The king of War นิยาย บท 2072

ผู้อาวุโสใหญ่สั่งอีกครั้งให้หยางเฉินรับดาบ ทุกคนพากันมองไปที่หยางเฉิน แววตาเต็มเปี่ยมด้วยการรอคอย

ไม่ว่าจะพลังฝีมือ หรือจะเป็นเรื่องนิสัย กลุ่มผู้อาวุโสล้วนรู้เห็นเหมือนนิ้วนับได้ในมือ

ที่แท้แล้ว ผู้อาวุโสทั้งสามในกลุ่มผู้อาวุโส ได้มีการปรึกษากันมาก่อนแล้ว และมีความคิดจะมอบกระบี่โอรสสวรรค์ให้หยางเฉินถือครอง เพียงแต่ยังไม่ได้โอกาสพบหยางเฉินเพื่อคุยกันในเรื่องนี้

ตอนนี้หยางเฉินเข้ามาหาถึงกลุ่มผู้อาวุโสเอง เหล่าผู้อาวุโสจึงไม่ยอมทิ้งโอกาสนี้เสียไปแน่นอน

หม่าชาวจ้องหยางเฉินด้วยนัยน์ตาแดงก่ำ ความภาคภูมิใจเต็มใบหน้า เขารู้สึกภูมิใจในตัวหยางเฉินอย่างจริงใจ

“หยางเฉิน รับดาบเถอะ！”

ผู้อาวุโสสองก็มองหยางเฉินด้วยตาที่แดงก่ำ พูดด้วยอารมณ์ตื้นตันว่า “กระบี่โอรสสวรรค์วางอยู่ในกลุ่มผู้อาวุโสนั้นไม่เคยได้ประโยชน์มากมายอะไร ถ้ากระบี่โอรสสวรรค์ได้ไปอยู่ในมือเจ้า ก็จะได้สำแดงให้ได้เป็นประโยชน์ที่ยิ่งใหญ่”

ผู้อาวุโสสามก็เอ่ยปากพูด “พวกเราเฒ่าสามคนนี้ ได้ตรึกตรองกันมาก่อนแล้วว่าจะไปตามหาเจ้ามาปรึกษาเรื่องนี้กัน ให้บังเอิญได้มีโอกาสในวันนี้”

“ขณะนี้เจ้าก็อยู่ในสถานการณ์ที่ไม่สู้ดี หากว่าได้มีสถานะเป็นผู้อาวุโสสี่ของกลุ่มผู้อาวุโสจิ่วโจว ต่อให้เป็นหัวหน้าสมาคมพันธมิตรพิทักษ์ของโลกบู๊โบราณล่าง ก็ไม่กล้าจะลงมือทำอะไรเจ้าง่าย ๆ”

“อีกทั้งเจ้าก็ไม่ต้องห่วงว่าตำแหน่งผู้อาวุโสสี่จะไปผูกรัดความอิสระของเจ้า พวกเรามอบกระบี่โอรสสวรรค์ให้เจ้าถือครอง บางครั้งมีเรื่องหนักหนาจำเป็นต้องขอให้เจ้าลงมือบ้าง เจ้าสามารถจัดการให้ได้ก็พอ ไม่จำเป็นต้องผูกโยงให้เจ้าอยู่ประจำกับกลุ่มผู้อาวุโส”

“หยางเฉิน รับดาบเถอะ！”

คำพูดของสามผู้อาวุโส ทำให้ในใจของหยางเฉินเกิดมีเป็นกระแสอบอุ่นไหลผ่าน

ถึงแม้กลุ่มผู้อาวุโสจะไม่มอบกระบี่โอรสสวรรค์ให้เขา ก็ยังออกคำสั่งให้เขาได้ จากการที่เป็นอดีตเทพสงครามชายแดนเหนือ เขาพร้อมทุกเวลาในการรับคำสั่งจากกลุ่มผู้อาวุโส

ส่วนการที่กลุ่มผู้อาวุโสมอบกระบี่โอรสสวรรค์ให้เขาถือครอง แท้จริงแล้วเป็นการให้เขาไว้ใช้ขจัดปัญหายุ่งยากของเขาเอง

“ทั้งสามผู้อาวุโสล้วนพูดกันมาแบบนี้ ถ้าข้าหยางเฉินยังคงปฏิเสธ นั่นคงออกจะไม่รู้กาลเทศะแล้ว”

ในที่สุดหยางเฉินก็เอ่ยปากพูด ตาแดง ๆ มองไปที่ผู้อาวุโสใหญ่ ยื่นมือทั้งคู่ออกไปในทันใด สองตาจ้องเขม็งที่กระบี่โอรสสวรรค์ในมือของผู้อาวุโสใหญ่

เห็นหยางเฉินรับปาก สามผู้อาวุโสกับหม่าชาวให้รู้สึกดีใจออกนอกหน้า ผู้อาวุโสใหญ่ก็ส่งกระบี่โอรสสวรรค์อันเป็นสัญลักษณ์อำนาจสูงสุด บรรจงวางลงบนมือทั้งสองของหยางเฉิน

ในนาทีที่หยางเฉินรับแล้วกำมือกระชับกระบี่โอรสสวรรค์นั้นเอง กระแสประหลาดมหัศจรรย์เกิดขึ้นในทันใดนั้น หยางเฉินเห็นเป็นภาพลวงในใจ ดาบเล่มนี้เหมือนได้กลืนเข้าไปกับตัวของเขาเป็นร่างเดียวกัน

เขามีความรู้สึกเป็นอารมณ์หลอนว่าดาบเล่มนี้เดิมก็คือส่วนหนึ่งของร่างกายของเขา

“วิ๊ง ๆ ”

ทันใดนั้น เสียงก้องกังวานใสเป็นเสียงกู่ออกมาจากดาบ

ผู้อาวุโสทั้งสามเห็นสภาพที่เกิดขึ้น ต่างก็พลุ่งพล่านตื่นใจออกนอกหน้า

ผู้อาวุโสใหญ่พูดด้วยความตื่นเต้นว่า “ดาบวิเศษพบนาย！นี่คือการที่ดาบวิเศษได้พบนายแล้ว ฮ่า ๆ ๆ ๆ พวกเราดูไม่ผิดจริง ๆ กระบี่โอรสสวรรค์แท้จริงแล้วต้องเป็นของหยางเฉิน”