The king of War นิยาย บท 2201

ขณะเดียว ในถ้ำบำเพ็ญเพียรของประมุขโลกของโลกบู๊โบราณกลาง

หยางเฉินซึ่งอยู่ในวังวนของชี่ทิพย์และร่างกายของเขาก็ดูดซับชี่ทิพย์อย่างบ้าคลั่ง

ลมปราณในร่างกายของเขาก็เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง

ความรู้สึกเจ็บปวดเหมือนร่างกายจะแตกสลายที่มาจากจุดตันเถียน

ความเจ็บปวดแบบนั้นทำให้เขาทนไม่ไหวจริงๆ ราวกับว่ามันกำลังจะฉีกร่างของเขาออกเป็นชิ้นๆ

ทันใดนั้นเสียงของประมุขโลกก็ดังขึ้น

“ในช่วงการกลั่นชี่ทิพย์ เป็นการดูดซับชี่ทิพย์ของสวรรค์และโลก และเก็บพลังงานในรูปของก๊าซไว้ในจุดตันเถียน”

"ในขั้นตอนการสร้างพื้นฐาน พลังงานก๊าซในจุดตันเถียนจะถูกแปลงเป็นพลังงานเหลวและเก็บไว้ในตันเถียน"

"สำหรับรวมยานั้น เป็นการดูดซับชี่ทิพย์ของสวรรค์และโลกไปอีกขั้น เพื่อให้พลังของเหลวในจุดตันเถียนรวมกันกลายเป็นยาทอง"

ประมุขโลกจ้องหยางเฉินตาเขม็งแล้วพูดต่อ: "ก่อนหน้านี้นายเพิ่งก้าวเข้าสู่ขั้นตอนการสร้างพื้นฐาน ดังนั้นความรู้สึกที่พลังงานก๊าซแปลงเป็นเหลวจึงไม่ค่อยชัดมากนัก แต่ตอนนี้เมื่อความแข็งแกร่งของนายพัฒนาขึ้นอย่างต่อเนื่อง ความรู้สึกนั้นจะชัดเจนมากขึ้นเรื่อยๆ”

“และตอนนี้นายจะต้องทนกับความเจ็บปวดที่รุนแรงที่สุดอย่างหนึ่ง ความเจ็บปวดนี้เกิดจากการเปลี่ยนพลังงานของเหลวเป็นยาสีทอง แค่เจ้าสามารถอดทนผ่านไปได้นายก็จะสามารถเข้าสู่ระยะรวมยา”

“สำหรับผู้แข็งแกร่งทั่วไป จากขั้นตอนพื้นฐานไปสู่ระยะรวมยา

จะใช้เวลาอย่างน้อยหนึ่งถึงสองวันและอย่างมากที่สุดสามถึงห้าวัน ยิ่งประสบนานเท่าใดหมายความว่าหลังจากระยะรวมยานักบูโดก็จะแข็งแกร่งมากขึ้นเท่านั้น"

“เท่าที่ฉันรู้ จากขั้นสร้างพื้นฐานจนถึงระยะรวมยาหากใช้บรรลุถึงห้าวัน ก็ถือว่าเป็นอัจฉริยะของพรรคบำเพ็ญเซียนแล้ว และถ้าบรรลุถึงเจ็ดวันก็เป็นอัจฉริยะเหนืออัจฉริยะ ส่วนเกินเจ็ดวันไปนั้นฉันยังไม่เคยได้ยินมาก่อน"

หลังจากได้ยินคำพูดของประมุขโลกหยางเฉินก็เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น

เขาคิดว่าเขาจะสามารถก้าวหน้าได้ในเวลาอันสั้น แต่เขาไม่คาดคิดว่ากระบวนการก้าวหน้าจะกินเวลาหลายวัน

ขณะนี้เขารู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าพลังงานของเหลวเดิมในจุดตันเถียนของเขากำลังเดือดพล่านและระเหย

ตามที่เขาใช้ตำราเทพสงครามอย่างต่อเนื่อง พลังงานของเหลวที่ระเหยไปก็ได้รับการเติมเต็มอย่างต่อเนื่อง

ความรู้สึกเจ็บปวดเหมือนร่างจะฉีกขาดนั้นคงเป็นความเจ็บปวดเมื่อพลังงานของเหลวระเหย

“เหล่าจู่!”

ขณะนี้เจียงจิ่วสงมาต่อหน้าประมุขโลกแล้วพูดด้วยความเคารพ: "ฉันงนอกมีคนมาขอพบท่าน”

ประมุขโลกพยักหน้าเล็กน้อย ตอนนี้เขาสัมผัสได้ถึงการเคลื่อนไหวภายนอกแล้ว แต่เขาก็ไม่ได้สนใจ

ประมุขโลกกล่าวว่า: "นายออกไปบอกพวกเขาว่า มาจากไหนก็ไสหัวกลับไปทางนั้น!"

เจียงจิ่วสงตะลึงอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดด้วยความประหลาดใจ: "เหล่าจู่ คนที่มาต่างเป็นผู้แข็งแกร่งอันดับต้นๆจากกองกำลังต่างๆในโลกบูโบราณกลาง ท่านไม่คิดที่จะพบพวกเขาหรือ"

ประมุขโลกตะโกนอย่างเย็นชาแล้วกล่าวว่า "แม้ว่าฉันจะสร้างม่านพลังซ่อนตัวได้ทันเวลาแล้ว แต่ความก้าวหน้าของพรรคบำเพ็ญเซียนนั้นพิเศษเกินไปและการเคลื่อนไหวก็มากเกินไป ดังนั้นจึงถูกคนเก่าๆบางคนจับสังเกตได้"

“พวกเขาไม่ได้ต้องการเห็นฉันในตอนนี้ แต่พวกเขาต่างก็เดาว่าฉันกำลังก้าวหน้าและพวกเขาต่างก็อยากได้ตำแหน่ง ประมุขโลก”

หลังจากได้ยินคำพูดของเขาเจียงจิ่วสงก็เข้าใจทันที เขาชำเลืองมองไปทางหยางเฉินแล้วก็มองประมุขโลกและพูดว่า"เหล่าจู่ หากท่านไม่ปรากฏตัว พวกเขาต้องคิดว่าท่านก้าวหน้าแล้วแน่นอน”

ประมุขโลกพยักหน้า“ถึงแม้ว่าฉันจะก้าวหน้าแล้วยังไง พวกเขาแค่ต้องการตำแหน่งประมุขโลก นายไม่ต้องกังวลพวกเขาไม่กล้าทรยศฉัน"

ในฐานะผู้แข็งแกร่งอันดับหนึ่งของโลกบู๊โบราณกลาง เขาจะกลัวคนอื่นได้อย่างไร

อย่างที่เขาพูด เจ้าพ่ออันดับต้นๆในโลกบู๊โบราณกลางอยากได้ตำแหน่งประมุขโลกเท่านั้นแต่ไม่กล้าทรยศเขา

เมื่อก้าวหน้าก็จะกลายเป็นผู้แข็งแกร่งแดนนภาขั้นเจ็ด และสามารถฆ่าผู้แข็งแกร่งที่ต่ำกว่าแดนนภาขั้นเจ็ดชั้นต้นทุกคน

นอกเสียจากว่าผู้แข็งแกร่งเหล่านั้นบ้าไปแล้วถึงจะกล้าทรยศประมุขโลก

เจียงจิ่วสงพยักหน้า: "เหล่าจู่ ฉันเข้าใจแล้ว!"

พูดจบเขาก็หันหลังและออกไปทันที

“ประมุขโลกล่ะ”

ทันทีที่เจียงจิ่วสงเดินออกไป เจ้าพ่อโลกบู๊โบราณกลางก็ถามกันทีละคน