The king of War นิยาย บท 2222

ไม่ช้าไป๋หลี่จิงหวินก็สงบลง ทำไมหยางเฉินมาจึงมาตระกูลไป๋หลี่ในเวลานี้?

ไป๋หลี่จิงหวินถาม "หยางเฉินทำไมนายถึงมาบ้านตระกูลไป๋หลี่"

หยางเฉินไม่ตอบ แต่เหลือบมองครอบครัวไป๋หลี่ ทันใดนั้นสายตาของเขาก็จ้องไปที่สนามเล็กๆ

เมื่อเห็นหยางเฉินมองไปทางนั้นสีหน้าของไป๋หลี่จิงหวินก็กังวลมาก ดูเหมือนว่าเขาจะเดาจุดประสงค์ของหยางเฉินในการมาบ้านตระกูลไป๋หลี่ออก

หยางเฉินถามว่า: "ไป๋หลี่ชิวเหว่อยู่ที่ไหน"

ไป๋หลี่จิงหวินดูระแวดระวังแต่ยังพยักหน้าและพูดว่า "นายจะพานางไปหรือ"

ขณะที่ไป๋หลี่จิงหวินคิดว่าหยางเฉินจะพาไป๋หลี่ชิวเหว่ไป หยางเฉินก็ส่ายหัวและพูดอย่างใจเย็น: "ฉันจะกลับมาตระกูลไป๋หลี่พร้อมกับพี่น้องของฉันอีกครั้ง เมื่อถึงตอนนั้นฉันหวังว่าตระกูลไป๋หลี่จะสามารถหาคำอธิบายให้แก่พี่น้องของฉันได้”

พูดจบ สายตาที่ตกตะลึงของไป๋หลี่จิงหวิน ร่างของหยางเฉินก็ลอยขึ้นไปในอากาศ วินาทีต่อมาก็หายวับไปในอากาศบ้านตระกูลไป๋หลี่

ไม่ใช่แค่ไป๋หลี่จิงหวินที่เห็นภาพการจากไปของหยางเฉิน แต่ทุกคนในตระกูลไป๋หลี่ที่อยู่ในเหตุการณ์ด้วย

“โอ้! ฉันตาฝาดไปหรือเปล่าเมื่อกี้มีคนบินหายไปในอากาศ”

"นายไม่ได้ตาฝาด แต่มีคนบินหายไปในอากาศจริงๆ"

“ฉันก็เห็นเหมือนกัน!”

...

ทุกคนในตระกูลไป๋หลี่ตกใจมาก

นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้เห็นชายแข็งแกร่งที่เดินเหินในอากาศ ผู้แข็งแกร่งเช่นนี้มันไกลเกินกว่าเอื้อมสำหรับพวกเขา

ขณะเดียวกันในเมืองเยี่ยนตู ศูนย์สมาคมผู้อาวุโส

สีหน้าผู้อาวุโสทั้งสามดูหมดหนทาง ตรงหน้าพวกเขาคือจอฉายภาพขนาดใหญ่และภาพที่ปรากฏบนหน้าจอคือสถานการณ์ในห้าเขตใหญ่

“ไอ้สารเลวพวกนี้หยิ่งผยองถึงขนาดกล้าโจมตีกองยุทธการของเรา”

ผู้อาวุโสสามเต็มไปด้วยความโกรธและกัดฟันพูด

ผู้อาวุโสรองก็พูดด้วยความโกรธเช่นกัน: "ถ้าตี้ชุนไม่หายไปกะทันหัน พวกเขาจะกล้าหยิ่งผยองขนาดนี้ได้อย่างไร"

ผู้อาวุโสใหญ่พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา: "ให้แจ้งเทพสงครามทั้งเหนือ ใต้ ออก ตกทันที ให้พวกเขานำยอดฝีมือหนึ่งในสิบไปยังเขตใหญ่เหนือ ใต้ ออก ตกและช่วยเหลือกองยุทธการทั้งสี่เขตใหญ่กวาดล้างฉันศึกผู้รุกรานจากโลกล่าง!"

"รับทราบ!"

เลขารีบไปจัดการทันที

ผู้อาวุโสใหญ่กล่าวด้วยสีหน้ากังวล: "เราได้มาถึงช่วงเวลาวิกฤตที่สุดแล้ว เมื่อผู้แข็งแกร่งที่ต้านโลกล่างล้มเหลวโลกมนุษย์จะตกลงสู่โลกใหม่ที่นักบู๊โบราณได้รับความเคารพนับถือสมบูรณ์ เราต้องพร้อมรับศึกเต็มรูปแบบ”

ผู้อาวุโสรองและผู้อาวุโสสามต่างก็ดูกังวล ผู้อาวุโสสามถึงกับพูดว่า: "ผู้อาวุโสใหญ่ ให้ฉันนำกองทัพไปที่จงโจวด้วยตัวเอง ช่วยจงโจวรับมือกับการรุกรานของพันธมิตรพิทักษ์"

ผู้อาวุโสใหญ่ส่ายหัวมองผู้อาวุโสสามและกล่าวว่า "ถึงนายไปก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้ ตอนนี้ทำได้เพียงฝากความหวังไว้กับกองยุทธการแต่ละเขตเท่านั้น"

"แต่……"

ผู้อาวุโสสามต้องการพูดอะไรบางอย่าง แต่ผู้อาวุโสใหญ่โบกมือและพูดว่า "ยังไม่ถึงเวลาที่เราจะออกโรง"

เมื่อเห็นเช่นนี้ผู้อาวุโสสามก็ไม่พูดอะไรอีก มองสถานการณ์การต่อสู้บนหน้าจอขนาดใหญ่ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

กองยุทธการ จงโจว