The king of War นิยาย บท 2081

สีหน้าของสาวน้อยเต็มไปด้วยความอึ้ง ราวกับเธอไม่คาดคิดว่าหยางเฉินจะตอบตนเองแบบนี้

แต่ไม่นาน สาวน้อยก็ได้สติกลับมา ยื่นมือเล็ก ๆ ไปหาหยางเฉิน และกล่าวด้วยรอยยิ้ม “สวัสดีค่ะ ฉันชื่อเซี่ยหลิน ส่วนเธอเป็นลูกพี่ลูกน้องของฉัน ชื่อกู้ซือซือ”

หยางเฉินไม่ได้ยื่นมือออกมา แต่กล่าวด้วยสีหน้าเย็นชา “หยางเฉิน!”

หลังจากกล่าวจบ เขาเริ่มหลับตาพักผ่อน ไม่มีอารมณ์ที่จะสนทนากับพวกเธอสองพี่น้อง

สีหน้าของเซี่ยหลินเต็มไปด้วยความอึ้ง ไม่ว่าจะเป็นอย่างไร เธอและลูกพี่ลูกน้องของเธอ ต่างก็เป็นสาวงามระดับแนวหน้า ผู้ชายคนไหนก็ตามที่เห็นพวกเธอ ล้วนอยากจะมองพวกเธอนาน ๆ? แต่หยางเฉินกลับแสดงท่าทางไม่อยากจะสนใจพวกเธอ

กู้ซือซือรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยเช่นกัน เธอมองหยางเฉินที่กำลังหลับตาพักผ่อน และรู้สึกสงสัยเล็กน้อย ทำไมผู้ชายคนนี้ถึงไม่เหมือนผู้ชายคนอื่น ๆ?

หรือว่าเขาแกล้งทำเป็นเงียบขรึม?

เจตนาดึงดูดความสนใจของพวกเธอ?

เมื่อคิดถึงตรงนี้ สีหน้าของกู้ซือซือเปลี่ยนเป็นเย็นชา กล่าวกับเซี่ยหลิน “เสี่ยวหลิน อย่าไปพูดกับคนแปลกหน้า ใครจะรู้ว่าใครเป็นคนดี หรือใครเป็นคนเลว?”

เห็นได้ชัดว่าคำพูดนี้มุ่งเป้าไปที่หยางเฉิน แต่หยางเฉินยังคงหลับตาพักผ่อน ราวกับว่าเขาไม่ได้ยินคำพูดของเธอ ซึ่งทำให้กู้ซือซือไม่พอใจมากยิ่งขึ้น

เซี่ยหลินหัวเราะ “ลุงหล่อขนาดนี้ จะเป็นคนเลวได้ยังไง?”

กู้ซือซือกลอกตา หน้าตาหล่อแล้วไม่สามารถเป็นคนเลวได้เหรอ?

“ลุง ดูเหมือนว่าคุณจะไปท่องเที่ยวที่จงโจวใช่ไหม? ฉันจะบอกว่าคุณมาถูกที่แล้ว ช่วงหลายวันนี้ จงโจวคึกคักมาก กองยุทธการจงโจวกำลังรับสมัครนักบูโดนจากทั่วโลก เพื่อร่วมเป็นสมาชิกของกองยุทธการจงโจว! และกองยุทธการกำลังจะจัดตั้งทีมนักบูโด เพื่อรักษากฎระเบียบบูโดของจงโจวด้วยกัน!”

“ลุง พูดตามตรงนะ เมื่อไม่นานมานี้ ฉันได้ปลุกพรสวรรค์ด้านบูโดของตนเองตื่นแล้ว ตอนนี้ฉันเป็นนักบูโดแดนเหนือมนุษย์แล้ว ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะว่าความแข็งแกร่งของฉันต่ำเกินไป ฉันจะเข้าร่วมเป็นสมาชิกของทีมนักบูโดจงโจวอย่างแน่นอน”

เซี่ยหลินพูดเจี๊ยวจ๊าว ใบหน้าเต็มไปด้วยความภูมิใจ เธอกล่าวพึมพำโดยไม่สนใจว่าหยางเฉินจะฟังหรือไม่

“ว่ากันว่าหัวหน้าของทีมนักบูโดจงโจว เป็นนักบูโดที่เก่งมาก ความแข็งแกร่งอยู่ในแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นยอด เมื่อก่อนเคยเป็นเทพสงครามแห่งดินแดนตะวันตก”

“จริงสิ คู่หมั้นของพี่ซือซือ ปีนี้อายุเพิ่งจะครบสามสิบ เขาเป็นนักบูโดที่ความแข็งแกร่งอยู่ในแดนเหนือมนุษย์ขั้นห้า และกลายเป็นกองหนุนของทีมนักบูโดแล้ว ถ้าเขาสามารถผ่านการประเมินครั้งต่อไปได้ เขาก็จะได้เป็นสมาชิกของทีมนักบูโดอย่างเป็นทางการแล้ว”

สีหน้าของกู้ซือซือที่นั่งถัดจากเซี่ยหลินเต็มไปด้วยความจำใจ และรีบกล่าวว่า “เสี่ยวหลิน คุณพูดออกมาหมดทำไม? ยิ่งไปกว่านั้น ฉันยังไม่ได้เห็นด้วยกับงานหมั้นครั้งนี้ และฉันยังไม่มีคู่หมั้น”

เซี่ยหลินหัวเราะ “พี่ซือซือ แค่มองแวบเดียวก็รู้ว่าลุงไม่ใช่คนเลว บอกเขาก็ไม่เป็นไรหรอก”

และขณะนี้ หยางเฉินลืมตาขึ้น มองเซี่ยหลินแล้วถามว่า “เมื่อสักครู่คุณบอกว่าเมื่อก่อนหัวหน้าของทีมนักบูโดจงโจว เป็นเทพสงครามแห่งดินแดนตะวันตก?”

เซี่ยหลินพยักหน้า “ถูกต้อง! คุณอย่าดูถูกสถานะของหัวหน้าของทีมนักบูโดเชียวน่ะ ถึงแม้ว่าทีมนักบูโดจะเป็นของกองยุทธการจงโจว แต่สถานะของเขาในกองยุทธการจงโจวนั้นสูงมาก ว่ากันว่าหัวหน้าของทีมนักบูโด อยู่ระดับเดียวกับผู้บัญชาการของกองยุทธการจงโจว”

“นั่นไม่ใช่ประเด็นสำคัญ ประเด็นสำคัญคือเทพสงครามแห่งดินแดนตะวันตกนั้นเป็นผู้หญิง สวยมากและอายุน้อยอีกด้วย อายุเพียงแค่สามสิบปีเท่านั้น”

เซี่ยหลินกล่าวด้วยสีหน้าตื่นเต้น “เธอคือไอดอลของฉัน สักวันหนึ่ง ฉันจะเข้าร่วมเป็นสมาชิกของทีมนักบูโด!”

รอยยิ้มอ่อนโยนปรากฏขึ้นที่มุมปากของหยางเฉิน ร่างที่ห้าวหาญและสวยงามปรากฏขึ้นในสมองของเขา

เมิ่งชิงหลัน เทพสงครามแห่งดินแดนตะวันตก!

ขณะเดียวกัน เธอยังเป็นเพื่อนสนิทของหยางเฉินอีกด้วย ตอนนั้นพวกเขาสองคนฝึกอยู่ในกองยุทธการด้วยกัน ผ่านความเป็นความตายมากมาย พวกเขาเป็นสหายร่วมรบที่เคียงบ่าเคียงไหล่มาด้วยกัน

สิ่งที่เมิ่งชิงหลันแตกต่างจากหยางเฉินคือ เมิ่งชิงหลันเติบโตในสนามรบ ส่วนหยางเฉินเพิ่งเข้าสู่สนามรบในภายหลัง

นึกไม่ถึงว่าหลังจากไม่ได้พบกันเป็นเวลาหลายปี เมิ่งชิงหลันลาออกจากดินแดนตะวันตก และตอนนี้เธอมาอยู่ที่กองยุทธการจงโจวแล้ว