The king of War นิยาย บท 2099

หยางเฉินเย้ยหยัน ผู้คนจากกองกำลังบู๊โบราณพวกนี้ คิดว่าสาเหตุที่เขาสามารถทรงพลังเช่นนี้ได้คืออาศัยพลังของจิตวิญญาณเทพมาร

เพื่อจัดการกับเขา ตระกูลสวีถึงกับเสียสละของอาถรรพ์ชั้นยอดที่สามารถรวบรวมวิญญาณได้ออกมาใช้

อย่างไรก็ตาม การใช้ขวดกักวิญญาณดูเหมือนจะมีข้อจำกัด ไม่อย่างนั้นจิตวิญญาณเทพมารคงจะถูกดูดกลืนโดยขวดกักวิญญาณ ไปแล้ว

หยางเฉินผุดยิ้มที่มุมปากของเขาและพูดติดตลกว่า "ฉันเคยบอกพวกนายหรือไงว่าฉันยืมพลังของจิตวิญญาณเทพมารมาใช้?”

คำพูดของเขาเป็นการตอบคำถามของ สวีเจิ้นฮั๋ว

กลุ่มนักบูโดจากโลกบู๊โบราณล่างในเวลานี้ต่างตกตะลึงไป นี่หมายความว่าหยางเฉินมีพละกำลังที่จะเอาชนะนักบูโดแดนนภาขั้นสองชั้นปลายได้งั้นหรือ?

เมื่อกี้นี้ ทันทีที่หยางเฉินลงมือ เขาก็สามารถเอาชนะนักบูโดแดนนภาขั้นสองชั้นปลายสองคนได้ทันที อีกทั้งยังไม่ได้ใช้พลังของจิตวิญญาณเทพมารด้วย นี่ก็เท่ากับได้อธิบายถึงคำถามแล้ว

สามารถกำจัดนักบูโดแดนนภาขั้นสองชั้นปลายได้ นี่ก็เท่ากับว่าพลังการต่อสู้ที่แท้จริงของหยางเฉินนั้นเทียบได้กับแดนนภาขั้นสองชั้นยอดแล้ว?

แต่ว่า หยางเฉินอายุไม่ถึง 30 ปีด้วยซ้ำ!

ในโลกบู๊โบราณล่าง มีอันดับรายชื่อนักบูโดที่มีอายุต่ำกว่า 30 ปี ในบรรดาพวกเขา อันดับหนึ่งคือมู่หรงเยียนเอ๋อร์ ที่เพิ่งไปถึงแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นยอดเมื่อไม่นานมานี้ ในขณะที่เธอเพิ่งถึงแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นยอด เธอก็อายุ 30 ปีไปแล้ว

แต่หยางเฉิน ซึ่งอายุน้อยกว่ามู่หรงเยียนเอ๋อร์ แต่กลับมีพลังการต่อสู้ที่เทียบได้กับแดนนภาขั้นสองชั้นยอด แล้วเหล่านักบูโดในโลกบู๊โบราณล่างที่แสนจะหยิ่งผยองพวกนั้นจะมีชีวิตอยู่ต่อยังไง?

นักบูโดจากโลกบู๊โบราณล่างทุกคนต่างตกตะลึงในใจ

โดยเฉพาะอย่างยิ่งฉีเฟิงเช้านี้เขาไปหาหยางเฉินมาแล้วแต่ถูกปฏิเสธ ในเวลานั้น เขาก็รู้สึกแล้วว่าหยางเฉินไม่ธรรมดา และรู้ว่าพลังของหยางเฉินคือแดนนภา แต่เขาไม่คาดคิดเลยว่าหยางเฉินจะทรงพลังมากขนาดนี้

ในเวลานี้เขารู้สึกขอบคุณตัวเองที่ตอนเช้าไม่หุนหันพลันแล่น

หากตนหุนหันพลันแล่นไปและออกคำสั่งให้โจมตีหยางเฉิน อาศัยผู้แข็งแกร่งตระกูลฉีที่เขาพาไปรวมทั้งตัวเขาเองก็อาจกลายเป็นซากศพไปแล้ว

ผู้มีอำนาจตัดสินใจของห้าตระกูลบู๊โบราณตัดสินใจที่จะต่อสู้กับหยางเฉินด้วยกัน พวกเขาแค่พิจารณาเพียงว่ามีความเป็นไปได้ที่จิตวิญญาณเทพมารจะใช้ร่างกายของหยางเฉินในการต่อสู้ แต่ไม่เคยคิดเลยว่าตัวหยางเฉินเองจะทรงพลังขนาดนี้

โชคดีที่พวกเขาพิจารณาการต่อสู้โดยคิดว่าจิตวิญญาณเทพมารอาศัยร่างกายของหยางเฉินอยู่ ไม่อย่างนั้น หากพวกเขาอ่อนแอเกินไป เกรงว่าทั้งหมดคงจะตายที่นี่

"แม้ว่าเขาจะแข็งแกร่งมาก แล้วยังไงล่ะ? อย่างมากเขาก็แค่มีพลังแดนนภาขั้นสองชั้นยอดเท่านั้น แต่พวกเรามีแดนนภาขั้นสองชั้นยอดถึงห้าคน และมีแดนนภาขั้นสองชั้นปลายอีกสามคน วันนี้ เขาจะต้องตายอย่างแน่นอน! "

ในเวลานี้ สวีเจิ้นฮั๋วกัดฟันพูด เขาจ้องมองไปที่หยางเฉินด้วยสายตาอาฆาตที่ดุร้าย

ไม่เพียงแค่ สวีเจิ้นฮั๋วแต่คนอื่นๆ ก็เผยสีหน้าจิตสังหารเช่นกัน ในเมื่อตอนนี้พวกเขาโจมตีหยางเฉินแล้ว อย่างนั้นพวกเขาก็ต้องฆ่าหยางเฉิน

ไม่อย่างนั้น ด้วยพรสวรรค์บูโดของหยางเฉิน เขาจะต้องเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็วจนกลายเป็นสิ่งที่นักบูโดโลกบู๊โบราณล่างทุกคนต่างเกรงกลัวแน่

ตอนนี้ในเมื่อพวกเขาลงมือแล้ว ต่อให้ต้องทำให้หยางเฉินขุ่นเคืองใจอย่างสมบูรณ์ ถ้าพวกเขาไม่สามารถฆ่าหยางเฉินได้ในวันนี้ หยางเฉินจะกลายเป็นฝันร้ายสำหรับตระกูลของพวกเขาในอนาคต

เฉินจื้อจง พูดตามขึ้นมาทันทีว่า "พี่สวีพูดถูก พวกเรามีผู้แข็งแกร่งมากมาย อาศัยเขาเพียงลำพัง จะเป็นคู่ต่อสู้ของผู้แข็งแกร่งมากขนาดนี้ได้ยังไง?"

ไป๋หลี่เฉิงจี๋ก็รีบพูดเช่นกันว่า "วันนี้ เขาต้องตาย!"

เจียงอานจวินก็แสดงใบหน้าที่ดุร้ายออกมา เขากัดฟันและพูดว่า "ถ้าเขาไม่ตาย แม้ว่าเราจะรอดชีวิตอยู่ได้ แต่อนาคตของเราก็น่าสังเวชยิ่งนัก!"

แม้แต่ฉีเฟิงก็ล้มเลิกความคิดที่จะรักษาชีวิตหยางเฉินเอาไว้แล้ว ต่อให้ผู้นำตระกูลฉีจะตำหนิเขาก็ไม่เป็นไรแล้ว ยังไงวันนี้เขาเพียงลำพังก็ไม่สามารถห้ามหยางเฉินจากการถูกฆ่าได้

สวีเจิ้นฮั๋วเปิดปากของเขาและพูดว่า "ในเมื่อเป็นแบบนี้ อย่างนั้นผู้แข็งแกร่งของตระกูลบู๊โบราณทั้งห้าก็ลงมือร่วมกันเถอะ!"

หลังจากมองหน้ากันครู่หนึ่ง ผู้มีอำนาจตัดสินใจของตระกูลทั้งห้าก็สั่งการกับผู้แข็งแกร่งในตระกูล “ฆ่าเขา!"

"บูม!"