“แต่ว่าฉันบอกเอาไว้ก่อนนะ! ถ้าแฟนเธอผิดใจคุณชายเหลียงแล้ว ต่อให้แฟนฉันเป็นเพื่อนกับคุณชายเหลียง ก็ช่วยปกป้องแฟนเธอไม่ได้!”
พูดจบ หล่อนจงใจพูดใส่หยางเฉิน “คุณชายเหลียงเป็นคนตระกูลใหญ่มีชื่อเสียงในเมืองเยี่ยนตู ถ้าผิดใจเขาแล้ว ต่อให้นายมีสักสิบชีวิต ก็ไม่พอ!”
หยางเฉินส่ายหน้าอย่างจำใจ “ฉันไม่กลัว!”
“ในเมื่อนายไม่กลัว งั้นก็ไปด้วยกันเถอะ!”
เนี่ยเจียเจียถลึงตาใส่หยางเฉินอย่างโหดร้าย และมองทางโจวชินพลันพูดว่า “เสี่ยวชิน ถ้าไม่อย่างนั้นให้พวกเขานั่งรถแฟนเธอ?”
โจวชินรีบส่ายหน้า “รถคันนี้ของแฟนฉัน เพิ่งเปลี่ยนมาใหม่ ถ้าให้เสี่ยวเยว่ไปก็ว่าไปอย่าง แต่ลากแฟนขี้แพ้จนๆ คนนั้นของหล่อนไปอีก ฉันไม่ยอมหรอกนะ”
ผังเสี่ยวเยว่พูดด้วยความจำใจ “ไม่เป็นไร แฟนฉันก็ขับรถมาเหมือนกัน เพียงแต่ ระดับต่ำเกินไป ไม่มีทางเทียบกับเบนซ์และอาวดี้ของพวกเธอได้”
“เขาก็มีรถ?” เนี่ยเจียเจียถามอย่างตกใจ
ผังเสี่ยวเยว่พยักหน้า ถอนหายใจทีหนึ่งบอกว่า “โฟล์กสวาเกนกากๆ คันหนึ่ง เทียบกับรถหรูของแฟนพวกเธอ เดิมทีเทียบไม่ได้เลย!”
“ไอ้เชี่ย! โฟล์คเภาตันที่ไม่ผลิตแล้ว ทั้งคันแทบจะผลิตด้วยมือหมด เป็นรถหรูสายการผลิตเดียวกับเบนท์ลีย์ยี่ห้อหรูอีกอันที่อยู่ภายใต้สังกัดโฟล์คสวาเกนกรุ๊ป! รถคันนี้ติดตั้งเครื่องยนต์W12ที่หายากมาก และเป็นรถหรูที่ธรรมดาสุดของโฟล์คสวาเกน”
ในเวลานี้เอง ฉือเจียงร้องตกใจขึ้นฉับพลัน มองโฟล์คเภาตันที่ด้านข้าง ในสายตาเต็มไปด้วยความฮึกเหิม รีบเดินเข้าไปทันที
เจียวต้าเหว่ยก็รีบเดินเข้าไปเช่นกัน แสดงออกเหมือนกันกับฉือเจียงไม่มีผิด พูดแบบตกใจ “นึกไม่ถึงว่าเป็นโฟล์คเภาตันจริงๆ ด้วย และยังเป็นรุ่นระดับสูงสุดด้วย ราคาขายสองล้านกว่า”
“ที่นายพูดถึงคือโฟล์คเภาตันธรรมดา แต่ว่าคันนี้ เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่ นี่คือประเภทสั่งทำโดยเฉพาะอย่างนั้น กระจกเป็นแบบกันกระสุน โดยเฉพาะยังมีระบบจดจำใบหน้าด้วย” ฉือเจียงเหมือนเข้าใจเรื่องรถมาก มองออกแล้วว่ารถคันนี้คือกระจกกันกระสุน
“นึกไม่ถึงจะเป็นโฟล์คเภาตันที่สั่งทำโดยเฉพาะ งั้นราคาคงไม่ใช่อย่างน้อยสักห้าล้านเหรอ?” เจียวต้าเหว่ยพูดแบบตกใจ
ฉือเจียงส่ายหน้า “โดยพื้นฐานต้องสิบล้านขึ้นไป!”
ถึงแม้เนี่ยเจียเจียและโจวชินจะไม่รู้เรื่องรถ แต่พอได้ยินแฟนของตนเองพูดแบบนี้ เวลานี้ล้วนทำหน้าตกใจ
“เจ้าของรถคันนี้ จะต้องเป็นลูกคนรวยอย่างมากแน่ ถ้าไม่มีฐานะร้อยล้าน จะซื้อรถหรูราคาสิบล้านขึ้นได้อย่างไรกัน? ฉันเสียใจอยู่บ้างซะแล้ว มีแฟนเร็วไปหน่อย” เนี่ยเจียเจียพูดจาด้วยหน้าตาใฝ่หา
“ไม่แน่นะ เจ้าของรถอาจจะเป็นคนหล่อที่อายุน้อยมากคนหนึ่ง ผู้หญิงที่ครอบครองแฟนแบบนี้ จะต้องมีความสุขมากแน่! ถ้าฉันไม่มีแฟน จะต้องไปตามจีบเขาแน่!” โจวชินเอ่ยปากบอกเช่นกัน
ฉือเจียงกับเจียวต้าเหว่ยมองหน้ากันและกัน ถึงแม้เนี่ยเจียเจียและโจวชินเพียงแค่พูดเล่นๆ แต่อยู่ต่อหน้าพวกเขาพูดว่าอยากจะแต่งงานกับเจ้าของรถโฟล์คเภาตันคันนี้ พวกเขายังกระอักกระอ่วนอยู่มาก
“อะแฮ่ม!”
ฉือเจียงกระแอมสองสามที พูดแบบหน้าไม่เปลี่ยนสี “เจียเจีย คุณวางใจได้เลย ด้วยความสำเร็จของผมในตอนนี้ ไม่เกินสิบปี ผมจะต้องขับโฟล์คเภาตันที่สั่งทำโดยเฉพาะได้แน่”
“ที่รักสุดยอดจริงๆ ฉันเชื่อว่าคุณจะต้องทำได้แน่!” เนี่ยเจียเจียเข้าไปหอมบนหน้าฉือเจียงอย่างตื่นเต้นทีหนึ่ง
เจียวต้าเหว่ยก็ไม่ยอมอ่อนแอกว่า ทำลักษณะจริงจัง บอกกับโจวชินว่า “เสี่ยวชิน ไม่จำเป็นต้องอิจฉาคนอื่น รอผมอีกสิบปี ผมก็จะกลายเป็นคนแบบนี้เหมือนกัน!”
“นี่ไม่ใช่แค่โฟล์คสวาเกนกากๆ คันหนึ่งเหรอ? ดีขนาดนั้นแบบที่พวกนายพูดจริงๆ?”
ในเวลานี้เอง เสียงของผังเสี่ยวเยว่ดังขึ้นกะทันหัน เธอทำท่าทางไม่รู้อะไรทั้งสิ้นถามไป
พูดอยู่ เธอก็เดินไปที่ด้านหน้ารถโฟล์คเภาตันเอง ยื่นมือลูบคลำกระจกรถ และลูบกระจกด้านข้างรถ
“เสี่ยวเยว่ เธออย่าไปลูบมั่วสิ ถ้าทำพังแล้ว พวกเราชดใช้ไม่ไหวหรอก!” มองเห็นการกระทำของผังเสี่ยวเยว่ เนี่ยเจียเจียและโจวชินตกใจเหงื่อตกแล้ว
นี่เป็นรถระดับหรูราคาเป็นสิบล้านนะ!
“สบายใจได้เลย ต่อให้ลูบจนพังเข้าจริง แฟนฉันก็ไม่ให้ฉันชดใช้หรอก ถูกไหม?”
ผังเสี่ยวเยว่ยิ้มกริ่มมองหยางเฉินถามขึ้น
หยางเฉินหัวเราะเล็กน้อย “ถ้าเธอชอบ รถคันนี้ก็ให้เธอแล้ว!”
ฉือเจียงและคนอื่นๆ หลังได้ยินคำพูดของหยางเฉิน ยังไม่ได้ตอบสนองกลับมา ก็มองเห็นหยางเฉินเดินไปด้านหน้ารถแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The king of War
ถ้าเขียนต่อไม่ได้ก็ตัดจบเหอะ...
ไม่มีบทต่อไปหรือครับ...
ผู้เขียนเค้าเอาไปลงใน Hinovel ตอนนี้เขียนถึงบท 2541 ครับ...
กลับมาเขียนใหม่คงลืมไปหมดและ ต้องอ่านใหม่มั้ง นานเกิน แจ้งชี้แจงก็ไม่มี...
กำ...
คนเขียนตายแล้วเหรอครับ เสียใจด้วยครับ ขอให้ไปสู่สุขติครับ...
ยังอัพเดทอยู่ไหมครับ...
อัพตอนใหม่วันไหนครับ...
ขออนุญาตถามค่ะ คนเขียนเปลี่ยนคนหรือไม่มีใครเขียนต่อแล้วคะ...
คืออ่านตอนที่ 1 เมื่อต้นเดือนกุมภาพันธ์ จนถึงตอนนี้อ่านถึงตอนที่ 2278 เเต่คนเขียนก็ยังไม่มีความเคลื่อนไหวอันใดเลยย อยากจะขออนุญาติถามว่าคนเขียนยังอยู่ดีหรือไม่...