The king of War นิยาย บท 27

สรุปบท บทที่ 27 ไปขอร้องฉินยี: The king of War

บทที่ 27 ไปขอร้องฉินยี – ตอนที่ต้องอ่านของ The king of War

ตอนนี้ของ The king of War โดย เสี้ยวอ้าวอวี๋เซิง ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายใช้ชีวิตทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 27 ไปขอร้องฉินยี จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

บทที่ 27 ไปขอร้องฉินยี

หลังจากที่ฉินเฟยเอาทรัพย์สมบัติไปมากมายขนาดนั้น บนใบหน้าของนายท่านฉินก็เต็มไปด้วยรอยยิ้ม

“เสี่ยวเฟย ทำได้ดีมาก ขอเพียงแก้ไขวิกฤตการณ์ครั้งนี้ของตระกูลฉินได้ ปู่จะมอบตำแหน่งผู้นำตระกูลให้เจ้า” นายท่านฉินพูด

คนในตระกูลฉินได้ยินประโยคนี้ของนายท่านฉินก็ล้วนแต่มีสีหน้าตกตะลึง

ฉินเฟยยินดีปรีดาในทันที พูดขึ้นทันทีว่า “ขอบคุณท่านปู่! ท่านวางใจ รอจนรับสืบทอดตำแหน่งผู้นำตระกูลแล้ว ผมจะต้องนำพาตระกูลเดินไปสู่อนาคตที่รุ่งโรจน์ยิ่งขึ้นอย่างแน่นอน”

“ฮ่า ๆ ดี ดีมาก!” นายท่านฉินพูดไปหัวเราะไป

“เสี่ยวเฟย ตอนนี้นายได้สร้างผลงานอันยิ่งใหญ่แล้ว ในที่สุดก็แก้ไขวิกฤตการณ์ของตระกูลฉินได้แล้ว”

“ฉันบอกแล้วว่าเสี่ยวเฟยถึงจะเป็นผู้สืบทอดเพียงหนึ่งของตระกูลฉิน ทั้งตระกูลฉินมีแค่เสี่ยวเฟยที่เหมาะสม”

“สองมือของฉันจะสนับสนุนให้เสี่ยวเฟยสืบทอดตำแหน่งผู้นำตระกูล”

……

เวลาผ่านไป ทุกคนต่างเริ่มประจบสอพลอ

ฉินเฟยมีสีหน้ายิ้มแย้มเบิกบาน ยิ้มอย่างถ่อมตัวแล้วพูดว่า “คุณงามความดีเหล่านี้เป็นของคนตระกูลฉินทุกคนครับ ตระกูลฉินหลังจากนี้ จะต้องแทรกเข้าไปในอันดับสูงสุดของตระกูลร่ำรวยได้แน่ ๆ”

“พูดได้ดี!” ในสายตาของนายท่านฉินเต็มไปด้วยความเชื่อใจ

ในตอนที่ตระกูลฉินกำลังจินตนาการถึงอนาคตที่งดงาม เลขา ฯ ก็วิ่งเข้ามาอย่างลนลาน “ท่านประธานคะ ประธานหลิวจากหงยู่นกรุ๊ปมาแล้วค่ะ”

“ประธานหลิวมาด้วยตัวเอง?” นายท่านฉินมีสีหน้าประหลาดใจ

หงยู่นกรุ๊ปเป็นคู่สัญญาที่ใหญ่ที่สุดของตระกูลฉิน พูดได้ว่าสาเหตุที่ตระกูลฉินยังสามารถพยุงตัวอยู่ได้ชั่วคราวนั้น สาเหตุหลัก ๆ ก็เป็นเพราะความร่วมมือของบริษัทนี้

เลขา ฯ ยังไม่ได้ทันได้ตอบ ก็มองเห็นเงาของหลายร่างเดินเข้ามา คนที่เดินนำหน้าคนนั้นก็คือประธานหลิวจากหงยู่นกรุ๊ป

นายท่านฉินมีสีหน้าประจบประแจง รุกเข้าไปต้อนรับ ยื่นสองมือออกมา “ประธานหลิวมาด้วยตัวเอง เป็นเกียรติกับตระกูลฉินอย่างยิ่ง ยินดีต้อนรับครับ ยินดีต้อนรับครับ!”

ประธานหลิวทำท่าทางเหมือนมองไม่เห็นนายท่านฉินที่ยื่นมือออกมาอย่างไรอย่างนั้น บนใบหน้ามีแววหยอกล้อ “ถ้าประธานฉินรู้จุดประสงค์ที่ผมมาที่นี่ เกรงว่าจะไม่มีไมตรีจิตขนาดนี้แล้วล่ะ”

นายท่านฉินขมวดคิ้วอย่างไร้ร่องรอย ยิ้มเยาะขึ้นมาทันที “ประธานหลิวพูดเรื่องตลกแล้ว ท่านเป็นพันธมิตรที่ร่วมงานกันที่สำคัญของตระกูลฉิน ผมจะไม่ยินดีต้อนรับได้อย่างไรกัน?”

“ปัง!”

ประธานหลิวนั่งลงที่ตำแหน่งหัวโต๊ะ หยิบซองเอกสารซองหนึ่งมาโยนลงบนโต๊ะ “นี่คือหนังสือสัญญายกเลิกความสัมพันธ์ทางด้านการร่วมมือกับตระกูลฉินของหงยู่นกรุ๊ป ท่านประธานฉินดูสักหน่อย ถ้าหากไม่มีปัญหาอะไรก็รีบลงชื่อเสีย”

“อะไรนะ?”

ได้ยินอย่างนั้น ทุกคนในตระกูลฉินก็ตกใจจนหน้าซีด

หงยู่นกรุ๊ปเป็นมิตรที่ร่วมมือกันที่ใหญ่ที่สุดของตระกูลฉิน เมื่อยกเลิกสัญญา สำหรับตระกูลฉินแล้วถือเป็นการซ้ำเติมกันขึ้นไปอีก

นายท่านฉินยิ่งตกตะลึงเข้าไปใหญ่ “ท่านประธานหลิว การร่วมมือกันของพวกเราทั้งสองตระกูลมันก็ดีมาตลอดไม่ใช่หรือครับ? ทำไมอยู่ดี ๆ ก็จะยกเลิกสัญญาล่ะ? ถ้าหากท่านประธานหลิวไม่พอใจเนื้อหาในสัญญา พวกเราสามารถมาแก้กันอีกได้นะครับ พวกเรายอมลดกำไรลงก็ได้”

“ผมมาด้วยตัวเองขนาดนี้แล้ว คุณคิดว่ายังมีทางหนีทีไล่อยู่อีกเหรอ?” ประธานหลิวพูดด้วยรอยยิ้มเยือกเย็น

ฉินเฟยเข้าใจความหมายของประธานหลิวแล้ว วันนี้เขามาเพื่อที่จะยกเลิกสัญญา ไม่ให้โอกาสใดใดกับตระกูลฉินโดยสิ้นเชิง เขาจึงโมโหขึ้นทันควัน “ท่านประธานหลิวครับ ต่อให้จะยกเลิกสัญญา นั่นก็ต้องให้เหตุผลที่สมเหตุสมผลกับพวกเราสักข้อไม่ใช่เหรอครับ?”

“เจ้าหนุ่ม ข้าพูดกับปู่ของเอ็ง เอ็งมีคุณสมบัติอะไรจะมาเอาเหตุผลกับข้า?” ประธานหลิวมองไม่เห็นฉินเฟยอยู่ในสายตาเลยสักนิด

“ท่าน ท่านหมายความว่าอย่างไร?” ฉินเฟยโกรธจนหน้าแดงไปทั้งหน้า

“หุบปาก!”

นายท่านฉินเงียบอยู่นาน นึกอะไรขึ้นมาได้ทันที มองไปที่ฉินเฟยทันทีทันใด

“เพี๊ยะ!”

เสียงตบหน้าก็ดังกังวานขึ้น

ฉินเฟยมีสีหน้าไม่มั่นคง “ท่านปู่ ทำไมท่านจะต้องตบผมด้วย?”

“หรือว่าแกยังไม่เข้าใจอีกเหรอ? หลังจากวันนั้นที่ไปเจอทั้งครอบครัวของฉินซีที่โรงแรมสตาร์ไลท์ วันที่สองโรงงานของพวกเราถูกปิด ธนาคารทวงหนี้”

นายท่านฉินใบหน้าโมโหโกรธา “เช้าวันนี้แกเพิ่งจะไปแย่งเอาสินสอดที่ตระกูลซูส่งไปกลับมา จากนั้นฝ่ายที่ร่วมงานกันทั้งหมดก็มายกเลิกสัญญาถึงที่ ตอนนี้แกเข้าใจแล้วหรือยัง?”

ฉินเฟยมีสีหน้าไร้วิญญาณทันที

เขาไม่ได้โง่ กลับกัน เขาฉลาดมาก เขาสามารถเข้าใจความหมายของนายท่านฉินได้อย่างรวดเร็ว

ทั้งหมดเป็นอย่างที่นายท่านฉินพูด ใบหน้าของเขาซีดเผือด “ท่านปู่ หรือว่าทั้งหมดนี่เป็นฝีมือของตระกูลซูเหรอครับ?”

“แกไม่หัดใช้สมองเสียบ้าง ตระกูลซูถูกใจฉินยี มอบสินสอดราคาแพงระยับขนาดนั้น แต่กลับโดนแกพาคนไปขโมยมาจนหมด แกคิดว่าตระกูลซูจะปล่อยพวกเราไปหรือไง?” นายท่านฉินระเบิดโมโหในทันที

เขาโยนความคิดทั้งหมดไปให้ฉินเฟย ไม่รับเอามาเลยสักนิด ที่ฉินเฟยไปยื้อแย่งเอาสินสอดมาก็ผ่านการอนุมัติของเขาแล้ว

ฉินเฟยก้มศีรษะ สองมือกำหมัดแน่น ในใจเต็มไปด้วยความไม่ยินยอม

“ท่านปู่ ผมยอมรับผิดแล้ว ตอนนี้พวกเราควรจะทำอย่างไรดี?” ผ่านไปครึ่งค่อนวันฉินเฟยถึงจะเงยหน้าขึ้นมา ในดวงตาทั้งคู่แดงฉานไปด้วยเลือด

“ในเมื่อเรื่องนี้แกเป็นคนก่อ ถ้างั้นก็ทำได้แค่ให้แกไปแก้ไข แกไปหาฉินยี ให้เธอไปขอความเมตตากับตระกูลซูแทนพวกเรา ขอเพียงตระกูลซูยินดีจะปล่อยพวกเราไป ตระกูลฉินถึงจะมีความหวัง” นายท่านฉินพูด

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The king of War