บทที่ 505 ความสั่นคลอนของทั้งตระกูล – ตอนที่ต้องอ่านของ The king of War
ตอนนี้ของ The king of War โดย เสี้ยวอ้าวอวี๋เซิง ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายใช้ชีวิตทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 505 ความสั่นคลอนของทั้งตระกูล จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
หลังจากมีคำถามมากมาย ใบหน้าของหยูเหวินหวูก็ซีดลงถึงขีดสุด
แต่เขาก็ยังไม่ยอมเชื่อว่าเป็นหยางเฉินที่สร้างปัญหาให้กับตระกูลอวี๋เหวินมาตลอด และเขาก็ไม่เชื่อว่า หยางเฉินจะแก้ปัญหาที่ทางตระกูลพบเจอในครั้งนี้ได้
“ทุกอย่างเป็นแค่เรื่องบังเอิญ คุณคิดว่าหลอกคนอื่นได้ ก็จะหลอกผมได้จริงๆ เหรอ?”
“เขาเป็นแค่ลูกนอกกฎหมายที่ถูกไล่ออกจากตระกูลอวี๋เหวิน หากไม่มีการคุ้มครองของตระกูล เขาจะแก้ปัญหาเรื่องตระกูลอวี๋เหวินได้ด้วยคำพูดเพียงประโยคเดียวได้อย่างไร?”
“พ่อของผมเป็นผู้นำของตระกูลอวี๋เหวิน แม่ของผมเป็นทายาทสายตรงของราชวงศ์แห่งจิ่วโจว ผมเกิดมาอย่างสูงส่ง แล้วลูกที่ถูกทอดทิ้ง มีคุณสมบัติอะไรที่จะมาแข่งขันกับผมได้?”
หยูเหวินหวูจับจ้องไปที่หวังเฉิน แล้วถามด้วยสีหน้าจองหอง
เขาต้องมีคุณสมบัติที่จะเย่อหยิ่งถึงเพียงนี้ เหมือนกับที่เขาพูด พ่อของเขาเป็นผู้นำของตระกูลอวี๋เหวิน ส่วนแม่ของเขาก็มีสถานะสูงส่ง เป็นสมาชิกของราชวงศ์แห่งจิ่วโจว
ราชวงศ์แห่งจิ่วโจว เป็นราชนิกุลอย่างแท้จริง
ประมุขของราชวงศ์เป็นราชาแห่งรัฐ สถานะและตำแหน่งสูงส่งอย่างยิ่ง
จิ่วโจวมีทั้งหมดห้ารัฐ มีราชนิกุลห้าพระองค์
สำหรับแม่ของหยูเหวินหวู เธอเป็นหญิงราชนิกุลจากราชวงศ์ในรัฐหนึ่ง ซึ่งมีสถานะพิเศษ
นั่นคือเหตุผลที่เขาเกิดมาเพื่อเป็นทายาทของตระกูลอวี๋เหวิน
ก็เพราะหยูเหวินหวูมีสถานะทางสังคมเช่นนี้ จะยอมทนให้ลูกนอกกฎหมายมาตัดสินชะตาของเขาได้อย่างไร?
แม้ว่าหวังเฉินจะไม่รู้ว่าไพ่เด็ดของหยางเฉินคืออะไร แต่เขาก็รู้สึกได้เลาๆ ว่า ต่อให้เป็นราชวงศ์แห่งจิ่วโจว เขาก็ไม่กลัวแม้แต่น้อย
ในเวลานี้ เขาเชื่อใจหยางเฉินมาก อันที่จริงเขาก็ไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว
ตั้งแต่ที่เขาได้ก้าวเข้าสู่ตระกูลอวี๋เหวิน เขาก็ถูกกำหนดให้เผชิญหน้ากับทุกสิ่งทั้งหมดนี้
“คุณพูดถูก พ่อของคุณเป็นผู้นำของหนึ่งในแปดตระกูลแห่งเยี่ยนตู แม่ของคุณเป็นหญิงราชนิกุลจากราชวงศ์แห่งจิ่วโจว แต่ทั้งหมดนี้มาจากน้ำพักน้ำแรงของพ่อแม่คุณ เกี่ยวอะไรกับคุณ?”
“คุณก็แค่เกิดมาในครอบครัวที่ดี หากไม่ได้รับการคุ้มครองจากพ่อแม่ คุณจะประสบความสำเร็จอะไรได้ด้วยความสามารถของคุณเอง?”
“เขาเป็นเพียงลูกนอกกฎหมายที่ถูกขับไล่ออกจากตระกูลอวี๋เหวิน ไม่มีภูมิหลังใดๆ แต่เขาเติบโตขึ้นมาจนถึงทุกวันนี้ด้วยตัวเขาเอง ในเวลาเพียงไม่กี่นาที ก็สามารถกำหนดชะตากรรมของตระกูลอวี๋เหวินได้”
“คุณบอกผมที ลูกนอกกฎหมายแบบนี้ คุณจะเอาอะไรไปเปรียบเทียบกับเขา?”
“แล้วคุณ เหมาะสมหรือเปล่า?”
หวังเฉินเผชิญหน้าด้วยสีหน้าเย็นชา
พอเขาพูดแบบนี้ทั้งหมดก็เงียบสงัด!
หยูเหวินหวูก็ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง และทันใดนั้นก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง “คุณพูดถูก แต่ทุกอย่างต้องสร้างขึ้นมา ทุกสิ่งที่ตระกูลอวี๋เหวินประสบเป็นฝีมือของเขา เขาสามารถพูดเพียงประโยคเดียวก็โค่นล้มตระกูลอวี๋เหวินได้จริงๆ”
“ไม่อย่างนั้น เขาจะเอาอะไรมาเทียบกับผม?”
“ผมเกิดมาในครอบครัวที่ทรงอำนาจ แต่ศักยภาพของผมก็เป็นส่วนหนึ่งด้วย”
“ในเมื่อผมมีเงื่อนไขที่ดีเป็นพิเศษเช่นนี้ ทำไมจะใช้มันไม่ได้ล่ะ?”
“ความคิดเช่นนี้ของคุณ คือการเกลียดคนรวยและอำนาจ!”
“ผมมีพ่อแม่ที่มีภูมิหลังแข็งแกร่ง คุณจะทำอะไรผมได้?”
หยูเหวินหวูหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง ใบหน้าเต็มไปด้วยความดุร้าย
ในเวลานี้ เขาดูน่ากลัวเล็กน้อย ราวกับว่าบ้าไปแล้ว
หวังเฉินแค่ยิ้มเยาะ “เชื่อว่าอีกไม่นาน คุณก็จะรู้ว่าคุณไม่สำคัญในสายตาของเขาเลย”
เวลาเดียวกัน ภายในห้องเพรสซิเดนท์สูท ที่ชั้นบนสุดของโรงแรมเยี่ยนตู
หยางเฉินยืนอยู่หน้าหน้าต่างบานใหญ่แบบฝรั่งเศส มองออกไปนอกหน้าต่างด้วยใบหน้าเศร้าหมอง
ไม่รู้ว่าเหตุใด ที่เคยคิดว่าเขาทำแบบนี้แล้วจะสามารถสัมผัสได้ถึงความสุข
ในเวลานี้ เมื่อหยูเหวินหวูถูกปลดออกจากตำแหน่งทายาทแล้ว อวี๋เหวินเกาหยางก็รู้สึกเสียใจเช่นกัน ทำไมในใจเขาถึงไม่รู้สึกมีความสุขเลยสักนิด?
ทันใดนั้น หวังเฉินก็โทรเข้ามา
“หยางเฉิน เขาขอให้ผมบอกคุณว่า เขาสามารถให้ทุกอย่างที่คุณต้องการได้ เขายินดีที่จะรับผิดชอบต่อความผิดพลาดที่เขาทำในอดีต”
“แม้ว่าคุณต้องการชีวิตของเขา ก็สามารถเอามันไปได้ทุกเมื่อ”
“แค่หวังว่า คุณจะปล่อยตระกูลอวี๋เหวินไป!”
หลังจากวางสายของหวังเฉิน หยางเฉินก็ยืนอยู่หน้าหน้าต่างฝรั่งเศสด้วยสีหน้าอ้างว้าง ราวกับรูปปั้นที่มีดวงตาลึกล้ำ
ความจริงเมื่อเดินมาถึงวันนี้ เขาก็ชนะแล้ว แต่หัวใจของเขากลับไม่มีความสุขเลยแม้แต่นิดเดียว
ถ้าแม่ของเขาก่อนตายไม่ได้บังคับให้ตนสาบานว่าจะไม่แก้แค้นตระกูลอวี๋เหวิน บางทีตระกูลอวี๋เหวิน อาจจะอันตรธานหายไปตั้งแต่วันที่เขากลับมาจากชายแดนเหนือแล้ว
บ่ายวันนั้น ข่าวที่น่าตกใจได้แพร่สะพัดไปทั่วเมืองเยี่ยนตู
มันคือข่าวหยูเหวินหวูถูกถอดออกจากตำแหน่งทายาท และหวังเฉินขึ้นรับตำแหน่งทายาทคนใหม่
เพียงพริบตา หลายคนเริ่มขุดคุ้ยเบื้องหลังของหวังเฉิน และในไม่ช้าทุกอย่างเกี่ยวกับเขาก็ถูกขุดขึ้นมา
เช้าวันรุ่งขึ้น ห้องทำงานของประธานที่ชั้นบนสุดของสำนักงานใหญ่ของเยี่ยนเฉินกรุ๊ป
ในเวลานี้ฝุ่นกำลังฟุ้งตลบอยู่ภายใน คนงานก่อสร้างหลายคนกำลังรื้อถอนตกแต่งภายในห้องทำงาน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The king of War
เขียนยืดเยื้อฉิบหาย.. อ่านแล้วหงุดหงิด...
ยืดเยื้อมากอ่นแล้วโครตเสียอารมณ์แค่บอกว่าเป็นใครแค่เนี้ย แม่งยืดซะจนไร้รสชาติเลย เสียเวลา ่านฉิบหาย...
ถ้าเขียนต่อไม่ได้ก็ตัดจบเหอะ...
ไม่มีบทต่อไปหรือครับ...
ผู้เขียนเค้าเอาไปลงใน Hinovel ตอนนี้เขียนถึงบท 2541 ครับ...
กลับมาเขียนใหม่คงลืมไปหมดและ ต้องอ่านใหม่มั้ง นานเกิน แจ้งชี้แจงก็ไม่มี...
กำ...
คนเขียนตายแล้วเหรอครับ เสียใจด้วยครับ ขอให้ไปสู่สุขติครับ...
ยังอัพเดทอยู่ไหมครับ...
อัพตอนใหม่วันไหนครับ...