The king of War นิยาย บท 2165

ในขณะนี้ ทุกคนตกตะลึงและมองไปที่ซากปรักหักพังทีละคน

ร่างกายที่อ่อนโยนของ เมิ่งชิงหลันสั่นสะท้าน และเธอก็มองไปยังซากปรักหักพังของ เขาหวังซาน อย่างคาดหวัง ก่อนที่จะเกิดความตกใจครั้งใหญ่ในทิศทางของ เขาหวังซาน เธอพาผู้คนมาที่นี่ในทันที อันที่จริง เพื่อค้นหาเบาะแสของหยางเฉิน

เพียงแต่ว่าเธอมีให้คนล้อมสถานที่ไว้แล้ว และเธอไม่พบร่องรอยของหยางเฉินเลย แต่ฉีเทียนเหอ พูดกับซากปรักหักพัง แสดงว่าหยางเฉินอยู่ใต้ซากปรักหักพัง

"เป็นไปได้ไหมว่าการเคลื่อนไหวที่เขาหวังซานก่อนหน้านี้เกิดจากผู้อาวุโสสี่"

สมาชิกของตระกูลบู๊โบราณกล่าวอย่างเคร่งขรึม

อีกคนหนึ่งจากโลกบู๊โบราณร่างพูด: "หากเป็นเช่นนี้ หมายความว่าฝ่าฟันภัยพิบัติที่เกิดขึ้นที่นี่เมื่อสิบวันก่อนเกิดจากผู้อาวุโสสี่ใช่หรือไม่?"

“แค่ว่าไม่ทราบสาเหตุ เขาติดอยู่ใต้ซากปรักหักพังของเขาหวังซาน?”

หลังจากได้ยินคำพูดของผู้ที่แข็งแกร่งสองคนนี้จากตระกูลบู๊โบราณ ทุกคนก็ยิ่งตกใจมากขึ้น

ทุกคนที่อยู่ ณ ที่นี้รู้ว่าฝ่าฟันภัยพิบัติรุนแรงแค่ไหนที่เกิดขึ้นเมื่อสิบวันก่อน

แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้อยู่ในที่เกิดเหตุ ณ เวลานั้น แต่พวกเขาก็ยังรู้สึกถึงการบีบบังคับที่น่าสะพรึงกลัวจาก เขาหวังซานจากระยะไกล ในฝ่าฟันภัยพิบัตินั้น แม้แต่ผู้แข็งแกร่งแดนนภาขั้นสี่ในโลกบู๊โบราณร่างก็ประสบกับลิขิตสวรรค์นั้น และด้อยกว่ามาก

อย่างไรก็ตาม ฉีเทียนเหอถามซากปรักหักพังเป็นเวลานานโดยไม่มีการตอบสนองใด ๆ

"ฉีเทียนเหอ นายทำอะไรของนาย?"

ในเวลานี้ผู้แข็งแกร่งจากตระกูลบู๊โบราณมองไปที่ฉีเทียนเหอ และถามพร้อมกับขมวดคิ้ว

ผู้แข็งแกร่งอีกคนหนึ่งจากตระกูลบู๊โบราณพูดอย่างเย็นชา: "ฉีเทียนเหอ นายล้อเล่นหรือเปล่า เราอยู่ที่นี่มาระยะหนึ่งแล้ว แต่เราไม่พบใครอยู่ใต้ซากปรักหักพังเลย"

แม้ว่าพวกเขาจะตกตะลึงกับการเปลี่ยนแปลงของฉีเทียนเหอจากพลังบู๊แบบเอาชนะตนเองที่สูญเปล่า ไปเป็นปรมาจารย์ที่ไม่มีใครเทียบได้ แต่พวกเขาไม่เชื่อว่ามีคนอยู่ใต้ซากปรักหักพังในเวลานี้

ฉีเทียนเหอเพิกเฉยต่อฝูงชน แต่จ้องมองที่ซากปรักหักพังอย่างเคร่งขรึม และทันใดนั้นก็พูดอีกครั้ง: "ในเมื่อผู้อาวุโสสี่ไม่ตอบ ถ้าอย่างนั้นผมถือว่าผู้อาวุโสสี่เห็นด้วย"

หลังจากพูดจบ เขาก็หันกลับมามองฉีเหลียงและพูดอย่างใจเย็น "ตามฉันมา!"

ฉีเหลียงยังคงหมกมุ่นอยู่กับความสยองขวัญที่เกือบจะถูกฆ่าโดยมือผีในเมื่อกี้นี้ ในเวลานี้เขาได้ยินคำพูดของฉีเทียนเหอ และเขาก็กลับมามีสติอกีครั้ง จากนั้นเขาก็พูดประโยคที่รุนแรง: มือผีนายกล้าจะทรยศต่อตระกูลฉี วันหนึ่งตระกูลฉีจะลงโทษนายอย่างหนักหน่วงแน่นอน"หลังจากพูดจบ เขาก็หันกลับมาและจะจากไปพร้อมกับฉีเทียนเหอ

แสงเย็นวูบวาบในดวงตาของ มือผี เหล่ไปที่หลังของฉีเหลียง ที่กำลังเดินออกไปทีละก้าว แต่ก็ไม่ได้ตามไป

ตั้งแต่ตอนที่ ฉีเทียนเหอปรากฏตัว เขาใช้แค่ความเร็วที่เร็วมากช่วยฉีเหลียงเท่านั้น เขาไม่ได้แสดงความแข็งแกร่งที่แท้จริงของเขา

แต่เขามีความรู้สึกว่าความแข็งแกร่งของฉีเทียนเหอนั้นล้ำลึก เขากลัวว่าพลังบู๊ยังไม่ถูกยกเลิกในตอนนั้นหรือว่าหลังจากการยกเลิกพลังบู๊แล้วมีโอกาสใหม่ ๆ ไม่เพียงแต่จะฟื้นฟูพลังบู๊เท่านั้น และได้ปรับปรุงพลังบู๊ก็เป็นไปได้

ในเวลานี้ เมิ่งชิงหลันไม่ได้หยุด ฉีเทียนเหอจากการพาฉีเหลียงออกไป แต่กลับมุ่งความสนใจไปที่ซากปรักหักพังของเขาหวังซาน

"บูม!"

ในขณะนี้ แผ่นดินสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง

โมเมนตัมที่น่าสะพรึงกลัวปะทุขึ้นจากใต้ซากปรักหักพังของเขาหวังซาน

"บูม!"

ด้วยเสียงอันดัง หินบนซากปรักหักพังของเขาหวังซานลอยขึ้นสู่ท้องฟ้าโดยตรง และกลายเป็นผงแป้งทันที

และนักรบทั้งหมดที่อยู่รอบๆ ไม่สามารถรับผลกระทบของโมเมนตัมอันทรงพลังนี้ และร่างกายของพวกเขาก็ถูกผลักออกไปโดยตรงจากโมเมนตัมนี้

คนที่ความแข็งแกร่งต่ำนั้นกระอักเลือดและบินออกไป และร่างกายของพวกเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส

ทันทีที่เขาพาฉีเหลียงออกจากฉีเทียนเหอ ซึ่งอยู่ห่างออกไปหลายสิบเมตร สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปทันที และเขาก็ตบ ไปที่อกของฉีเหลียงทันที

"บูม!"

ร่างของฉีเหลียงถูกส่งออกไปโดยตรงด้วยพลังอันทรงพลัง

"ออกไปเดี๋ยวนี้!"

ในเวลาเดียวกัน ฉีเทียนเหอคำรามต่อฉีเหลียง