The king of War นิยาย บท 6

บทที่6 ละอายใจจนโมโห

หลังจากที่เหม่อสักพัก ใบหน้าหวังเจี้ยนก็ตื่นตระหนก โดยเฉพาะเมื่อเห็นสายตาที่เต็มไปด้วยความโกรธของฉินซี ก็ยิ่งร้อนรนรีบอธิบาย “เสี่ยวซี เธออย่าฟังมันพูดมั่วนะ ฉันจะทำร้ายเสี้ยวเสี้ยวได้ยังไงกัน?”

หวังเจี้ยนรู้สึกละอายใจมาก เขาไม่รู้เรื่องของทับทิม ถ้าหากรู้ว่าทับทิมล้ำค่าขนาดนี้ ตีให้ตายเขาก็ไม่มีทางให้สร้อยข้อมือเส้นนี้ เขาแค่ให้เงินลูกน้องไป 6 หมื่น สุดท้ายก็ซื้อสร้อยข้อมือเส้นนี้มา

“ฉันพูดมั่ว?”

หยางเฉินยิ้มเยาะ “ทับทิมหายากขนาดไหน แล้วล้ำค่ามากขนาดไหน นายไม่รู้ ตอนนี้ก็สามารถเข้าเน็ตไปค้นหาดูได้ ดูว่าฉันพูดมั่วจริงรึเปล่า”

“หยางเฉิน แกหุบปากเดี๋ยวนี้นะ!”

ในตอนที่หวังเจี้ยนกำลังจนมุม คุณแม่ฉินก็โมโหแล้วดุว่า “แกมันคือตัวอะไร? มีสิทธิ์ที่จะมาต่อว่าคุณชายหวัง? คุณชายหวังพูดแล้ว สร้อยข้อมือเส้นนี้เขาขอร้องให้เพื่อนซื้อมาจากต่างประเทศ ถึงแม้ว่าจะมีปัญหาจริงๆ ก็ไม่เกี่ยวกับคุณชายหวัง อย่างน้อยคุณชายหวังก็ยอมเสียแรงมากมายเพื่อเตรียมของขวัญ แล้วแกละ? หายตัวไปห้าปี เจอลูกสาวแท้ๆของตัวเองครั้งแรก ให้แค่เพียงก้อนหินที่เก็บมาแค่นี้หรอ?”

หยางเฉินรู้ว่าถึงเขาอธิบายก็ไม่มีความหมาย ยังไงซะในสายตาของคุณแม่ฉิน เขาก็แค่ขยะไร้ประโยชน์ เทียบกับคุณชายใหญ่ตระกูลหวังในสายตาของคุณแม่ฉิน นั้นมันฟ้ากับดินชัดๆ

เพียงแต่คุณแม่ฉินไม่รู้ ฟ้ากับดินในสายตาของเธอนั้นมันสลับที่กันตั้งนานแล้ว

“พอแล้ว!”

ฉินซีที่เงียบมาตลอด ในที่สุดก็ระเบิด ร่างกายสั่นไหวเล็กน้อย สูดหายใจเข้าลึกๆ พยายามควบคุมอารมณ์โกรธของตัวเอง สายตามองไปที่หวังเจี้ยน “สามีฉันทิ้งของๆนายไป ขอโทษด้วย แต่ว่านายสบายใจได้ 6 แสน ฉันจะชดใช้ให้นายเอง”

“หา?”

หวังเจี้ยนอึ้ง รีบส่ายหัวรัวๆ “ครั้งนี้ฉันตาบอดเชื่อใจคนผิดเอง ในเมื่อสร้อยข้อมือเส้นนี้มีรังสี ก็ไม่สามารถให้เสี้ยวเสี้ยวเป็นของขวัญแน่นอนอยู่แล้ว ไว้วันหลังฉันจะให้ของขวัญที่ดีกว่าเดิมย้อนหลังนะ”

“ไม่จำเป็น!”ฉินซีตอบอย่างเย็นชา

เห็นแบบนี้ หวังเจี้ยนก็ไม่พูดอะไรเพิ่ม ฉินซีกำลังโมโห มีความไม่พอใจตัวเขาเองอยู่มาก ถ้าตอนนี้ยังเถียงกับฉินซี โอกาสของเขาก็ยิ่งลดน้อยลงไปอีกสิ

และในตอนนี้เอง รถ Rolls- Royce สีดำป้ายทะเบียน เจียงA88888 คันหนึ่งค่อยๆจอดลงที่หน้าบ้านตระกูลฉิน ด้านหลังมี รถ Maserati สีขาวคันใหม่ล่าสุดที่ยังไม่มีแม้แต่ทะเบียนรถขับตามหลังมา ด้านในรถตกแต่งเป็นสีแดงล้วน ดูก็รู้ว่าเป็นรถสำหรับผู้หญิง

ชายหนุ่มร่างใหญ่สองคนลงมาจากรถ Rolls- Royce ยกกล่องที่ใหญ่มากๆกล่องหนึ่งเดินเข้าในบ้านตระกูลฉิน

“คุณฉินคะ ด้านนอกมีคนมา บอกว่ามาให้ของขวัญค่ะ แล้วยังยกกล่องที่ใหญ่มากๆมาด้วยกล่องหนึ่งค่ะ”

หลังจากที่แม่บ้านออกไปดูมา ก็พูดอย่างดีใจว่า “ใช่สิ หน้าบ้านยังมี รถ Rolls- Royce ทะเบียน เจียงA88888 อีกคันด้วยค่ะ”

ตอนแรกที่ได้ยินว่ามีคนมาให้ของขวัญ คนตระกูลฉินไม่ได้รู้สึกอะไร แต่เมื่อได้ยินว่ามี รถ Rolls- Royce ทะเบียน เจียงA88888 จอดอยู่คันหนึ่งด้วย ใบหน้าของทุกคนก็ตกตะลึงทันที

คุณพ่อฉินถึงกับเด้งตัวลุกขึ้น รีบถามต่อ “เธอแน่ใจนะว่า เลข 8 ทั้งหมด 5 ตัว?”

“คุณฉินคะ แน่นอน100%เลยค่ะ เลข 8 ทั้งหมด 5 ตัวจริงๆค่ะ”แม่บ้านรีบพูด

“ทุกคนรีบออกไปต้อนรับกับฉันเดี๋ยวนี้!”คุณพ่อฉินตัดสินใจ แล้วรีบออกไปที่ลานหน้าบ้าน

เจ้าของรถทะเบียน เจียงA88888 เป็นถึง ซูเฉิงอู่ที่รวยอันดับหนึ่งของเจียงโจว เขาจะไม่ตื่นเต้นได้ยังไง?

คุณพ่อฉินพาทุกคนวิ่งออกไป ก็เห็นแค่ชายวัยกลางคนใส่สูทรองเท้าหนังคนหนึ่ง

“สวัสดีครับ!”

คุณพ่อฉินรีบวิ่งไปที่ตรงหน้าชายวัยกลางคน แล้วก็ยื่นมือไปทักทาย

ในตอนที่หวังเจี้ยนเห็นชายวัยกลางคนคนนั้น ใบหน้าตะลึง คนนี้คือโจวฝูพ่อบ้านข้างกายของซูเฉิงอู่ ถึงแม้จะเป็นแค่พ่อบ้าน แต่ถึงแม้จะเป็นพ่อของเขา ถ้าเจอกับโจวฝูยังต้องก้มหัวทักทาย