The king of War นิยาย บท 2234

เมื่อมองไปที่ตู้อวี้ซานวิ่งเข้ามาหาตัวเอง สีหน้าของหยางเฉินไม่เปลี่ยน ดวงตาของเขาเปล่งประกายเย็นชา เขาเอ่ยถาม “นายรู้ไหมว่าทำไมกระบวนท่าที่สามถึงถูกเรียกว่าอภัยโทษ?”

ตู้อวี้ซานวิ่งเข้ามาหาหยางเฉินไปด้วย พร้อมกับหัวเราะเสียงดัง “หนึ่งเป็นเพราะพลังของนายไม่มากพอจะสำเร็จกระบวนท่ากระบี่ จะยังมีความหมายลึกซึ้งอะไร?”

ในระหว่างที่เขาพูด เขาวิ่งเข้าไปหาหยางเฉินแล้ว เห็นว่าในมือของเขามีตรีศูลเล่มหนึ่ง เขาวิ่งเข้าหาหยางเฉิน ในขณะเดียวกันก็ตะโกนว่า "ฆ่ามัน!"

ในเวลานี้ หยางเฉินก็ยกกระบี่โอรสสวรรค์ในมือของเขาขึ้นอีกครั้ง ใบหน้าของเขาก็ซีดลงเล็กน้อย ทันใดนั้นก็พ่นเลือดออกมา ใบหน้าของเขาซีดเซียว

“กระบี่เก้าสวรรค์ กระบวนท่าที่สี่ ศัตรูพ่าย!”

เมื่อหยางเฉินตะโกน กระบี่โอรสสวรรค์ในมือก็ฟาดลงมาที่ตู้อวี้ซานทันที

“ขวับ!”

สายฟ้าที่ก่อตัวขึ้นในอากาศพร้อมกับกระบี่โอรสสวรรค์ในมือที่ปล่อยกระบวนท่า ทันใดนั้นมันก็ตกลงมาจากท้องฟ้า ราวกับว่าพื้นที่แห่งนี้ไม่อนุญาตให้มีการเคลื่อนไหวของกระบี่ที่ทรงพลังเช่นนี้

ห่างออกไปหลายกิโลเมตร นักบูโดทุกคนมองหยางเฉินด้วยความตะลึง

แม้ว่ามันจะอยู่ไกล แต่พวกเขาก็ยังสามารถมองเห็นมังกรสีทองตัวใหญ่ที่ออกมาจากกระบี่โอรสสวรรค์ของหยางเฉินได้อย่างชัดเจนและเข้าโจมตีตู้อวี้ซาน

ณ ตอนนี้ ตู้อวี้ซานรู้สึกถึงความกลัวที่เหมือนจะมาจากส่วนลึกของจิตวิญญาณของเขา พลังดาบที่น่าสะพรึงกลัวโจมตีเขาโดยตรง

“ไม่!”

เสียงคร่ำครวญอันน่าสลดดังออกมาจากลำคอของตู้อวี้ซาน ในฐานะที่เป็นผู้ยิ่งใหญ่ในอดีต ดาบนี้ของหยางเฉินทําให้เขารู้สึกถึงความตายที่ใกล้เข้ามา

เขาดํารงชีวิตอยู่ในโลกและโลกเป็นเวลาหลายร้อยปีด้วยสภาพจิตวิญญาณ ไม่ง่ายกว่าจะสิ่งสู่เข้าร่างกายของใครสักคนได้ คาดไม่ถึงว่าจะได้เจอกับกระบวนท่ากระบี่ที่น่ากลัวแบบนี้

เขารู้ดีว่าเมื่อกระบวนท่านี้สิ้นสุดลง วิญญาณของเขาจะแตกสลายหายไปจากโลกนี้

เพียงแต่ว่า ต่อให้เสียใจมันก็สายไปแล้ว ต่อให้อยากถอยก็ไม่ทันแล้ว ได้แต่มองกระบี่โอรสสวรรค์ฟันลงมาที่ตนตาปริบๆ

“ฉับ!”

มังกรสีทองทะลวงผ่านร่างกายของตู้อวี้ซานไป ตู้อวี้ซานกระอักเลือดออกมาในทันที ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยรอยโดนฟัน ส่วนลมหายใจของเขาก็ค่อยๆ ลดลงจนถึงจุดต่ำสุด คล้ายจะตายไปตอนไหนก็ได้

"หลังจากได้รับการอภัยโทษแล้ว ก็จะอยู่ยงคงกระพัน!"

หยางเฉินลอยตัวขึ้นไปในอากาศ มองลงไปยังตู้อวี้ซานที่ถูกโจมตีจนกระเด็นออกไปไกล พร้อมพูดด้วยสีหน้าเฉยเมย

ในใจของตู้อวี้ซานเต็มไปด้วยความตกใจ จนกระทั่งวินาทีนี้ ในที่สุดเขาก็เข้าใจว่าทําไมกระบวนท่าที่สามถึงไม่ได้ส่งผลกระทบอะไรต่อเขาเลย เพราะกระบวนท่าที่สามคือการอภัยโทษ แต่หลังจากนั้นแล้ว คือกระบวนท่าศัตรูพ่าย

กระบวนท่าศัตรูพ่าย ต่อให้เป็นวิญญาณต้าเหนิงจากยุคโบราณ ก็ต้องสลายไปอยู่ดี

“ฉันไม่น่าเลย......”

ริมฝีปากของตู้อวี้ซานเปล่งเสียงออกมาด้วยเพราะไม่ยอมแพ้

หลังจากนั้น ความรู้สึกกดดันจากสมัยโบราณก็หายไปอย่างสมบูรณ์ ส่วนแววตาของตู้อวี้ซานก็กลับมาเป็นปกติ

เห็นได้ชัดว่าวิญญาณต้าเหนิงในสมัยโบราณได้ถูกฆ่าด้วยกระบวนท่าศัตรูพ่ายของหยางเฉิน

แต่กระบวนท่าเมื่อครู่ทรงพลังมาก ขนาดวิญญาณต้าเหนิงในสมัยโบราณยังแตกสลาย แล้วร่างกายของตู้อวี้ซานล่ะ?

ตู้อวี้ซานในตอนนี้ น่าเวทนาจนทนดูไม่ได้ ร่างกายเขาเต็มไปด้วยเลือด ลมหายใจของเขาแผ่วเบา

“จบแล้วเหรอ?”

ห่างออกไปหลายกิโลเมตร ทุกคนไม่สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่ และทุกคนก็ต่างประหลาดใจ

"หยางเฉินยังลอยอยู่ในอากาศ ส่วนตู้อวี้ซานกลับล้มลงบนพื้น เห็นได้ชัดว่าผู้ชนะคือหยางเฉิน!"

ผ่านไปสักพักจึงมีคนพูดด้วยสีหน้าตื่นเต้น

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ออกมา ทุกคนก็ตื่นเต้นจนไชโยโห่ร้อง

“ผู้อาวุโสสี่ ผู้ทรงพลังยิ่งใหญ่!”

“ผู้อาวุโสสี่ ผู้ทรงพลังยิ่งใหญ่!”