The king of War นิยาย บท 780

รอยยิ้มบนใบหน้าของเฉาชิงหายไป เขาเหล่มองที่ หยางเฉินและพูดว่า “ไอ้หนู นายเอาเงินของฉันไป ยังกล้าดีเดินจากไปแบบนี้?”

หยางเฉินแสร้งทำเป็นประหลาดใจ“เงินก้อนนี้ไม่ใช่ให้ฉันเหรอ?”

“นายสามารถเอาเงินไปได้ แต่ผู้หญิงของนายต้องอยู่!” เฉาชิงพูด

เซี่ยเหอเริ่มประหม่าอย่างมาก หยางเฉินค่อยๆจับมือของเธอไว้ ซึ่งทำให้ความกลัวของเธอลดลงมาก

“หยางเฉิน หรือคุณเอาบัตรธนาคารคืนให้เขาดีล่ะ” เซี่ยเหอกระซิบ

หยางเฉินหัวเราะ“นี้คือคุณชายเฉาให้ฉัน เขาเป็นคุณชายที่ใจกว้างอย่างงี้ เงินที่ให้ออไปแล้ว จะเอาเงินคืนได้อย่างไร นี่ไม่ใช่การหักหน้าตัวเองเหรอ?”

ขณะที่พูด หยางเฉินก็มองไปที่เฉาชิงอีกครั้งและพูดว่า “ฉันพูดถูกไหม คุณชายเฉา?”

“นายกำลังอยากตายรึไง!”

เฉาชิงโกรธมาก เขาทุ่มห้าสิบล้าน และไม่ได้ผู้หญิงมา แต่ถูกหยางเฉินได้ไป

“คุณชายเฉา เมื่อกี้ฉันยังไม่ได้รับปากว่า ฉันจะให้แฟนของฉันถ้าฉันรับเงินไป ฉันบอกแค่ว่าฉันจะพิจารณา”

หยางเฉินพูดด้วยรอยยิ้ม “แต่ฉันพิจารณาเสร็จแล้ว เงินห้าสิบล้านที่นายให้ฉัน ฉันจะรับมันไว้ แต่ฉันก็ยังให้ผู้หญิงของฉันไม่ได้”

“คุณชายเฉาคุณจะฆ่าฉันด้วยเงินเพียงเล็กน้อยนี้เหรอ?”

"การฆ่าคนผิดกฎหมายนะ"

“ภายใต้สายตาของสาธารณชน คุณชายเฉาจะไม่ทำอะไรที่หุนหันพลันแล่นอย่างแน่นอนใช่ไหม”

หลังจากที่หยางเฉินพูดจบ เขาดึง เซี่ยเหอและเดินไปข้างหน้า

เฉาชิงไม่ได้พูดอะไร แต่ความโกรธในดวงตาของเขาดูเหมือนจะทำให้ หยางเฉินลุกเป็นไฟ

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของโรงแรมเจ็ดหรือแปดคนยืนอยู่ข้างหน้าพวกเขา และเมื่อพวกเขาเห็นหยางเฉินเดินไปหาพวกเขา พวกเขาก็รู้สึกถึงความไร้อำนาจในใจ

“กำจัดเขาตามที่ฉันสั่ง!”

ในที่สุดเฉาชิงก็พูดขึ้น

เขาออกคำสั่ง และเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเจ็ดหรือแปดคนรีบวิ่งไปหาหยางเฉิน

ใบหน้าของ เซี่ยเหอซีดลงชั่วขณะหนึ่งและหลับตาลงอย่างไม่รู้ตัว เรื่องนี้ กลายเป็นเรื่องร้ายแรงไปแล้ว และตอนนี้ เขาทำได้แค่เลือเชื่อใจหยางเฉินเท่านั้น

“ปังปังปัง!”

เซี่ยเหอถูกดึงโดยหยางเฉิน เธอรู้สึกว่าร่างกายของเธอเคลื่อนไหวอย่างไม่สามารถควบคุมได้ และมีเสียงแตกในหูของเธอ ในไม่ช้า ฝีเท้าของเขาก็มั่นคงอีกครั้ง

เธอลืมตาอย่างระมัดระวัง และตกใจเมื่อพบว่าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเจ็ดหรือแปดคนที่เพิ่งปิดกั้นพวกเขาทั้งหมดล้มลงกับพื้นในเวลานี้

ลูกค้าในบาร์ต่างเบิกตากว้างและใบหน้าของพวกเขาก็ไม่เชื่อ ราวกับว่าพวกเขาได้เห็นอะไรที่น่ากลัว

เป็นไปได้ไหมที่ชายตรงหน้าทำทั้งหมดนี้?

ทำไมถึงแข็งแกร่งขนาดนี้?

เธอเพิ่งหลับตาไปสิบวินาที เขาก็จัดการผู้รักษาความปลอดภัยพวกนี้ได้แล้ว?

รู้สึกปลอดภัยอย่างแรงกล้า ดูเหมือนว่าตราบใดที่ชายผู้นี้อยู่ที่นี้ จะไม่มีใครรังแกเธอได้

ในสายตาของ เซี่ยเหอมีแสงแปลก ๆ อยู่เล็กน้อย

“คุณชายเฉา ตอนนี้เราออกไปจากที่นี้ได้ยัง?”

หยางเฉินมองไปที่เฉาชิงด้วยรอยยิ้มและถาม

สีหน้าของ เฉาชิงไม่ดีนัก เขาหรี่ตาและพูดว่า "ฉันก็ว่าทำไมถึงปากเก่งอย่างงี้ ที่แท้แล้วคือคนต่อสู้เป็นนี้เอง"

“แค่ว่า เอาเงินฉันไป แต่ไม่ได้ทำตามที่ตกลงไว้ นายคิดว่าฉันหลอกง่ายขนาดนั้นเลยเหรอห้ะ?”

“ฉันจะให้โอกาสนายครั้งสุดท้าย เหลือผู้หญิงไว้ แล้วนายก็ออกไปให้พ้นจากที่กับเงิน ฉันจะแสร้งทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น”

หยางเฉินถามว่า“หูของนายมีอะไรผิดปกติหรือเปล่า? ฉันจำได้ว่าฉันพูดไปเมื่อกี้ ฉันจะเอาเงินของนายไป ส่วนผู้หญิงของฉัน ฉันก็จะเอาไปด้วย”

"ดูเหมือนว่าจะไม่มีการเจรจา"

เฉาชิงปรบมือของเขา"ถ้าเป็นอย่างนี้ ฉันทำได้แค่หักแขนขาของนายก่อน เงินและผู้หญิงทั้งหมดก็ต้องอยู่ตรงนี้"

ขณะที่เขาปรบมือ ชายร่างกำยำหลายคนก็วิ่งออกไป

“ปิดร้านแล้วคนที่ไม่เกี่ยวข้อง ออกไปจากที่นี่ให้หมด!”

ดวงตาของเฉาชิงกวาดสายตาผู้ชมและพูดเสียงดัง

หยางเฉินจับเเซี่ยเหอไว้ในมือข้างหนึ่ง กำหมัดของเขาไว้ที่อีกข้างหนึ่งแล้วกระแทกมันออกไป

"ปัง!"

หมัดเข้าที่หน้าอกของชายร่างใหญ่ที่มาก่อน

ร่างของชายร่างใหญ่ดูเหมือนจะโดนรถบรรทุกหนัก เขาก็อาเจียนเป็นเลือดและบินออกไป

“ปังปัง!”

หยางเฉินไม่มีการเคลื่อนไหวแม้แต่น้อย และดูเหมือนว่าเขาจะโยนกำปั้นออกมาอย่างเบามือ ในเวลาเพียงไม่กี่วินาที ยกเว้นเฉาชิงและเจ้าของบาร์ ชายร่างกำยำอื่น ๆ ทั้งหมดก็ล้มลงกับพื้น

“คนนี้ไม่พอที่จะดูเลยหรือ ร่างกายฉันยังไม่อุ่นเลย เรียกคนมาอีกสิ! อย่าทำให้ฉันผิดหวัง”

หยางเฉินพูดด้วยรอยยิ้ม

เจ้าขอบาร์หงเหยียนและ เฉาชิงตกตะลึง คนที่ถูกเรียกออกมาเมื่อกี้นี้ เป็นปรมาจารย์ที่มีอำนาจมากที่สุดในบาร์แล้ว คนยังมีอยู่ที่ไหนอีก?

หยางเฉินแข็งแกร่งมาก แม้ว่าพวกเขาจะโทรหาใครก็ได้จริงๆ พวกเขาจะทำอะไรได้?

หยางเฉินเพียงคนเดียวก็แก้ปัญหาได้หมดแล้ว?

“ไอ้หนู นายเป็นใครกันแน่ ใน เมืองเยี่ยนตู ฉันไม่เคยเห็นอาจารย์แบบคุณมาก่อน”

เจ้าของบาร์มองไปที่หยางเฉิน กัดฟันและถาม

ใบหน้าของเฉาชิงดูทำอะไรไม่ได้ ดูเหมือนว่าความงามจะยังไม่ถูกจับได้ และแม้กระทั่งอีกห้าสิบล้านของเขาเองก็ยังถูกอีกฝ่ายกลืนกิน

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาประสบความสูญเสียครั้งใหญ่ ซึ่งทำให้เขาไม่สบายใจอย่างมาก

หยางเฉินมองไปที่เจ้าของบาร์อย่างเฉยเมยและพูดว่า "ฉันเป็นใคร มีอะไรเกี่ยวข้องกับสิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้หรือไม่"

เจ้าของบาร์ชี้ไปที่เฉาชิงที่อยู่ข้างๆ เขาและพูดว่า “นี้คือคุณชายเฉา เป็นชายในตระกูลเดอะคิงตระกูลเฉา เพิ่งมาที่เมืองเยี่ยนตู วันนี้ มันมากเกินรึเปล่าที่นายชกหน้าแบบนี้ใส่คุณชายเฉา?”

“เอาเป็นว่าที่สำหรับตัวคุณเองและครอบครัวของคุณ คุณควรจะคุกเข่าและขอโทษ ไม่แน่คุณชายเฉาสามารถให้ทางรอดแก่นายได้”

แม้ว่าเจ้าของบาร์จะกลัวความแข็งแกร่งของหยางเฉิน แต่เขากลับกลัวตัวตนของเฉาชิงมากกว่า

คำเหล่านี้ มีกลิ่นความขู่อย่างแรง