The king of War นิยาย บท 2045

ทันใดนั้นลี่เฉินลืมตาขึ้น แต่เผยเชียนอินผู้ซึ่งเขาปกป้องด้วยชีวิต กลับกลายเป็นดวงดาวนับไม่ถ้วน และเลือนหายไปจากโลกนี้

“เชียนอิน!”

เสียงลี่เฉินที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดใจ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความโศกเศร้า

ทันใดนั้น โมเมนตัมวิถีบู๊ที่ทรงพลังก็ปะทุออกมาจากร่างกายเขา

“ปังปังปัง!”

เห็นพื้นดินรอบตัวเขา จากโมเมนตัมอันทรงพลังที่ปะทุออกมาจากร่างกายเขาสั่นสะเทือนจนแตกเป็นเสี่ยงๆ

“พุด!”

ทันใดนั้นเขาก็พ่นเลือดออกมาเต็มปาก ร่างกายก็อ่อนลง และก็หมดสติไป

หยางเฉินรีบก้าวไปข้างหน้า ตรวจสอบครู่หนึ่ง เพื่อให้แน่ใจว่าลี่เฉินยังมีชีวิตอยู่ จากนั้นเขาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

บนใบหน้าของเขา มีความกังวล การตายของเผยเชียนอิน คงจะทำให้ลี่เฉินสะเทือนใจอย่างมาก?

เดิมทีคนที่ควรจะตายเป็นเขา แต่ว่า เผยเชียนอินทำเพื่อเขา เอาพลังชีวิตของตัวเองถ่ายทอดไปที่ร่างกายลี่เฉิน

ลี่เฉินตะโกนอย่างโกรธจัด และโมเมนตัมอันทรงพลังที่ปะทุออกมา ได้ก้าวไปสู่ระดับแดนนภาขั้นสองชั้นต้น

กล่าวคือ ความแข็งแกร่งของเขา จากแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้น ได้บุกทะลวงไปถึงแดนนภาขั้นสองชั้นต้นทันที ซึ่งเป็นการปรับแดนที่ยิ่งใหญ่ขึ้นหนึ่งระดับ

เห็นได้ชัดว่า นี่เป็นวิธีสุดท้ายที่เผยเชียนอินใช้เคล็ดลับในการถ่ายทอดพลังชีวิต ไม่เพียงแต่ช่วยชีวิตของลี่เฉินไว้ แต่ยังช่วยปรับระดับแดนวิถีบู๊ของลี่เฉินให้สูงขึ้นมาก

ผู้แข็งแกร่งในสำนักเซิ่งกง ได้เห็นเต็มตากับการจากไปของเผยเชียนอิน และใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความเศร้า

สำหรับทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ หยางเฉินรู้สึกผิดมาก เขาพาลี่เฉินมาที่สำนักเซิ่งกงเพื่อตามหาฉินยี แต่ค้นหาจนทั่วสำนักเซิ่งกง ก็ไม่พบฉินยี

แต่กลับทำให้เผยเชียนอินต้องมาตาย

ในตอนนั้นขณะที่หยางเฉินได้พาลี่เฉินที่ยังอาการโคม่ากลับไปที่สำนักมาร คนในสำนักมาร ต่างตกใจ และไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

มารแดงก้าวไปข้างหน้า มองไปที่หยางเฉินและถามว่า “คุณหยาง เกิดอะไรขึ้น? เจ้าสำนักเป็นอะไร?”

หยางเฉินไม่ได้ปิดบัง และเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในสำนักเซิ่งกง

หลังจากได้ยินสิ่งที่เขาพูด บรรดาผู้แข็งแกร่งในสำนักมาร ต่างก็เงียบไป

เฝิงเสี่ยวหว่านร้องห่มร้องไห้ และพูดด้วยน้ำเสียงสะอื้น “พี่หยาง เจ้าสำนักเผยช่างน่าสงสารมาก มีวิธีใดที่จะช่วยชีวิตเจ้าสำนักเผยไหม?”

ในใจหยางเฉินก็รู้สึกแย่ ถ้าทำได้ เขายินยอมที่จะทำ แต่ว่า เผยเชียนอินได้ใช้เคล็ดลับเพื่อช่วยชีวิตลี่เฉินแล้ว และตัวเองก็สลายหายไปอย่างสิ้นเชิง

ไม่มีแม้แต่ร่างกาย แล้วจะช่วยชีวิตเธอได้อย่างไร?

ในขณะนี้ มารแดงก็พูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น “บางที เจ้าสำนักเผยยังคงมีพลังชีวิต!”

“อืม?”

สายตาของคนอื่นๆหันไปมองมารแดง

มารแดงพูดด้วยน้ำเสียงสะอื้น “สิ่งที่เจ้าสำนักเผยบำเพ็ญคือพลังแห่งการกลับชาติมาเกิด ในท้ายที่สุดเธอเสียสละเคล็ดลับของตัวเอง เพื่อช่วยเจ้าสำนัก บางทีอาจใช้พลังแห่งการกลับชาติมาเกิด”

“วิถีการกลับชาติมาเกิดของเจ้าสำนักเผยไม่ได้อ่อนแอ แม้ว่าร่างกายของเธอจะสลายไปจากโลกนี้ แต่เธออาจไม่หายไปอย่างสมบูรณ์ ในบรรดาผู้แข็งแกร่งที่บำเพ็ญแดนวิถีบู๊ไปถึงระดับแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นยอดนั้น มีผู้แข็งแกร่งส่วนหนึ่งที่จิตวิญญาณแข็งแกร่ง ในสถานการณ์ที่ร่างกายจะแตกสลาย ให้จิตวิญญาณอยู่รอดในโลกนี้ได้”

เมื่อได้ยินคำพูดของมารแดง หยางเฉินก็ดีใจมาก ทันใดนั้นเขาก็นึกถึงจิตวิญญาณเทพมารที่อยู่ในร่างกายของเขาได้

เทพมาร ดำรงอยู่ในโลกนี้ในฐานะจิตวิญญาณไม่ใช่หรือ?

หยางเฉินรีบถาม “คุณหมายความว่า แม้ว่าร่างกายของเจ้าสำนักเผยจะแตกสลาย แต่จิตวิญญาณก็ยังมีโอกาสที่จะอยู่รอดบนโลกนี้เหรอ?”