บทที่ 2254 มังกรทองในท้องฟ้า – ตอนที่ต้องอ่านของ The king of War
ตอนนี้ของ The king of War โดย เสี้ยวอ้าวอวี๋เซิง ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายใช้ชีวิตทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 2254 มังกรทองในท้องฟ้า จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
ม่อชิงซิวไม่คิดจะจากไป เขาถือดาบยาวจ้องมองไปทางผู้อาวุโสรอง
ศิษย์ทุกคนของสำนักเทียนไห่แทบไม่กล้าหายใจ มองไปยังม่อชิงซิวอย่างประหม่า
ในทางกลับกัน หยางเฉินยังคงนั่งสมาธิ อยู่ในสภาวะรู้แจ้ง
"ม่อชิงซิว ฉันจะให้โอกาสนายเป็นครั้งสุดท้าย ว่าจะไปให้พ้นสายตาของฉันเองหรือให้ฉันจัดการ ถ้าฉันทำร้ายนายบาดเจ็บขึ้นมาแล้วหัวหน้าสำนักเอ่ยถาม ล้วนเป็นความผิดของนาย”
ผู้อาวุโสรองพูดอีกครั้ง
แม้ว่าเขาจะไม่ชอบม่อชิงซิว แต่เขาก็รู้ว่าม่อชิงซิวถือว่ามีตำแหน่งค่อนข้างสูงในของหัวหน้าสำนัก หากม่อชิงซิวได้รับบาดเจ็บขฌ หัวหน้าสำนักจะไม่พอใจอย่างแน่นอน
แต่ตราบใดที่เขาไม่ฆ่าม่อชิงซิวหรือขับไล่ไป หัวหน้าสำนักก็จะไม่สามารถทำอะไรเขาได้
ม่อชิงซิวพูดอย่างเย็นชา "ผู้อาวุโสรองทำเกินเหตุไป คุณหยางเป็นแขกผู้มีเกียรติที่ได้รับเชิญจากผู้อาวุโสสาม และเป็นเพื่อนของผมด้วยจจ ผมจะไม่มีวันยืนดูเพื่อนของผมได้รับความอยุติธรรมในสำนักเทียนไห่แห่งนี้แน่นอน"
"เหอะ!"
ผู้อาวุโสรองตะคอกอย่างเย็นชาและพูดว่า "ดื้อรั้น ไร้ประโยชน์! ฉันอยากจะเห็นจริง ๆ ว่าแกคนเดียวจะปกป้องเขาได้เหรอ?"
เมื่อเสียงเงียบลง ผู้อาวุโสรองก็มายืนอยู่ตรงหน้าม่อชิงซิวแล้ว
จู่ ๆ ม่อชิงซิวก็เหงื่อแตก ยังไม่ทันตั้งตัว ผู้อาวุโสรองก็ตบหน้าอกเขาด้วยฝ่ามือ
"บูม!"
ม่อชิงซิวกระอักเลือดออกมาเต็มปาก ร่างของเขาลอยขึ้นไปในอากาศมากกว่าสิบเมตร
"พี่ชาย!"
สีหน้าของม่อชิงจูเปลี่ยนไปทันที เธอพุ่งไปข้างหน้าหาพี่ชาย
ม่อชิงซิวพยายามลุกขึ้นจากพื้น ส่ายหน้าเบา ๆ "พี่ไม่เป็นไร!"
เขาต้องการที่จะพุ่งไปอีกครั้ง แต่ก็สายเกินไปเพราะเมื่อปราศจากการป้องกันของม่อชิงซิว ผู้อาวุโสรองได้มายืนอยู่ตรงหน้าหยางเฉินแล้ว ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าที่เย็นชา
“ไอ้หนู ถ้าเต็มใจที่จะเข้าสำนักของฉัน ฉันสามารถฝึกนายให้เป็นผู้สืบทอดของฉันได้ เมื่อทักษะด้านบู๊ของนายทะลวงไปถึงแดนนภาขั้นหก ฉันจะให้นายสืบทอดตำแหน่งผู้อาวุโสของฉันได้”
ขณะที่ทุกคนคิดว่าผู้อาวุโสรองกำลังจะโจมตีหยางเฉิน แต่เขากลับพูดแบบนั้นออกมา
"อะไรนะ?"
"ผู้อาวุโสรองต้องการส่งต่อตำแหน่งผู้อาวุโสให้กับเด็กคนนี้ที่มาจากโลกมนุษย์?"
“ผู้อาวุโสรองไม่ควรฆ่าเจ้าหมอนี่หรอกเหรอ? ทำไมถึงทำเช่นนี้?”
ศิษย์ของสำนักเทียนไห่ไม่สามารถยอมรับได้ในชั่วพริบตา
เหอตงเฉิงเดินโซเซถอยหลังไปหลายก้าว
เขาเป็นเพียงศิษย์คนที่ห้าของผู้อาวุโสรอง เขาจึงไม่เคยคิดที่จะสืบทอดตำแหน่งผู้อาวุโสนี้ เพราะเขารู้ว่าถึงยังไงก็ยังมีศิษย์พี่อีกสี่คนอยู่เหนือเขา เขานั้นไม่มีความหวังเลย
แต่ตอนนี้ ผู้อาวุโสรองกล่าวต่อที่สาธารณะว่าถ้าหยางเฉินเต็มใจละก็ เขาจะได้รับการสืบทอดตำแหน่งผู้อาวุโสเมื่อไปถึงแดนนภาขั้นหก
เหอตงเฉิงในตอนนี้ ท้องดูปั่นปวนสับสนมึนงง
นักบู๊ผู้ต่ำต้อยจากโลกมนุษย์ มีคุณสมบัติอะไรจะมาสืบทอดตำแหน่งผู้อาวุโสของสำนักเทียนไห่?
หลิวชิ่งรู้สึกประหลาดใจเช่นกัน ในไม่ช้าเขาก็สงบลง เพราะรู้ว่าตอนนี้หยางเฉินจะอยู่รอดได้ก็ต่อเมื่อเขาตกลงเข้าร่วมสำนักของผู้อาวุโสรอง
ใบหน้าของม่อชิงซิวเคร่งขรึม เขาไม่ได้รู้สึกยินดีแม้แต่น้อย ตรงกันข้ามเขาเต็มไปด้วยความกังวล
เพราะรู้แน่ชัดว่าผู้อาวุโสรองกำลังวางแผนอะไรอยู่ ผลงานของหยางเฉินก่อนหน้านี้เหนือความคาดหมายของทุกคน โดยเฉพาะอย่างยิ่งวิธีการที่เขาใช้ในการฟื้นตัวจากอาการบาดเจ็บในช่วงเวลาสั้น ๆ ทำให้น่าตกใจยิ่งกว่า
ผู้อาวุโสรองไม่ต้องการให้หยางเฉินเข้ามาในสำนักธรรมดา ๆ แต่เพราะอยากรู้ความลับของหยางเฉินต่างหาก
แต่สิ่งที่ทำให้ทุกคนประหลาดใจก็คือหยางเฉินยังคงหมกมุ่นอยู่กับสภาวะรู้แจ้งของเขา ไม่มีท่าทีใด ๆ ราวกับว่าเขาไม่ได้ยินคำพูดของผู้อาวุโสรอง
ความรู้สึกไม่สบายใจที่รุนแรงแผ่ซ่านไปทั่วร่างกายของเขา
แต่มันก็สายเกินไปที่เขาจะหลบได้
"บูม!"
ท่ามกลางสายตาที่ตกตะลึงของทุกคน สายฟ้าซึ่งดูเหมือนมังกรทองลงมาจากท้องฟ้า เจาะทะลุร่างของผู้อาวุโสรองโดยตรง
ทำให้ร่างกายของผู้อาวุโสรองแข็งอยู่กับที่ทันที พลังแห่งการทำลายล้างที่น่าสะพรึงกลัวก็โหมกระหน่ำในร่างกายของเขา
ฝ่ามือที่เขาเหวี่ยงออกไปเมื่อครู่ ตอนนี้เป็นสีดำไหม้เกรียม เห็นได้ชัดว่าได้รับบาดเจ็บจากสายฟ้าเมื่อกี้
ตอนนั้นเองที่ทุกคนจึงได้พบว่า ณ จุดหนึ่งท้องฟ้าเหนือสำนักเทียนไห่ได้กลายเป็นทะเลแห่งฟ้าร้องไปแล้ว
พายุฝนฟ้าคะนองจำนวนนับไม่ถ้วนกระโจนเข้าสู่ความว่างเปล่าราวกับมังกรสายฟ้า
พลังสวรรค์อันน่าสะพรึงกลัวโผล่ออกมาจากท้องฟ้าและพุ่งลงมาโดยตรง
“ใครบอกฉันได้บ้างว่าเกิดอะไรขึ้น?”
“นี่ฟ้าถล่มหรือยังไง?”
“ตัวที่บินอยู่บนท้องฟ้าคือมังกรทอง?”
ศิษย์ของสำนักเทียนไห่ที่ไม่เคยเห็นฉากอันน่าตกใจมาก่อน ต่างก็พากันตกตะลึง
ม่อชิงซิวเงยหน้าขึ้นมองไปยังความว่างเปล่านี้ ใบหน้าเต็มไปด้วยความจริงจัง
ม่อชิงจูที่อยู่ข้าง ๆ พูดด้วยความประหลาดใจว่า "พี่ชายคะ ทำไมฉันถึงรู้สึกถึงกลิ่นอายแห่งหายนะจากท้องฟ้าแบบนี้? หรือจะมีคนกำลังจะฝ่าฟันภัยพิบัติสวรรค์?"
ม่อชิงซิวพยักหน้า สายตามองไปทางหยางเฉินที่ยังคงนั่งขัดสมาธิอยู่ เขาพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มว่า "ถ้าพี่เดาไม่ผิดไปละก็ คงเป็นคุณหยางที่ทำให้เกิดภัยพิบัติสวรรค์นี้"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The king of War
เขียนยืดเยื้อฉิบหาย.. อ่านแล้วหงุดหงิด...
ยืดเยื้อมากอ่นแล้วโครตเสียอารมณ์แค่บอกว่าเป็นใครแค่เนี้ย แม่งยืดซะจนไร้รสชาติเลย เสียเวลา ่านฉิบหาย...
ถ้าเขียนต่อไม่ได้ก็ตัดจบเหอะ...
ไม่มีบทต่อไปหรือครับ...
ผู้เขียนเค้าเอาไปลงใน Hinovel ตอนนี้เขียนถึงบท 2541 ครับ...
กลับมาเขียนใหม่คงลืมไปหมดและ ต้องอ่านใหม่มั้ง นานเกิน แจ้งชี้แจงก็ไม่มี...
กำ...
คนเขียนตายแล้วเหรอครับ เสียใจด้วยครับ ขอให้ไปสู่สุขติครับ...
ยังอัพเดทอยู่ไหมครับ...
อัพตอนใหม่วันไหนครับ...