The king of War นิยาย บท 421

งานต่อสู้ครั้งนี้มีความสำคัญอย่างยิ่ง ในฐานะที่เป็นหนึ่งในตระกูลอันดับต้น ๆ ของเจียงผิง ถ้าไม่มีผู้แข็งแกร่งที่สามารถเอาออกมาโชว์ได้ พวกเขาอาจจะกลายเป็นตัวตลกของเจียงผิงและหนันยัง

"คุณหยาง สวัสดีผู้นำทั้งหลาย ขอโทษที่มาสายแล้วครับ!"

หลังจากนั้น กวนเจิ้งซานก็ปรากฏตัวขึ้นเช่นกัน

ทันใดนั้น ร่างหลายสิบคนรวมตัวกันรอบๆ หยางเฉิน และหลายๆคนมองไป ทุกคนก็มีสีหน้าตกใจ

ไม่ว่าจะเป็นหานเซี่ยวเทียน หรือเฉิงซิงไห่ และกวนเจิ้งซาน พวกเขาล้วนเป็นผู้นำตระกูลชั้นนำที่โด่งดังของเจียงผิง

ผู้ที่สามารถเข้าร่วมงานต่อสู้ในวันนี้ได้ มีแต่รวยหรือสูงส่ง และพวกเขารู้จักพวกหัวโจกของเจียงผิงตามธรรมชาติ

แต่ว่า สิ่งที่ทำให้พวกเขาตกใจคือ คนใหญ่โตจำนวนมากปรากฏขึ้นทีละคน และพวกเขาทั้งหมดล้อมรอบชายหนุ่มเพียงคนเดียว

"ชายหนุ่มคนนั้น คือใครกันแน่? กลับถูกล้อมด้วยผู้นำของเจียงผิงมากมายขนาดนั้น"

"นั้นสิ ตระกูลหาน ตระกูลที่ร่ำรวยที่สุดอันดับ 1 ในเจียงผิง ตระกูลเฉิน ตระกูลที่ร่ำรวยที่สุดอันดับสอง และตระกูลกวนที่ร่ำรวยที่สุดอันดับสาม ผู้นำของพวกเขาทั้งหมดอยู่ที่นั่น"

"ประเด็นคือ คนใหญ่โตเหล่านี้ดูเหมือนจะให้เกียรติชายหนุ่มคนนั้นมาก"

ทุกคนพูดคุยกันมากมาย และทุกคนก็แสดงความสนใจอย่างมาก สำหรับชายหนุ่มที่ถูกผู้นำล้อมหลายคน

"พวกคุณนี่มันโง่จริงๆ ตอนนี้ทั้งเจียงผิง คนหนุ่มสาวที่สามารถได้รับการปฏิบัติอย่างสุภาพจากผู้นำเหล่านี้ นอกจากราชาเจียงผิง แล้วจะมีใครอีก?"

"อะไรนะ? ชายหนุ่มคนนั้นคือราชาเจียงผิง? อายุน้อยขนาดนั้นเชียว?"

"สมกับเป็นราชาเจียงผิง ชุดที่เรียบง่ายนั้นมีสไตล์ของปรมาจารย์จริงๆ!"

มีคนเดาตัวตนของหยางเฉินออก และเมื่อกี้หลัวหยวนหยวนยังดูหมิ่นเพราะชุดเรียบง่ายของหยางเฉินอยู่เลย ในเวลานี้ กลับมีคนคิดว่าชุดเรียบง่ายของเขาเหมือนปรมาจารย์

นี่ก็คือความจริง เวลาที่คุณลำบาก พูดมีเหตุผลแค่ไหน ก็แค่ตด

แต่เมื่อคุณดีเลิศ สิ่งที่ตดออกมา ก็คือหลักการของชีวิตทั้งนั้น

นอกจากตระกูลหานและตระกูลเฉินแล้ว ยังมีตระกูลกวน ตามด้วยตระกูลซูและตระกูลเฝิง และตระกูลของเจียงผิงคนอื่นๆ ทีละคน ล้อมรอบหยางเฉิน

"คุณหยาง เอิกเกริกจริงๆๆเลยนะ!"

ในขณะนี้ เสียงที่ประชดประชันเล็กน้อยก็ดังขึ้นจากด้านข้าง

ทุกคนที่อยู่รอบ ๆ หยางเฉินมองตามทางของเสียงทีละคน

"ไฮโซอันดับ 1 ของหนันยัง ตระกูลจูมาถึงแล้ว!"

มีคนจำจูกว่างจื้อได้ และอุทานออกมา

ข้างหลังจูกว่างจื้อ ตามด้วยชายวัยกลางคนสวมชุดคลุมสีเทาเข้ม ดวงตาที่สงบของเขาก็ตกลงบนตัวหยางเฉิน

เห็นได้ชัดว่ามีความรู้สึกสงครามที่แข็งแกร่งในสายตาของเขา

การรับรู้ของหยางเฉินอ่อนไหวมาก และเขาก็สังเกตเห็นเสื้อคลุมสีเทาวัยกลางคนทันที

วันนั้น ที่บ้านตระกูลจูในหนันยัง เคยเห็นชายวัยกลางคนสวมชุดลัทธิเต๋าชุดเดียวกัน ซึ่งดูเหมือนจะถูกเรียกว่าปรมาจารย์หง

รังสีบนตัวของผู้แข็งแกร่งเสื้อคลุมสีเทา นี้แข็งแกร่งกว่าปรมาจารย์หงอย่างเห็นได้ชัด

แต่ว่ามันเป็นเพราะอะไรกัน?

มองไปทั้งจิ่วโจว คนที่สามารถทำให้หยางเฉินกลัว ยังไม่เกิดเลย

หานเซี่ยวเทียนและคนอื่นๆ ก็เห็นผู้แข็งแกร่งที่สวมชุดสีเทาด้วย สีหน้าของพวกเขาดูจริงจัง

"ฮึ!"

หานเซี่ยวเทียนหัวเราะเยาะ:"เจ้าบ้านจู ความเอิกเกริกของคุณใหญ่กว่าคุณหยางมาก แต่ไม่รู้ว่า งานต่อสู้ในวันนี้ เจ้าบ้านจูจะหัวเราะเยาะได้นานแค่ไหน?"

"ฮ่าๆ!"

จูกว่างจื้อหัวเราะดังๆ และพูดอย่างภาคภูมิใจว่า:"เกรงว่าจะทำให้เจ้าบ้านหานผิดหวัง หัวเราะจนถึงสุดท้าย! ต้องเป็นตระกูลจูของเราแน่นอน!"

"เจ้าบ้านเฉิน จู่ๆผมก็นึกได้ว่า ลูกสาวกลับมาวันนี้ และให้ผมไปรับเธอที่สนามบิน ผมต้องรีบไปแล้ว ขอโทษจริงๆ!"

……

หลังจากที่ตัวตนของหัวหน้าสำนักหลงถูกเปิดเผย ฝ่ายเจียงผิง ผู้แข็งแกร่งหลายสิบคนที่ถูกเชิญโดยคนรวย ก็มีเหตุผลที่ต้องจากไปโดยไม่คาดคิด

"ฮ่า ๆ ๆ ๆ……"

ในทางของคนรวยหนันยัง ก็หัวเราะอย่างบ้าคลั่งออกมา

สีหน้าของจูกว่างจื้อได้ใจมาก และพูดด้วยรอยยิ้มว่า:"เจ้าบ้านหาน เจียงผิงของพวกคุณ ดูเหมือนจะมีคนไม่กี่คนที่สามารถสู้ได้แล้ว ดังนั้นเจียงผิงยอมแพ้ฉันโดยตรงเลยเถอะ ฮ่าฮ่า….."

ทุกคนหัวเราะ รวมทั้งบางคนจากเจียงผิง

ขนาดหยางเฉินยังตกตะลึงเล็กน้อย ข้างๆจูกว่างจื้อ หัวหน้าสำนักหลงในชุดลัทธิเต๋านั้นเก่งจริงๆ เหรอ?

ในบรรดาตระกูลคนรวยที่มีอยู่ ยกเว้นผู้แข็งแกร่งที่ได้รับเชิญจากตระกูลหาน ผู้แข็งแกร่งที่ได้รับเชิญจากตระกูลอื่น ๆ ทั้งหมดจากไปด้วยเหตุผล

นี่ถือว่าเป็นการตบหน้าตระกูลของคนของเจียงผิงแรงๆ เพียงแค่ชื่อ ก็ทำให้ผู้แข็งแกร่งจำนวนมากที่ตั้งใจจะเข้าร่วมในงานต่อสู้กลัวจนถอยไป

"งานต่อสู้ในวันนี้ ไม่ได้ขึ้นอยู่กับปริมาณ แต่อยู่ที่คุณภาพ"

หานเซี่ยวเทียนพูดอย่างเย็นชา:"รอให้ผู้แข็งแกร่งของตระกูลจูของคุณ ชนะผู้แข็งแกร่งของสมาคมบูโดให้ได้ก่อนแล้วค่อยมาอวดดีกับพวกเรา"

"รอดูเถอะ!"

จูกว่างจื้อยิ้มเยาะเย้ย และพาผู้คนจากหนันยังเข้าไปในงานโดยตรง

"เราเข้าไปกันเถอะ!"

หยางเฉินพูดเบาๆ

ทันใดนั้น หานเซี่ยวเทียนและคนอื่นๆ ก็เดินตามหยางเฉิน และเดินไปในงาน