The king of War นิยาย บท 2260

ผู้ที่มาคือเจ้าสำนักของสำนักเทียนไห่ อู่ชาง

อู่ชางจ้องมองศพไร้หัวของผู้อาวุโสรอง สีหน้าอึมครึมเป็นอย่างยิ่ง เจตนาฆ่าฉายแววในดวงตาแวบหนึ่ง

อู่ชางเอ่ยปากกล่าว: “เป็นใครที่ฆ่าผู้อาวุโสรองแห่งสำนักเทียนไห่ของฉัน?”

น้ำเสียงของเขาสงบเงียบ แต่ว่าผู้แข็งแกร่งของสำนักเทียนไห่ที่อยู่ตรงนั้นทุกคน ต่างก็สัมผัสได้ถึงความรู้สึกบีบคั้นที่รุนแรงจากความสงบเงียบของอู่ชาง

ผู้แข็งแกร่งที่คาดเดาว่าผู้อาวุโสรองตายด้วยเงื้อมือผู้ฝึกมารคนนั้นก่อนหน้านี้ เอ่ยปากกล่าว: “เจ้าสำนัก พวกเราสงสัยว่า คนที่ฆ่าผู้อาวุโสรอง เป็นผู้ฝึกมารที่มาจากโลกบู๊โบราณบน”

“ผู้ฝึกมาร?”

นัยน์ตาของอู่ชางมีเจตนาฆ่าที่รุนแรงปรากฏขึ้น ไม่ได้พูดอีก แต่กลับเดินไปที่ด้านหน้าศพของผู้อาวุโสรอง จากนั้นใช้มือทั้งสองข้างผนึกตราประทับ ทันทีที่ชี้ไปยังศพของผู้อาวุโสรอง

“พรวด!”

ไอดำกลุ่มหนึ่ง ค่อยๆลอยขึ้นมาจากศพของผู้อาวุโสรอง

“ไป!”

ทันทีที่มือใหญ่ของอู่ชางโบกไป ไอดำกลุ่มนั้น ก็หายไปอย่างไร้ร่องรอยทันที

อู่ชางกล่าวสั่ง: “พวกเธอรีบไล่ตามทิศทางนี้ไป!”

“ครับ!”

ผู้แข็งแกร่งของสำนักเทียนไห่สิบกว่าคน มุ่งหน้าไล่ตามไปยังทิศทางที่ไอดำหายไป

ในขณะเดียวกัน หยางเฉินที่อยู่ไกลออกไปหลายพันเมตร สีหน้าซีดขาวทันที

หยางเฉินกล่าวด้วยสีหน้าหนักแน่นจริงจัง: “นี่ก็คือวิชาลับที่สืบทอดมาจากแดนมารงั้นเหรอ? เวทย์กลายมารสวรรค์รุนแรงจริงๆ!”

เมื่อครู่นี้ วิชาลับที่เขาใช้ ก็เรียกว่าเวทย์กลายมารสวรรค์เป็นวิชาลับที่ประมุขโลกโลกบู๊โบราณกลางถ่ายทอดให้เขา

ตอนนี้ประสิทธิผลของเวทย์กลายมารสวรรค์ได้หายไปแล้ว แต่ว่าเขากลับไม่ได้เข้าสู่ภาวะอ่อนแอ เพียงแต่มีความเจ็บปวดที่รุนแรงกลุ่มหนึ่ง ที่ส่งออกมาจากบริเวณแผ่นหลัง

เขารู้สึกว่าบนแผ่นหลัง เหมือนกับว่ามีลูกไฟสองลูกกำลังเผาไหม้ กำลังจะเผาร่างกายของเขาให้แหลกเป็นจุณ

แม้ว่าเอ็นกับกระดูกทั้งตัวของเขาจะเคยถูกลิขิตสวรรค์เก้าร้อยเก้าสิบเก้าสายหลอมมาแล้ว ในเวลานี้ยังคงสัมผัสได้ว่ายากที่ยอมรับความเจ็บปวดได้

“ทำไมความเจ็บปวดแบบนี้ถึงยังไม่หายไป ในทางกลับกันยังกำลังเพิ่มขึ้นอีกด้วย?”

หยางเฉินขมวดคิ้วแน่น ความเจ็บปวดที่ถูกแผดเผากระดูกแบบนั้น ทำให้เขามีความรู้สึกเหมือนตายทั้งเป็น

แต่เขาขบกรามแน่น มุ่งหน้าวิ่งไปข้างหน้าต่อไป

เขาชัดเจนมาก เมื่อฆ่าเกิ่งจินฮวาแล้ว จะนำพาความยุ่งยากมากมายมาให้ตนเอง แน่นอนว่าเมื่อผู้แข็งแกร่งของสำนักเทียนไห่จะต้องพบว่าผู้อาวุโสรองถูกฆ่าแล้ว ทันทีที่ตามมาทัน เขาก็จะต้องตายอย่างแน่นอน

“พรวด!”

ในเวลานี้เอง หัวใจของเขาก็สั่นเทาอย่างแรงทีหนึ่ง ร่างกายราวกับประสบความเสียหายอย่างหนัก กระอักเลือดออกมาคำหนึ่ง

“นี่ก็คือผลข้างเคียงของเวทย์กลายมารสวรรค์?”

หยางเฉินกุมทรวงอก ใบหน้าเต็มไปด้วยความเจ็บปวด

ทันใดนั้นเขาก็มีลางสังหรณ์บางอย่าง เหมือนกับดวงตากลมโตคู่หนึ่ง กำลังจดจ้องตนเอง

“ไม่ถูก!”

หยางเฉินตกใจอย่างรุนแรง กล่าว: “นี่ไม่ใช่ผลข้างเคียงของเวทย์กลายมารสวรรค์แต่เป็นเพราะฉันถูกผู้มีอิทธิพลชั้นยอดใช้วิชาลับทำสัญลักษณ์เอาไว้”

ในเวลานี้ บนหัวของเขา มีไอดำกลุ่มหนึ่งลอยอยู่

เขาเดินไปที่ไหน ไอดำก็ตามไปที่นั่น

ในวันที่ประมุขโลกแห่งโลกบู๊โบราณกลางทางด้านนั้นบำเพ็ญเพียร เขาก็เคยเห็นข้อมูลบางส่วนที่เกี่ยวกับของสำนักใหญ่ต่างๆของโลกบู๊โบราณกลาง

ในนั้น อู่ชางเจ้าสำนักของสำนักเทียนไห่ ได้บำเพ็ญเพียรวิชาติดตามที่ลึกล้ำเป็นอย่างมากประเภทหนึ่ง หลังจากวิชานี้ร่ายออกไปแล้ว ก็จะมีไอดำกลุ่มหนึ่งตามผู้ถูกติดติดตามไปตลอด

เมื่อครู่นี้เขาเพิ่งจะฆ่าผู้อาวุโสรองของสำนักเทียนไห่ ตอนนี้ก็ถูกไอดำกลุ่มหนึ่งตาม เห็นได้ชัดว่าเป็นเจ้าสำนักของสำนักเทียนไห่ร่ายวิชาติดตามประเภทนี้ออกมา

“นี่ก็หมายความว่า คนของสำนักเทียนไห่ได้รู้ว่าฉันอยู่ที่ไหนแล้ว ฉันจะต้องคิดหาหนทางทำให้ไอดำกลุ่มนี้หายไป ไม่อย่างนั้นในไม่ช้าก็จะถูกผู้แข็งแกร่งของสำนักเทียนไห่ไล่ตามทัน”

หยางเฉินพลางมุ่งหน้าวิ่งข้างหน้าต่อไป พลางคิดว่าจะจัดการไอดำที่อยู่บนหัวนี่อย่างไร

ภายในเวลาชั่วพริบตาเดียว ผ่านไปสองนาที แต่ลมปราณของผู้แข็งแกร่งของสำนักเทียนไห่ ก็ยิ่งเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ

หยางเฉินรู้ว่า ผู้แข็งแกร่งของสำนักเทียนไห่กำลังจะไล่ตามตนทันแล้ว

และในเวลานี้ ไอดำบนหัวของเขา มีเพียงตราประทับจางๆเท่านั้น ถ้าไม่มองให้ละเอียด ก็มองไม่เห็น

“มาแล้ว!”

สีหน้าของหยางเฉินเคร่งขรึมจริงจังอย่างยิ่ง เขาสัมผัสได้ถึงออร่าที่ค่อนข้างแข็งแกร่งกลุ่มหนึ่ง กำลังจะไล่ตามตนทันแล้ว

เขาเงยหน้ามองแวบหนึ่งไอดำกำลังจะหายไปแล้ว ขบกรามแน่น ทันใดนั้นก็เพิ่มการโคจรตำราเทพสงครามมากขึ้น

เวลาแบบนี้ จะหละหลวมไม่ได้อย่างเด็ดขาด ไม่อย่างนั้นก็จะต้องล้มเหลวเพราะขาดความพยายามครั้งสุดท้ายจริงๆ

“หืม?”

ทันใดนั้น เสียงตกใจและสงสัยเสียงหนึ่งก็ดังขึ้น จากนั้น ชายชราผมขาวคนหนึ่งก็ปรากฏตัวตรงหน้าของหยางเฉิน

และในตอนที่ชายชรากำลังไล่ตามตนมาตอนนั้น ไอดำบนหัวของหยางเฉิน ก็หายไปหมดเกลี้ยงแล้ว

“ทำไมอยู่ ๆไอดำก็หายไปแล้ว?”

ชายชราขมวดคิ้ว ใบหน้าเต็มไปด้วยความรู้สึกสงสัย

ส่วนหยางเฉินในสายตาของเขา เขาไม่ได้มีความสงสัยเลยสักนิด ตามการคาดเดาของเขา เป็นผู้ฝึกมารที่แข็งแกร่งที่มาจากโลกบู๊โบราณบนคนหนึ่ง

แต่หยางเฉินที่อยู่ตรงหน้า มองดูไปอายุไม่ถึงสามสิบปี จะเป็นฆาตกรฆ่าคนได้ยังไง?

แต่หยางเฉินกลับตื่นเต้นเป็นอย่างยิ่ง

ทันใดนั้นชายชราก็มองมาทางหยางเฉินกล่าวถาม: “เจ้าหนุ่ม เธอเห็นผู้แข็งแกร่งที่มีไอดำอยู่บนหัวคนหนึ่งผ่านมาทางนี้บ้างไหม?”

หยางเฉินอึ้งไปครู่หนึ่ง แต่ก็แค่พริบตาเดียวเท่านั้น เขาจึงได้สติกลับคืนมา รีบยื่นมือชี้ไปทางทิศตะวันออก เอ่ยปากกล่าว: “เขาวิ่งไปทางด้านนี้”

“ตูม!”

ชายชรากระทืบเท้าบนพื้นทันที ราวกับเสือชีตาห์ตัวหนึ่ง มุ่งหน้าวิ่งตามไปยังทิศทางที่หยางเฉินชี้