The king of War นิยาย บท 2035

คนที่อยู่ในสถานที่ทั้งหมด ล้วนแล้วเบิกตากว้าง แต่ละคนเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ

โดยเฉพาะคนที่รู้จักหม่าชาว ตกใจมากกว่า

หลายวันก่อน หม่าชาวเป็นแค่นักบูโดแดนเหนือมนุษย์ชั้นยอดขั้นห้าเท่านั้น ตอนนี้ กลับกลายเป็นยอดฝีมือผู้แข็งแกร่งแดนนภาขั้นสองชั้นสูงสุดคนหนึ่ง นี่มันเป็นไปได้ยังไง?

หยางเฉินก็เต็มไปด้วยความตะลึงเช่นกัน มองไปยังลี่เฉินที่อยู่ด้านข้าง ถาม : “นี่ก็คือเส้นทางที่ผู้อาวุโสพูดถึง?”

หลังจากที่ลี่เฉินอึ้งอยู่กับที่ครู่หนึ่ง พูดด้วยใบหน้าที่เคร่งขรึม : “แม้ว่าฉันจะให้ทางเลือกที่อันตรายที่สุดให้เขาเลือก แต่ว่า หม่าชาวในตอนนี้ เห็นได้ชัดว่ามีปัญหา แต่ว่าปัญหาอยู่ตรงไหน ฉันก็ดูไม่ออกเหมือนกัน”

ระหว่างทางที่ทั้งสองคนกำลังกลับสำนักมาร ลี่เฉินก็มอบโอกาสให้หม่าชาวเลือก นอกจากนี้หม่าชาวก็ตอบตกลงแล้วว่าจะเลือกเส้นทางนี้ ทันทีที่เลือก ก็ต้องเดินให้ถึงที่สุด

เพียงแต่ ตามคำพูดของลี่เฉิน ถ้าหากหม่าชาวสามารถประสบความสำเร็จ ความเร็วในการฝึกในอนาคตจะเพิ่มขึ้นหลายเท่า แต่ต่อให้ความเร็วในการฝึกจะเพิ่มมากแค่ไหน ก็ไม่มีทางเป็นไปได้ในเวลาสั้นๆไม่กี่วัน จากขอบเขตบูโดแดนเหนือมนุษย์ชั้นยอดขั้นห้าทะลุทะลวงสู่แดนนภาขั้นสองชั้นสูงสุดโดยตรง

“โฮก!”

จู่ๆหม่าชาวก็คำราม “ตุ้ม”หนึ่งที พื้นดินที่อยู่ใต้เท้าของเขาแตกเป็นเสี่ยงๆโดยตรง ร่างกายพุ่งไปทางไป๋หลี่หว้างเยว่โดยตรง

สีหน้าของไป๋หลี่หว้างเยว่เปลี่ยนอย่างมาก กัดฟันพูด : “สารเลว! แกสมควรตาย!”

เขาใช้วิชาลับไปแล้ว ความแข็งแกร่งได้รับการยกระดับเป็นแดนนภาขั้นสองชั้นกลาง

ในสายตาของเขา โลกมนุษย์ไม่สามารถหาตัวผู้แข็งแกร่งออกมาได้เลยด้วยซ้ำ

ดังนั้นสำหรับออร่าอันทรงพลังที่แผ่ซ่านออกมาจากบนตัวของหม่าชาว เขาเพียงแค่ตะลึงภายในใจเล็กน้อยเท่านั้น ไม่ได้มีความหวาดกลัวใดๆ

เพียงแค่เห็นเขาถีบพื้นอย่างแรงหนึ่งที ร่างกายพุ่งเข้าไปทางหม่าชาว

“อยากให้ฉันตาย!”

ไป๋หลี่หว้างเยว่พูดด้วยความโกรธ ปล่อยหมัดออกมาอย่างกะทันหัน

บนหมัดของเขา อัดแน่นไปด้วยพลังอันน่าสะพรึงกลัว

ในรูม่านตามืดของหม่าชาว เต็มไปด้วยความชั่วร้าย

เขายกมือขึ้นต่อยไปหนึ่งหมัด โจมตีไปทางไป๋หลี่หว้างเยว่

“ตุ้ม!”

วินาทีต่อมา หมัดของทั้งสองคนปะทะกัน ส่งเสียงดังสนั่นไปทั่ว

ทันใดนั้น พลังทำลายล้าง กระจายไปทุกทิศทุกทาง

“ตุ้มตุ้มตุ้ม!”

เพียงแค่ทั้งคนอยู่ตรงกลาง รอบๆทั้งหมด อยู่ภายใต้พลังนี้ล้วนแล้วกลายเป็นเศษฝุ่น

แข็งแกร่งเหมือนหยางเฉิน ก็รู้สึกรับไม่ไหวเหมือนกัน

สำหรับนักบูโดที่มีแดนต่ำเหล่านั้น ร่างกายบินออกไปอย่างควบคุมไม่ได้

“น่ากลัวจริงๆ! นี่ก็คือการปะทะกันระหว่างแดนนภาขั้นสองเหรอ?”

“การโจมตีของทั้งสองคน เป็นเหมือนกับการทำลายล้างโดยสิ้นเชิง”

“ความแข็งแกร่งของทายาทมารของพวกเรา กลายเป็นแข็งแกร่งขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?”

......

ทุกคนล้วนแล้วตะลึงอย่างมาก

อย่างไรก็ตามมีเพียงหยางเฉิน ขมวดคิ้วแน่น บนใบหน้า เต็มไปด้วยความเคร่งขรึม

หม่าชาวในเวลานี้ ให้ความรู้สึกที่ไม่คุ้นเคยกับเขาอย่างมาก ถ้าหากไม่ใช่เพราะลี่เฉินบอกเขาล่วงหน้า หม่าชาวที่กำลังฝึกฝนในห้องลับของหอเก็บหนังสือ เขาต้องสงสัยอย่างแน่นอน หม่าชาวเป็นตัวเองหรือไม่

หลังจากที่ไป๋หลี่หว้างเยว่และหม่าชาวปะทะหมัดกัน สีหน้าดูแย่อย่างมาก

ในตอนแรกเขาก็ไม่เห็นคนของโลกมนุษย์อยู่ในสายตาอยู่แล้ว อย่างไรก็ตาม เขาได้พบกับชายหนุ่มที่ร้ายกาจราวกับปีศาจอย่างหยางเฉิน ยังไม่ทันได้จัดการหยางเฉิน จู่ๆก็มีชายหนุ่มคนหนึ่งที่มีความแข็งแกร่งกว่าหยางเฉิน

ไป๋หลี่จิงหวินจ้องหม่าชาวด้วยความโกรธ กัดฟันตะคอกเสียงต่ำ : “แกหาเรื่องตาย!”

และในเวลานี้ หม่าชาวหันหัวกลับ ดวงตาสีดำ หยุดอยู่บนตัวของไป๋หลี่จิงหวิน

หม่าชาวในเวลานี้ ดวงตากลายเป็นสีดำทั้งหมด ราวกับว่าคนที่มีรูม่านตาอย่างเดียว

สีหน้าของลี่เฉินเปลี่ยนทันที : “แย่แล้ว เขาต้องการฆ่าไป๋หลี่จิงหวิน!”

ลี่เฉินตะโกนหนึ่งที : “หม่าชาว หยุดเดี๋ยวนี้!”

หม่าชาวฆ่าไป๋หลี่หว้างเยว่ไปคนหนึ่งแล้ว ได้รับโทษถึงตายจากตระกูลไป๋หลี่แล้ว และไป๋หลี่จิงหวินเป็นลูกชายของผู้นำตระกูลไป๋หลี่ และยังเป็นลูกศิษย์ของหัวหน้าพันธมิตรตู้ อย่างนั้นสถานการณ์ของหม่าชาวก็จะแย่อย่างมาก

ใบหน้าของหยางเฉินล้วนแล้วเต็มไปด้วยความเคร่งขรึม หม่าชาวในตอนนี้ ให้ความรู้สึกไม่คุ้นเคยมากขึ้นเรื่อยๆ

หม่าชาวล้วนแล้วไม่เคยเป็นคนอาฆาตขนาดนี้มาก่อน ตอนนี้ เขาทำให้คนรู้สึกได้ถึงความโหดร้ายและอาฆาต

ออร่าบนร่างกายของเขาน่ากลัวอย่างมาก แต่ว่าลมหายใจไม่คงทีอย่างมาก

เมื่อกี้ตอนที่เพิ่งลงมือกับไป๋หลี่หว้างเยว่ ยังเป็นผู้แข็งแกร่งแดนนภาขั้นสองชั้นสูงสุด อย่างไรก็ตามตอนนี้ กลับกลายเป็นพลังแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นสูงสุด

ไม่ใช่ว่าพลังลดลง แต่พลังเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่อง นอกจากนี้ไม่มีกฎเกณฑ์ใดๆ บางครั้งแข็งแกร่งขึ้น บางครั้งอ่อนแอลง แต่ว่าพลังที่อ่อนแอที่สุด ล้วนแล้วเป็นแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นสูงสุด

“หม่าชาว กลัวมา!”

ระหว่างที่ลี่เฉินเดินทางไปหม่าชาวไปด้วย พร้อมกับเปิดปากพูดไปด้วย

อย่างไรก็ตามหม่าชาวราวกับไม่ได้ยินอะไร ดวงตามืดสนิท ทันใดนั้นมองไปทางลี่เฉินที่กำลังเดินมาหาเขาทีละก้าวๆ

ในดวงตาที่มืดมิดนั้น ไม่มีความรู้สึกใดๆ ตอนที่มองไปทางลี่เฉิน ราวกับว่ากำลังมองคนตายคนหนึ่ง

และในเวลานี้ หม่าชาวเคลื่อนไหวอย่างกะทันหัน

สีหน้าของหยางเฉินเปลี่ยนทันที เพราะว่าทางที่หม่าชาวพุ่งไป เป็นลี่เฉิน