The king of War นิยาย บท 528

“โอกาสฝึกฝนฝีมือของนายมาถึงแล้ว!”

แววตาของหยางเฉิน เต็มไปด้วยความอาฆาตอย่างรุนแรง “ไปตระกูลเย่!”

หม่าชาวตกใจ เหมือนเขาเดาอะไรได้ และรีบออกรถอย่างไม่รีรอ รถเคลื่อนตัวบนถนนอย่างรวดเร็ว

ในขณะเดียวกันที่ตระกูลเย่

ใบหน้าเย่ม่านเต็มไปด้วยความกังวล ตอนแรกเธอสิ้นหวังแล้ว แต่เมื่อคิดถึงฉินซี ความกลัวของเธอจึงลดลงไปมาก

เธอเคยสืบประวัติหยางเฉิน รู้ว่าหยางเฉินรักฉินซีมากแค่ไหน ขอแค่ฉินซีเอ่ยปาก หยางเฉินต้องมาช่วยเธอแน่นอน

แต่เธอไม่เชื่อว่าหยางเฉินจะรอดจากเงื้อมมือของทรราชได้

ถึงเป็นเช่นนี้ เธอก็ยังใช้ความรักที่หยางเฉินมีต่อฉินซี ให้เขามาที่ตระกูลเย่

ไม่เพียงแค่เธอ คนของตระกูลเย่ ไม่มีใครเชื่อใจหยางเฉินสักคน

ถึงหยางเฉินจะแสดงพละกำลังอันแข็งแกร่ง ที่ตระกูลเย่ แต่พวกเขารู้สึกว่าสมาคมบูโดยิ่งใหญ่ พวกเขาไม่เชื่อว่า บนโลกนี้ จะมีคนที่สามารถสู้กับสมาคมบูโดได้

สีหน้าของเย่หวูซวงเต็มไปด้วยความคาดหวัง เขาคาดหวังให้หยางเฉินมาตายเร็วๆ

แค่หยางเฉินตาย ก็ไม่มีใครมีสิทธิ์มาแย่งตำแหน่งเจ้าบ้านจากเขาได้อีก

เวลาผ่านไปแต่ละนาที ยังไม่เห็นหยางเฉินมาที่นี่

เดิมทีเย่ม่านโล่งอกไปมาก แต่จู่ๆ เธอก็กังวลขึ้นมา

ผ่านไปยี่สิบนาทีแล้ว หยางเฉินยังไม่มา ทรราชให้เวลาครึ่งชั่วโมง เหลือเวลาอีกสิบนาทีสุดท้าย

ถ้าถึงเวลาแล้ว หยางเฉินยังไม่มา ทรราชต้องฆ่าเธอแน่นอน

ช่วงเวลาที่รอหยางเฉิน เย่ม่านได้ยินเรื่องของทรราชอย่างชัดเจน

เขาคือคนที่ฆ่าคนอย่างไร้ความเมตตา พูดจาเด็ดขาดมาตลอด เขาบอกครึ่งชั่วโมง ก็ต้องครึ่งชั่วโมง แค่ช้าไปวินาทีเดียว เขาบอกว่าฆ่า ก็ต้องฆ่าแน่นอน

“หยางเฉิน นายต้องรีบมานะ!”

เย่ม่านอธิษฐานในใจอย่างบ้าคลั่ง

ไม่เพียงแค่เย่ม่าน คนในตระกูลเย่ก็อธิษฐานเช่นกัน

ทรราชบอกแล้ว ถ้าหยางเฉินไม่มาภายในครึ่งชั่วโมง คนที่ตาย จะไม่ใช่เย่ม่านเพียงคนเดียว

ไม่มีใครรู้ เมื่อถึงตอนนั้นจะเกิดอะไรขึ้น

“เหลือเวลาอีกห้านาทีสุดท้าย ถ้าเขาไม่มา คืนนี้จะเป็นวันสุดท้ายของตระกูลเย่!”

จู่ๆ ทรราชดูเวลา เขาเลียริมฝีปาก และพูดด้วยสีหน้าโหดเหี้ยม

คนในตระกูลเย่ตัวสั่นเทา ความหวาดกลัวในแววตา ยิ่งมากขึ้นเรื่อยๆ

“เพราะผู้หญิงอย่างเธอคนเดียว ถ้าเธอไม่พาไอ้หมอนั่นมา ตระกูลเย่คงไม่เกิดเรื่องแบบนี้”

จู่ๆ คนในตระกูลเย่ มองเย่ม่านอย่างโกรธเคือง และตวาดออกมา

“ใช่ เพราะผู้หญิงต่ำช้าอย่างเธอ สามารถทำทุกอย่าง เพื่อช่วงชิงอำนาจ ตอนนี้ตระกูลเย่ตกอยู่ในสถานการณ์ลำบาก ก็เพราะเธอ!”

“ขอแค่พวกเรารอด อย่าว่าแต่ตำแหน่งเจ้าบ้านเลย เราจะร่วมมือกัน เฉดหัวเธอออกจากตระกูล!”

ตอนแรกคนในตระกูลเย่กลัวมาก แต่เมื่อมีคนเริ่มพูด ทันใดนั้น ทุกคนจึงหันไปเล่นงานเย่ม่าน

ทรราชมองภาพตรงหน้าอย่างสนุก เดิมทีคนในตระกูลเย่ ก็เหมือนหนูที่โดนเขาปั่นหัวเท่านั้น

ถ้าไม่ใช่เพราะกฎบางอย่าง เขาเพียงคนเดียว ก็สามารถทำลายตระกูลเย่ได้แล้ว

ทุกครั้งที่สามารถควบคุมชีวิตคนได้ ทรราชรู้สึกประสบความสำเร็จมาก และมีความสุขมากด้วย

“ทรราช นายก็เห็นแล้ว คนตระกูลเย่ไม่ต้อนรับไอ้หมอนั่น เรื่องทั้งหมด เพราะนังผู้หญิงคนนี้”

“ฉันหวังว่านายจะปล่อยตระกูลเย่ไปสักครั้ง!”