สามวันผ่านไปในพริบตา
ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา เจียงผิงคึกคักมาก และมีผู้คนมากมายมาจากที่อื่น
โรงแรมระดับดาวในเจียงผิง ถูกจองหมดแล้วเมื่อสามวันก่อน และถึงขั้นห้องพักในโรงแรมขนาดเล็กบางห้อง ก็ถูกจองเต็มแล้ว
ในวันนี้ ไม่มีความแตกต่างจากปกติ หยางเฉินส่งเสี้ยวเสี้ยวไปที่โรงเรียนอนุบาลด้วยตนเอง แล้วไปส่งฉินซีที่บริษัท แล้วขับรถออกไปเอง ไปยังเมืองหลวงของจังหวัด
งานต่อสู้ของเจียงผิง จัดขึ้นที่สนามกีฬาเมืองเอก
วันนี้ไม่ใช่มีแค่งานต่อสู้ของเจียงผิง แต่ยังรวมถึงงานต่อสู้ของหนันยังอีกด้วย
ในสนามกีฬาเมืองเอกขนาดใหญ่ เต็มไปด้วยผู้คน
"หยางเฉิน!"
หยางเฉินเพิ่งจอดรถเสร็จ ก็มีเสียงประหลาดใจดังขึ้นข้างๆเขาทันที
เห็นรถเมอร์เซเดส-เบนซ์ วี-คลาสสีดำ ที่บังเอิญจอดไว้ข้างๆ
เย่ม่านสวมชุดกี่เพ้าสีดำ เดินลงจากรถช้าๆ ตามด้วยเหลียงเหลียน
แม้ว่าหยางเฉินจะไม่ชอบผู้หญิงคนนี้ และเกลียดเธอ แต่ผู้หญิงคนนี้ คือแม่แท้ๆ ของฉินซี
ตราบใดที่เธอไม่ทำเกินไป ไม่ใช่ว่าหยางเฉินจะไม่สามารถยอมรับแม่ยายคนนี้ได้
หยางเฉินพยักหน้าให้เย่ม่านเล็กน้อย
เย่หม่านรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย ถือว่าทักทาย
ในใจเย่ม่านมีความประหลาดใจเล็กน้อย แต่ภายนอกเต็มไปด้วยความเกรงขาม มองหยางเฉินอย่างเย็นชา และพูดว่า:"นายมาได้ไง? รู้ว่าที่ไหนคือที่ไหนรึเปล่า?"
หยางเฉินเหลือบมองเธอนิ่งๆ:"ที่นี่คือที่ไหน มันเกี่ยวอะไรกับเหตุผลที่ผมมาที่นี่?"
เย่ม่านสำลักเพราะคำพูดของหยางเฉิน และพูดอย่างโกรธเคือง:"นี่คืองานต่อสู้ของเจียงผิง ซึ่งจัดโดยสมาคมบูโด วันนี้ที่อยู่ตรงนี้ ไม่เพียงมีแต่ผู้คนจากเจียงผิงเท่านั้น แต่ยังมีผู้คนจากหนันยังอีกด้วย"
"คนที่สามารถเข้าสนามกีฬาได้ ไม่ใช่คนรวยก็คนใหญ่โต ว่ากันว่าแม้แต่ตั๋ววัวเหลือง ก็เพิ่มราคาถึงหนึ่งแสนต่อหนึ่งใบ แถมยังอยู่ในตำแหน่งหลังๆ"
"แกมันแค่ไอ้สวะที่กินไปวันๆ ต้องพึ่งฉินซีเลี้ยงดูครอบครัวทุกอย่าง มีสิทธิ์อะไรมาที่นี่?"
"เงินที่หามาอย่างยากลำบากของลูกสาวฉัน ให้แกเอามาใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่ายแบบนี้เหรอ?"
เย่ม่านทำสีหน้าเกรงขาม และโกรธเคือง
ตั้งแต่ต้นจนจบ เธอไม่เคยมองหยางเฉินแบบดีๆเลย
นอกจากนี้ เธอสืบเฉพาะฉินซี และทุกอย่างที่เกี่ยวกับหยางเฉิน เธอไม่รู้เลย
รู้แค่ว่า เมื่อ 5 ปีก่อน ฉินซีถูกใส่ร้าย ว่ามีอะไรกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของบริษัท แล้วมีลูกสาวหนึ่งคน
ในความเห็นของเธอ หยางเฉินเป็นแค่สวะ
หยางเฉินขมวดคิ้ว และเหลือบมองเธอด้วยสีหน้าไร้อารมณ์:"ผมหยางเฉินทำอะไร จำเป็นต้องอธิบายให้คุณฟังด้วยเหรอ?"
เย่ม่านดูตกใจทันที ไม่นึกเลยว่าหยางเฉินจะกล้าพูดกับตัวเองแบบนี้
เมื่อเธอดึงสติกลับมา หยางเฉินก็เดินจากไปแล้ว
"ไอ้สารเลว!"
เย่ม่านพูดอย่างโกรธเคือง:"ฉันจะต้องแยกแกออกจากลูกสาวของฉันอย่างแน่นอน ลูกสาวของฉันถูกกำหนดให้กลายเป็นผู้หญิงคนสำคัญในตระกูลเย่ อย่างน้อยก็ต้องเป็นชายหนุ่มหล่อเหลาอย่างราชาเจียงผิง ถึงจะมีสิทธิ์แต่งงานกับเธอ"
"แกเป็นแค่ลูกเขยเข้าบ้าน มีคุณสิทธิ์อะไรคู่กับเธอ"
แม้ว่าเธอจะโกรธแค่ไหน คำพูดเหล่านี้ก็จะไม่พูดให้หยางเฉินได้ยิน
เหลียงเหลียนกังวลเล็กน้อย ในช่วงสองสามวันที่มาเจียงผิง เขาถูกเย่ม่านตำหนิหลายครั้ง และเขาไม่กล้าขัดจังหวะในเวลานี้
อันที่จริง เขาสงสัยอยู่เสมอว่า ชายหนุ่มที่สามารถเอาชนะเขาได้ง่ายๆ จะเป็นเพียงแค่ลูกเขยเข้าบ้านแค่นี้เหรอ?
เขายังเคยสงสัยมาหลายครั้งว่า หยางเฉินก็คือราชาเจียงผิง
เขาก็เคยแนะนำกับเย่ม่าน ว่าตรวจสอบหยางเฉินก่อน
แต่เย่ม่านบอกว่า:"แค่ไอ้สวะคนหนึ่ง มีอะไรให้ตรวจสอบ?"
"คุณป้า!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The king of War
ไม่มีบทต่อไปหรือครับ...
ผู้เขียนเค้าเอาไปลงใน Hinovel ตอนนี้เขียนถึงบท 2541 ครับ...
กลับมาเขียนใหม่คงลืมไปหมดและ ต้องอ่านใหม่มั้ง นานเกิน แจ้งชี้แจงก็ไม่มี...
กำ...
คนเขียนตายแล้วเหรอครับ เสียใจด้วยครับ ขอให้ไปสู่สุขติครับ...
ยังอัพเดทอยู่ไหมครับ...
อัพตอนใหม่วันไหนครับ...
ขออนุญาตถามค่ะ คนเขียนเปลี่ยนคนหรือไม่มีใครเขียนต่อแล้วคะ...
คืออ่านตอนที่ 1 เมื่อต้นเดือนกุมภาพันธ์ จนถึงตอนนี้อ่านถึงตอนที่ 2278 เเต่คนเขียนก็ยังไม่มีความเคลื่อนไหวอันใดเลยย อยากจะขออนุญาติถามว่าคนเขียนยังอยู่ดีหรือไม่...
รอข้ามปี...