The king of War นิยาย บท 2207

โลกมนุษย์ จงโจว ศูนย์พันธมิตรพิทักษ์

นี่คือสถานที่ที่มีกลิ่นอายชี่ทิพย์เข้มข้นมากที่สุดในจงโจว และยังเป็นยอดเขาที่สูงที่สุดในจงโจว ยอดเขาหวังซาน

เขาหวังซานที่เคยสสูงที่สุด ได้ถูกทำลายโดยภัยพิบัติเซียนของหยางเฉิน แม้ว่ายอดเขาหวังซานในปัจจุบันจะไม่เหมือนเมื่อก่อน แต่ก็เต็มไปด้วยชี่ทิพย์

หลังจากที่พันธมิตรพิทักษ์นำสี่ตระกูลใหญ่ของตระกูลบู๊โบราณยกเว้นตระกูลเจียงเข้าสู่โลกมนุษย์แล้ว พันธมิตรพิทักษ์ก็เข้าสู่จงโจวและตระกูลตระกูลบู๊โบราณทั้งสี่ก็เข้าสู่อีกสี่เมืองตามลำดับ

ดูเหมือนว่าเป็นเค้าโครงการแบ่งแยกโลกมนุษย์เดิม

ขณะนี้ที่ศูนย์พันธมิตรพิทักษ์ ตู้อวี้ซานนั่งอยู่ด้านบนสุดและผู้ที่นั่งอยู่ทั้งสองฉันงของเขาคือจอมพลทั้งเก้าของพันธมิตรพิทักษ์

และสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเขาคือโปเจ็กเตอร์ ซึ่งจอฉายแบ่งเป็น4ส่วน และแต่ละส่วนแสดงถึงตระกูลบู๊โบราณแต่ละตระกูล

นอกจากตระกูลเจียง ผู้นำตระกูลตระกูลบู๊โบราณอีกสี่ตระกูลได้ปรากฏตัวต่อหน้าจอวิดีโอ

"หัวหน้าสมาคม กองยุทธการตงโจว ผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดอยู่แค่ระดับแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นยอดเท่านั้นซึ่งมันน่ากลัวไม่พอ แค่ตระกูลเฉินส่งผู้แข็งแกร่งแดนนภาขั้นสองชั้นต้นคนหนึ่งไปก็สามารถปราบกองยุทธการทั้งจงโจวได้แล้ว"

"หัวหน้าสมาคม กองยุทธการซีโจวก็เช่นกัน ไม่มีผู้แข็งแกร่งที่ได้เรื่องสักคน แค่ท่านออกคำสั่งแล้วตระกูลสวีของเราก็จะสามารถสยบกองยุทธการซีโจวได้ในทันที!"

"หัวหน้าสมาคม หนานโจวก็เช่นกัน ตระกูลฉีของเราพร้อมแล้ว!"

"หัวหน้าสมาคม เป่ยโจวตระกูลราชวงศ์ไป๋หลี่ก็พร้อมแล้ว!"

หัวหน้าตระกูลตระกูลบู๊โบราณที่ยิ่งใหญ่ทั้งสี่พูดกัน

ตู้อวี้ซานยิ้มมุมปากแล้วพูดว่า "คืนนี้เวลาเที่ยงคืน สี่ตระกูลใหญ่บู๊โบราณร่วมกับพันธมิตรพิทักษ์ประกาศสงครามกับสมาคมผู้อาวุโส !"

"รับทราบ!"

ผู้นำสี่ตระกูลใหญ่บู๊โบราณรีบตอบทันที สายตาของทุกคนเต็มไปด้วยความคาดหวัง

ถ้าม่านพลังไม่ถูกทำลาย พวกเขาคงอยากอยู่ในโลกบู๊โบราณล่างมากกว่า แต่ตอนนี้พลังม่านได้ถูกทำลายไปแล้ว โลกมนุษย์และโลกบู๊โบราณล่างมได้รวมเข้าเป็นหนึ่งเดียวอย่างสมบูรณ์ แน่นอนว่าพวกเขาจะไม่อยู่ในที่เล็กๆอย่างโลกบู๊โบราณล่างม

ขณะเดียวกันเจียงจิ่วสงยังได้ยินข่าวที่พันธมิตรพิทักษ์และสี่ตระกูลใหญ่บู๊โบราณจะประกาศสงครามกับสมาคมผู้อาวุโสในคืนนี้

"ดูเหมือนว่าคนที่อยู่เบื้องหลังตู้อวี้ซานจะหมดความอดทนสุดท้ายแล้วจึงจะลงมือในคืนนี้"

สีหน้าของเจียงจิ่วสงเต็มไปด้วยความกังวล

เจียงเจี้ยนมองเจียงจิ่วสงด้วยสีหน้าดูกังวลแล้วพูดว่า "พ่อ ใครอยู่เบื้องหลังตู้อวี้ซาน"

เจียงจิ่วสงมองเจียงเจี้ยนและพูดว่า "โลกบู๊โบราณกลาง ตระกูลตู๋กู!"

ทันทีที่คำพูดนี้ออกมาเจียงเจี้่ยนก็เบิกตากว้างและพูดด้วยความประหลาดใจ: "หนึ่งในสี่ตระกูลที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกบู๊โบราณล่าง!"

เขานึกไม่ถึงว่าเบื้องหลังของตู้ซานคือตระกูลชั้นนำในโลกบู๊โบราณล่าง ซึ่งทำให้เขาไม่เข้าใจว่าทำไมจึงมีความสัมพันธ์ระหว่างสองกองกำลังที่ไม่น่าจะมีความเกี่ยวข้องใดๆเลย

เจียงจิ่วสงไม่ได้อธิบายแค่มองเจียงเจี้ยนและพูดด้วยสีหน้ากังวล: "เจียงเจี้ยน พ่อไปครั้งนี้เป็นตายเท่ากัน ถ้าพ่อตายตระกูลเจียงมอบให้ลูก! จำไว้คำพูดของเหล่าจู่ได้ว รอหยางเฉินตระกูลเจียงจะติดตามเขาไปจนตาย!”

สีหน้าของเจียงเจี้ยนเปลี่ยนไปอย่างมาก: "ท่านพ่อ การไปครั้งนี้มีอันตราย？"

เขาคิดว่าเจียงจิ่วสงแค่ปลอมเป็นว่าตี้ชุนและทำอะไรบางอย่างเพื่อสยบพันธมิตรพิทักษ์ก็จบเรื่องแล้ว เขาไม่คิดว่าจะมีอันตราย

สีหน้าของเจียงเจี้ยนเต็มไปด้วยความกังวล เขารู้ว่าหากเจียงจิ่วสงต้องการแสดงความแข็งแกร่งที่เทียบเท่ากับแดนนภาขั้นสี่ชั้นต้น เขาทำได้เพียงใช้ยาเก้ามรณะ

เจียงเจี้ยนพยักหน้า: "ลูกรู้ว่านี่เป็นวิธีเดียว! แต่ไม่ต้องกังวล ฉันยังมีความหวังที่จะมีชีวิตรอด ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาฉันได้เตรียมความพร้อมที่จะใช้ยาเก้ามรณะ เมื่อภัยพิบัติสวรรค์มาถึงฉันมั่นใจว่าฉันทนได้”

เจียงเจี้ยนกำหมัดแน่นกัดฟันและพูดว่า "ให้เหล่าจู่ออกโรงไม่ได้หรือ"

เจียงจิ่วสงส่ายหัว: "ก่อนหน้าเหล่าจู่ได้ร่ายมนต์สะกดจินในโลกใหม่ไว้ซึ่งได้ละเมิดกฎแล้ว หากเขายังฝืนเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องในโลกใหม่ อาจเกิดรอยร้าวม่านพลังระหว่างโลกบู๊โบราณกลางและโลกบู๊โบราณล่าง "

“เส้นทางของบูโดนั้นโหดร้ายแต่แรก ทุกครั้งที่ฝ่าฟันภัยพิบัติสวรรค์มันคือบททดสอบความเป็นความตาย ฉันจมอยู่แดนนภาขั้นสามชั้นยอดมาเป็นเวลานาน ถึงเวลาแล้วที่จะต้องท้าทายตัวเองก้าวสู่แดนนภาขั้นสี่ชั้นต้นแล้ว”

หลังจากพูดจบเขาก็ขยับเท้าและหายไปตรงนั้นทันที

ไม่นานเสียงของเขาก็ดังขึ้น: "ตระกูลเจียงมอบให้ลูก!"

"พ่อ!"

เจียงเจี้ยนกำหมัดแน่นและอธิษฐานอย่างเงียบ ๆ : "พ่อท่านต้องทำสำเร็จ!"

ขณะนี้ โลกบู๊โบราณกลาง ในถ้ำประมุขโลก

หยางเฉินยังคงนั่งขัดสมาธิ ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยชี่ทิพย์ที่ทรงพลัง ลมปราณที่เปล่งออกมาจากร่างกายของเขานั้นน่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่ง

ประมุขโลกเจียงมองไปทางหยางเฉินด้วยสีหน้ากังวลอย่างหนัก

เขาไม่รู้ว่าทำไมจู่ๆเขาก็รู้สึกไม่สบายใจ รู้สึกว่าวันนี้จะมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้น