The king of War นิยาย บท 385

สีหน้าของหวงจงนั้นหม่นหมองอย่างมาก บอดี้การ์ดที่เหลือคนเดียวก็ได้รับบาดเจ็บจากการต่อสู้ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้แล้ว

ถ้ายังต้องสู้กันต่อ บอดี้การ์ดของเขา ก็ไม่มีทางรอดแน่นอน

ฉือเจียงพูดออกมาอย่างไม่ชอบใจว่า “เกินไปอย่างนั้นเหรอ? การที่คุณคนนอกอย่างคุณ มาทำลายระบบของเจียงผิงแล้วมันไม่ใช่สิ่งที่เกินไปรึไง?”

“ผมไม่สนว่าตระกูลหวงของคุณจะทำอะไรในเมืองอื่นๆ แต่ในที่ที่มีสมาคมบูโดของผมอยู่ ตระกูลหวงของคุณกล้าคิดวางแผนอะไร ก็ลองดู?”

“พาหมาของคุณ ไสหัวออกจากเจียงผิงซะ!”

ออร่าของฉือเจียงนั้นมหาศาล และไม่ได้มีหวงจงอยู่ในสายตาสักนิด

ด้วยฐานะของสมาคมบูโด เขาจึงมีสิทธิ์มากพอที่จะทำแบบนั้น

“ตระกูลหวง ไสหัวออกไปจากเจียงผิงซะ!”

ทันใดนั้น เว่ยเฉิงโจวก็ได้พูดออกมา

“ตระกูลหวง ไสหัวออกไปจากเจียงผิงซะ!”

เฉินซิงไห่ก็พูดออกมาเหมือนกัน

ในช่วงเวลาแบบนี้ พวกเขาก็ไม่รังเกียจที่จะเหยียบย่ำตระกูลหวงอย่างแรงสักที ระหว่างทั้งสองฝ่ายได้ยืนอยู่ขั้วตรงข้ามตั้งแต่แรกแล้ว ยังจะมีอะไรต้องให้กลัวอีก?

“ตระกูลหวง ไสหัวออกไปจากเจียงผิงซะ!”

“ตระกูลหวง ไสหัวออกไปจากเจียงผิงซะ!”

……

หลังจากนั้น ภายในห้องสัมมนาของการประชุมแลกเปลี่ยน ทุกคนต่างก็ตะโกนออกมา จนเสียงนั้นดังลั่นไปทั่วห้อง

ทำเอาโรงแรมจงโจวเหมือนกำลังสั่นสะเทือนเลย

หวงจงโกรธจนตัวสั่น แต่ก็ไม่ได้ระเบิดออกมา

แกนนำที่เป็นองค์กรที่ไม่ได้ด้อยไปกว่าตระกูลหวง ได้ทำให้เจียงผิงกลายเป็นปึกแผ่นขึ้นมา

พวกผู้นำตระกูลที่สนับสนุนตระกูลหวงก็ถูกฆ่าไปหมดแล้ว ยังจะมีใครกล้าเข้าข้างตระกูลหวงอีกล่ะ?

เมิ่งหงเย่กับหนิงจี้หยวน กำลังรู้สึกปวดใจ

ตระกูลหวงที่ยิ่งใหญ่ได้จากไปแล้ว จากการเลือกข้างของพวกเขา เกรงว่าจากนี้ กิจการของตระกูลเมิ่งกับตระกูลหนิงก็ต้องพบกับการล่มสลายภายในวันเดียวเหมือนกัน

“เยี่ยม เยี่ยมมาก!”

สายตาที่เคร่งขรึมของหวงจงมองไปรอบๆ แล้วพูดพร้อมกัดฟันแน่นว่า “ฉันได้จดจำใบหน้าของพวกแกเอาไว้แล้ว! หวังว่าพวกแกจะไม่เสียใจภายหลังนะ!”

พูดจบ เขาก็ลุกขึ้น แล้วหันมามองหน้าหยางเฉิน จากนั้นก็มองไปที่ฉือเจียง “อยากให้ตระกูลหวงของฉันวางมือจากการแย่งชิงเจียงผิงนั้นได้! แต่ว่า ฉันต้องการชีวิตของคนคนหนึ่ง!”

ฉือเจียงยิ้มออกมาอย่างไม่ชอบใจ “คุณคิดว่า ตอนนี้ คุณยังมีสิทธิ์ที่จะมาต่อรองกับผมอีกอย่างนั้นเหรอ?”

“ฉือเจียง ต่อให้เป็นกระต่ายถ้ามันถูกบีบเข้ามากๆ มันก็โกรธจนกัดคนได้เหมือนกัน ยิ่งไม่ต้องพูดถึงหวงจงคนนี้เลยฉันไม่ใช่กระต่าย ถ้าถูกบีบจนโกรธขึ้นมาจริงๆ อย่างมากก็แค่สู้จนตายกันไปข้างหนึ่งเท่านั้น!” หวงจงหรี่ตาพูด

ฉือเจียงหรี่ตาลง แต่ครั้งนี้กลับไม่พูดอะไรออกมา

ถึงตอนนี้สมาคมบูโดจะเป็นฝ่ายที่ได้เปรียบอยู่ แต่บอดี้การ์ดที่อยู่ข้างหวงจงก็แกร่งมาก

เมื่อกี้ท้าวจตุมหาราชาร่วมมือกัน ก็ยังฆ่าเขาไม่ได้ แค่ทำให้อีกฝ่ายบาดเจ็บเล็กน้อยเท่านั้น

ถ้าต้องสู้กันขึ้นมาจริงๆ เกรงว่าบอดี้การ์ดของหวงจง อาจจะทำให้ต้องเสียผู้แข็งแกร่งของสมาคมบูโดไปหลายคนจริงๆ

“คุณต้องการชีวิตของงใคร?” ฉือเจียงได้ถามออกมา

เห็นได้ชัดว่าคำพูดคำนี้ของเขา ได้เป็นการรับข้อเสนอของหวงจงที่ต้องการชีวิตของใครสักคนไปแล้ว

ดวงตาทั้งสองของหวงจง ได้จ้องไปที่หยางเฉินทันที “ไอ้หนู แกไสหัวออกมารับความตายได้แล้ว!”

ทันใดนั้น สายตาของทุกคน ต่างก็จ้องไปที่หยางเฉินอย่างพร้อมเพรียงกัน

ทุกคนถึงดึงสติกลับมาได้ว่า ก่อนที่สมาคมบูโดจะออกโรง เป้าหมายของหวงจง ก็คือตัวของหยางเฉินนั่นเอง

ในตอนนี้ หยางเฉินได้นั่งหน้านิ่งอยู่ตรงนั้น ในมือยังถือถ้วยชาพอร์ซเลนสีขาวอยู่ด้วย

“หวงจง นี่คุณคิดว่าเจียงผิงของผมนั้นไม่มีใครแล้วใช่มั้ย?”