจ ดึงสติกลับมาไม่ได้เป็นเวลานาน

ไม่รู้ผ่านไปนานแค่ไหน เงาของกษัตริย์มนุษย์ก็มองไปทางเงาของเทพมารโบราณ และกล่าวว่า "ดูเหมือนว่า คุณพูดถูกแล้ว ในร่างกายของเขา ยังมีสายเลือดที่แข็งแรงกว่า เพราะสายเลือดที่แข็งแกร่งกว่านี้นั่นเอง จึงสามารถกลืนกินโลหิตแก่นแท้ของเราสามคนได้”

เงาของเทพธิดาถามด้วยท่าทางงุนงง“แต่ว่า สายเลือดแบบไหนกันที่มันสามารถกลืนกินโลหิตแก่นแท้ของเราสามคนได้?ทำไมฉันไม่เคยได้ยินเรื่องนี้เลย?”

ทันใดนั้น สีหน้าที่เคร่งขรึมอย่างยิ่งก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเทพมารโบราณ และพูดด้วยน้ำเสียงที่ทุ้มต่ำว่า“บางที เขาอาจมาจากสถานที่นั้น!”