The king of War นิยาย บท 219

หยางเฉินยกยิ้มมุมปาก เขากอดฉินซีและดิ่งลงไปข้างล่าง

“ฟู่วว”

เสียงลมโชยผ่านข้างหู การทิ้งตัวแบบอิสระ ทำให้หัวใจของฉินซีแทบจะกระเด็นออกมา เธอหลับตาปี๋และกอดหยางเฉินแน่น

“กรี๊ด......”

เสียงกรีดร้องของฉินซีดังไปทั่วสวนสนุก

หยางเฉินเบิกตาโต เขาจ้องใบหน้าอันงดงามที่อยู่ตรงหน้า แววตาของเขาเต็มไปด้วยความเด็ดเดี่ยวและเอ็นดู

“เสี่ยวซี ผมจะทำให้คุณเป็นผู้หญิงที่มีความสุขที่สุดบนโลกนี้!”

จู่ๆ หยางเฉินก็ตะโกนออกมา นี่คือคำสัญญาที่เขาให้ไว้กับฉินซี

เมื่อได้ยินคำพูดของหยางเฉิน ฉินซีลืมตาขึ้นมาทันที เธอจ้องดวงตาสดใสของหยางเฉิน หัวใจของเธอเต้นตึกตัก

กระโดดบันจี้จัมพ์ยังไม่ทันเสร็จ แต่ความหวาดกลัวในใจเธอหายไปหมดแล้ว เมื่อเห็นใบหน้าแน่วแน่ของหยางเฉิน เธอรู้สึกประทับใจขึ้นมา

ทั้งสองจ้องตากัน ราวกับว่าจะจดจำอีกฝ่ายเอาไว้ในสมองตลอดไป

ขณะนั้น ฉินซีหลับตาลงและยื่นหน้าเข้าไปจูบหยางเฉิน

หยางเฉินอึ้งไป เมื่อรับรู้ถึงความอบอุ่นบนริมฝีปาก เขาก็ตั้งสติได้ และเคลิ้มไปกับความชุ่มชื้นนั้น

จูบอันลึกล้ำ!

ตอนนี้ทั้งสองคน ไม่สามารถห้ามตัวเองได้

เชือกบันจี้จัมพ์แกว่งไปมาในอากาศ มันเริ่มแกว่งช้าลง จนกระทั่งเท้าของทั้งสองคนสัมผัสกับพื้น ทั้งคู่จึงตั้งสติได้

“ภาพนั้นช่างงดงามเหลือเกิน! น่าอิจฉาจัง!”

“ที่รัก จู่ๆ ฉันก็อยากไปโดดบันจี้จัมพ์คู่กับนาย!”

“ความรักระหว่างทั้งสองคน จะต้องลึกซึ้งมากแน่ๆ ถึงทำให้พวกเขาไม่แยแสอะไรแบบนี้สินะ”

......

รอบๆ เต็มไปด้วยคนที่มายืนมอง สีหน้าของผู้คนเต็มไปด้วยความอิจฉา

แต่ทว่าระยะค่อนข้างไกล ทำให้พวกเขาเห็นแค่ทั้งคู่กำลังจูบกัน แต่ไม่เห็นหน้าตาของทั้งคู่

เมื่อฉินซีตั้งสติได้ สีหน้าของเธอเต็มไปด้วยความเขินอาย หน้าแดงไปถึงหู

“คุณใช้ลิปยี่ห้ออะไรเหรอ”

จู่ๆ หยางเฉินก็ถามขึ้น

“หา?”

สีหน้าของฉินซีเต็มไปด้วยความตกใจ

“ จุ๊ๆ!”

เธอยังไม่ทันได้ตั้งสติ ก็ได้ยินเสียงเม้มปากของหยางเฉิน เขาพูดด้วยสีหน้าปลาบปลื้ม “ลิปยี่ห้อนี้ รสชาติไม่เลว หวานมาก!”

เมื่อฉินซีที่กำลังจะตั้งสติได้ ได้ยินคำพูดของเขา หน้าของเธอแดงขึ้นมาอีกครั้ง

“หยางเฉิน!”

สีหน้าของฉินซีเต็มไปด้วยความเขินอาย

“ฮ่าๆ!”

หยางเฉินหัวเราะเสียงดัง เขาจูงมือฉินซีเดินออกมา นี่ช่างเป็นวันที่ดีเหลือเกิน

สำหรับหยางเฉิน เป็นอีกวันที่ควรค่าแก่การจดจำเอาไว้ จูบนี้ทำให้ความรู้สึกระหว่างทั้งคู่เพิ่มมากขึ้น

สำหรับฉินซี เธอก็อยากจดจำเอาไว้เหมือนกัน ในที่สุดคนที่ไม่เคยมีความรักแบบเธอ ได้รับรู้ความรู้สึกของความรักเป็นครั้งแรก

ทั้งสองอยู่ในสวนสนุกทั้งบ่าย เสียงหัวเราะของทั้งสองคนดังขึ้นทุกที่

หยางเฉินจับมือฉินซีเอาไว้ตั้งแต่ต้นจนจบ ราวกับกลัวว่าเธอจะหายไป