The king of War นิยาย บท 552

"ทางบริษัทมีบางอย่างเกิดขึ้นนิดหน่อย ฉันต้องไปจัดการกับเรื่องนี้เอง คุณไม่สนใจฉัน กลับบ้านไปก่อน!" ฉินซีพูดแล้วจากไปอย่างรวดเร็ว

เมื่อเห็นสีหน้ากังวลของฉินซี ก็เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่เรื่องเล็กๆ

แต่ฉินซีเด็ดเดี่ยวมาก โดยเฉพาะการทำงาน เธอจะไม่มีทางขอความช่วยเหลือจากหยางเฉิน เว้นแต่เธอจะเจอสิ่งที่แก้ไม่ได้

ฉินซีไปซานเหอกรุ๊ปโดยตรง ขณะที่หยางเฉินกลับไปที่ยอดเมฆา

"พ่อคะ!"

ทันทีที่กลับถึงบ้าน เสี้ยวเสี้ยวก็วิ่งไปอย่างตื่นเต้น:"พ่อคะ วันนี้คุณตากับน้าพาหนูไปสวนสัตว์ เห็นสัตว์มากมายเลย ไปพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำด้วย และเห็นฉลามตัวใหญ่กว่าพ่ออีก"

หยางเฉินใช้โอกาสนี้กอดเสี้ยวเสี้ยว แต่เดิมคิดว่าเธอจะโกรธ ที่เขาไม่รีบกลับมาเลยผิดสัญญา

เห็นได้ชัดว่า หลังจากที่ได้ไปเล่นที่สวนสัตว์และพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำมาตลอดทั้งเช้า ตอนนี้กำลังรู้สึกตื่นเต้น และดูเหมือนอารมณ์จะยังค้างอยู่

ฉินต้าหย่งมองเสี้ยวเสี้ยวที่มีท่าทางตื่นเต้น ใบหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยรอยยิ้ม

"พ่อครับ เสี่ยวยีล่ะครับ?"

จู่ๆหยางเฉินก็ถามขึ้น

วันนี้ฉินซีก็พักผ่อนเช่นกัน ปกติแล้ว ถ้าฉินซีไม่ว่าง ฉินยีก็จะอยู่เคียงข้างเสี้ยวเสี้ยว

ฉินต้าหย่งพูดว่า:"ก่อนนายกลับประมาณครึ่งชั่วโมง เธอกลับไปที่บริษัทบอกว่าบริษัทมีปัญหา"

"จริงสิ เสี่ยวซีล่ะ?"

ฉินต้าหย่งถามอีกครั้ง

จู่ๆหยางเฉินก็รู้สึกมีลางสังหรณ์ที่ไม่ดี ซานเหอกรุ๊ปมีปัญหา บริษัทแยกในเจียงโจว เยี่ยนเฉินกรุ๊ปก็มีปัญหา?

เหมือนกับว่าจะบังเอิญไปหน่อย?

"เสี่ยวซีก็ไปบริษัทแล้วครับ"หยางเฉินไม่ได้อธิบายมาก

ในขณะนั้น มือถือของฉินต้าหย่งก็ดังขึ้น หลังจากที่เขารับสาย สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างมาก และ เขาลุกขึ้นยืนทันที:"ได้ ฉันจะไปที่บริษัทเดี๋ยวนี้"

หลังจากวางสาย ฉินต้าหย่งก็หยิบกุญแจรถบนโต๊ะ ในขณะที่สวมเสื้อคลุมของเขา และพูดกับหยางเฉิน ว่า:"พ่อฝากเสี้ยวเสี้ยวด้วยนะ พ่อจะไปบริษัทก่อน"

พูดจบ ฉินต้าหย่งก็เดินออกจากห้องไปแล้ว

ทันใดนั้นก็เหลือแค่หยางเฉินกับเสี้ยวเสี้ยวอยู่ในบ้าน หยางเฉินขมวดคิ้ว ภายในครึ่งชั่วโมง ซานเหอกรุ๊ป เยี่ยนเฉินกรุ๊ป และบริษัทวัสดุก่อสร้างหลงเหอต่างก็มีปัญหา มันบังเอิญมากเกินไปแล้ว

และอุตสาหกรรมเหล่านี้เป็นของพวกเขาเอง

"พ่อคะ เสี้ยวเสี้ยวกำลังพูดกับพ่ออยู่ ทำไมพ่อไม่สนใจเสี้ยวเสี้ยวละ? พ่อไม่ชอบเสี้ยวเสี้ยวแล้วเหรอคะ?"

ทันใดนั้นเสียงของเสี้ยวเสี้ยวก็ดังขึ้น ซึ่งทำให้ความคิดของหยางเฉินกลับสู่ความเป็นจริง

เห็นเสี้ยวเสี้ยวกำลังเบ้ปาก ใบหน้าของเธอไม่มีความสุขเลย

หยางเฉินรีบพูดว่า:"ทำไมพ่อจะไม่ชอบเสี้ยวเสี้ยวล่ะ? หนูบอกพ่อซิ วันนี้เห็นสัตว์ตัวน้อยอะไรบ้าง?"

เมื่อได้ยินหยางเฉินพูดถึงสัตว์ตัวน้อย เสี้ยวเสี้ยวก็รู้สึกตื่นเต้นอีกครั้งทันที และพูดอย่างมีความสุขว่า:"หนูเห็นกอริล่า แล้วก็หมีแพนด้า พวกมันน่ารักมาก! ยังเห็น......"

ในขณะที่เสี้ยวเสี้ยวกำลังพูด หยางเฉินก็เหม่อลอยเล็กน้อย รู้สึกไม่น่าสบายใจตลอดเลย

แต่ทั้งฉินซี และฉินยีต่างก็ไม่ได้ขอความช่วยเหลือจากตัวเอง แสดงว่าเรื่องนี้ยังคงอยู่ในการควบคุมของพวกเธอ ดังนั้นไม่จำเป็นต้องกังวลมากเกินไป

"พ่อคะ วันนี้เสี้ยวเสี้ยวเห็นคุณยายด้วยค่ะ!"

เสี้ยวเสี้ยวพูดขึ้นอย่างกะทันหัน

"หนูเห็นคุณยายเหรอ? เห็นคุณยายที่ไหน?"

หยางเฉินตกใจและรีบถาม

"ที่สวนสัตว์ คุณยายตามหาคุณตา และบอกว่าอยากกลับบ้าน แต่คุณตาปฏิเสธ"

เสี้ยวเสี้ยวพูดไป ดวงตาก็เปลี่ยนเป็นสีแดงทันที มองไปที่หยางเฉินด้วยดวงตาโตเป็นประกายและพูดว่า:"พ่อคะ พ่อให้คุณยายกลับบ้าน ได้รึเปล่า?"

หัวใจของหยางเฉินดิ่งลงทันใด และคุณยายที่เสี้ยวเสี้ยวพูดถึง คงจะเป็นโจวยู่ชุ่ยเท่านั้น

ตามการกระทำของโจวยู่ชุ่ย ตอนนี้เธอคงจะยังคงรับโทษอยู่ ทำไมถึงได้รับการปล่อยตัวเร็วเช่นนี้?

ในนี้ ต้องมีปัญหาแน่นอน