The king of War นิยาย บท 792

สรุปบท บทที่ 792 ส่งมอบอุปกรณ์: The king of War

สรุปเนื้อหา บทที่ 792 ส่งมอบอุปกรณ์ – The king of War โดย เสี้ยวอ้าวอวี๋เซิง

บท บทที่ 792 ส่งมอบอุปกรณ์ ของ The king of War ในหมวดนิยายใช้ชีวิต เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย เสี้ยวอ้าวอวี๋เซิง อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

“ดูเหมือนว่าเรื่องนี้จะมีบางอย่างผิดปกติ พวกคุณไม่ต้องกังวล เราจะให้ความยุติธรรมกับพวกคุณอย่างแน่นอน!”

กงเจิ้งกล่าวด้วยสีหน้าจริงจัง

ครืน!

ทันใดนั้นเสียงคำรามก็ดังขึ้น รถบรรทุกสีเขียวทหารหลายคันได้แล่นเข้ามา

จากนั้นทหารหลายร้อยคนพร้อมปืนไรเฟิลบรรจุกระสุนได้กรูกันเข้ามา ล้อมรอบสถานที่เกิดเหตุไว้ทันที

พอเห็นผู้คนจำนวนมากปรากฏขึ้นอย่างไม่ทันตั้งตัว หยางเฉินก็หน้านิ่วคิ้วขมวดขึ้นมา แต่พอเขาเห็นหม่าชาว คิ้วที่ขมวดก็ค่อยๆ ผ่อนคลายลง

กงเจิ้งก็ตกใจเช่นกัน พอได้รับโทรศัพท์แจ้งเหตุเขาก็รีบรุดมาตรวจสอบสถานที่เกิดเหตุทันที

แต่ตอนนี้ได้มีคนของระบบอื่นปรากฏตัวขึ้น มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?

บรรดานักข่าวที่กำลังถือกล้องถ่ายหยางเฉินอยู่ได้ถูกล้อมรอบทันที

“ทุกคน กรุณาส่งอุปกรณ์ที่มีฟังก์ชันการบันทึกวิดีโอและเสียงทั้งหมดออกมา”

ชายผู้นำกล่าวอย่างมั่นใจ

“พวกคุณกำลังจะทำอะไร?”

นักข่าวใส่เสื้อผ้าอาร์มานี่ที่แพนกล้องไปถ่ายหยางเฉินเมื่อครู่ได้ตะโกนถามถ้วยความโมโห

“ที่นี่คือข้อมูลที่เป็นความลับของเรา อุปกรณ์อัดคลิปวิดีโอและคลิปเสียงทั้งหมดจะต้องส่งมอบให้พวกเราตรวจสอบ หากไม่มีปัญหาอะไรมันจะถูกส่งคืนให้พวกคุณในสภาพเดิม”

ชายผู้นำกล่าวอย่างเย็นชา

แม้ว่าจะมีนักข่าวจำนวนมากอยู่ในที่เกิดเหตุ แต่ก็ไม่ใช่ทุกคนที่มีปัญหา

พอเห็นชายฉกรรจ์ติดอาวุธจำนวนมากล้อมรอบพวกเขาอยู่ พวกเขาก็กลัวแทบแย่แล้ว ในเวลานี้จะเอาความกล้าที่ไหนมาต่อต้าน

ในไม่ช้าคนส่วนใหญ่ก็ส่งกล้องและอุปกรณ์อัดเสียงออกมา

แต่ก็ยังมีคนส่วนหนึ่งไม่ยินดีส่งกล้องให้

“ในนี้มีหลักฐานสำคัญของพวกเรา ไม่สามารถมอบให้พวกคุณได้!”

กลุ่มนักข่าวพุ่งเป้าไปที่หยางเฉิน แต่ละคนกอดกล้องเอาไว้กับอกอย่างแนบแน่น ไม่ยอมส่งมอบออกมา ทำท่าทีเหมือนว่าหากพวกคุณต้องการกล้องของพวกฉัน ฉันก็จะสู้กับพวกคุณอย่างถึงที่สุด

“ภายในสามสิบวินาที ใครก็ตามที่กล้าปฏิเสธที่จะส่งมอบอุปกรณ์จะถูกตัดสินความผิดเช่นเดียวกับการขายชาติ ประหารชีวิตที่นี่ทันที!”

ชายผู้นำเลิกคิ้วขึ้น กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา

“กริ๊กๆๆ!”

เสียงโหลดกระสุนของปืนหลายร้อยกระบอกนั้นดังเสียดแก้วหูมาก

บรรดานักข่าวในชุดอาร์มานี่ที่เป็นผู้นำถึงกับตกตะลึง เดิมทีพวกเขาคิดว่าสามารถบิดพลิ้วได้ง่ายๆ คิดไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจะเอาจริง

“ฉันยินดีที่จะส่งมอบอุปกรณ์ทั้งหมด!”

นักข่าวในชุดอาร์มานี่คนหนึ่งที่อยู่ข้างหลังก้าวออกมาทันที

“ฉันก็ยินดีจะส่งมอบอุปกรณ์ทั้งหมด!”

“ฉันก็ยินดี!”

จากนั้น นอกจากนักข่าวในชุดอาร์มานี่คนนั้น คนอื่นๆ ทุกคนก็ส่งมอบอุปกรณ์ออกมา

แม้ว่าพวกเขาจะรู้ว่าคลิปวิดีโอในกล้องถ่ายวิดีโอนั้นมีค่ามาก แต่เมื่อเทียบกับชีวิตแล้ว พวกเขาเสียดายชีวิตมากกว่า

“เหลืออีกสิบวินาทีสุดท้าย!”

ชายผู้นำมองไปที่นักข่าวในชุดอาร์มานี่ด้วยสีหน้าเย็นชา ในขณะเดียวกันก็ยกปืนพกขึ้น ปากกระบอกปืนสีดำเล็งไปที่กลางหว่างคิ้วของอีกฝ่าย

นักข่าวในชุดอาร์มานี่กลัวจนสั่นไปทั้งตัว เขารีบส่งมอบกล้องถ่ายวิดีโอออกมาทันที “ผมก็ยินดี!”

“ฮึ!”

ชายผู้นำพ่นลมหายใจออกมาอย่างเย็นชา “ถ้ากล้าพูดไร้สาระอีกคำล่ะก็ จะยิงทิ้งตรงนี้เลย! เอาตัวออกไป!”

ได้ยินดังนั้น นักข่าวในชุดอาร์มานี่ก็หุบปากทันที ในดวงตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ร่างกายอ่อนระทวยไร้เรี่ยวแรง เขาถูกพาตัวไปโดยชายในเครื่องแบบสองคน

ในไม่ช้านักข่าวเหล่านั้นก็ถูกพาตัวออกไปทั้งหมดโดยทหารติดอาวุธ

“ที่เหลือปล่อยให้พวกคุณจัดการ!”

ชายผู้นำมองไปที่กงเจิ้งแล้วกล่าวขึ้น

แม้ว่ากงเจิ้งไม่ได้อยู่ในระบบเดียวกับชายผู้นำ แต่ก็ไม่เคยเห็นภาพเหตุการณ์ที่ตระการตาเช่นนี้มาก่อน ในเวลานี้จะกล้าพูดคำว่าไม่ได้อย่างไร เขารีบพยักหน้า “ครับ! ผมจะจัดการสถานที่เกิดเหตุให้เรียบร้อย!”

ชายในชุดเครื่องแบบเดียวกันเหล่านั้นไปมาอย่างรีบร้อน ออกไปจากที่นี่อย่างรวดเร็ว

ภายในชั่วพริบตา ในสถานที่ก็เหลือเพียงคนงานและญาติของคนงานทั้งสองที่ตกลงมาตาย รวมถึงคนที่หยางเฉินและกงเจิ้งพามา

ในเวลานี้ลั่วปิงรีบเดินขึ้นมาเพื่อปลอบขวัญญาติของคนงานที่ตกลงมาตาย “สวัสดีครับ ผมชื่อลั่วปิง เป็นผู้จัดการทั่วไปของเยี่ยนเฉินกรุ๊ป ในนามของบริษัท ผมขอแสดงความเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นกับคนในครอบครัวของพวกคุณ! ขอโทษครับ!”

“แต่พวกคุณไม่ต้องกังวล เราจะรับผิดชอบในสิ่งที่เราต้องทำอย่างแน่นอน”

“ถ้าพวกคุณมีข้อเรียกร้องใดๆ ก็สามารถพูดกับผมได้โดยตรง ขอเพียงสอดคล้องกับข้อกำหนด พวกเราจะไม่ปฏิเสธอย่างแน่นอน”

เรื่องการตกลงมาเสียชีวิตนั้น มันเป็นเรื่องปกติสำหรับสถานที่ก่อสร้าง ลั่วปิงเคยจัดการมาก่อนแล้ว แต่เหตุการณ์ครั้งนี้มันค่อนข้างรับมือได้ยาก เห็นได้ชัดว่ามีผู้ที่คอยบงการอยู่เบื้องหลัง

กงเจิ้งก็ก้าวไปข้างหน้าและกล่าวว่า “พวกคุณไม่ต้องกังวล ขอเพียงพวกคุณเสนอข้อเรียกร้องที่สอดคล้องกับข้อกำหนด ผมจะเป็นตัวแทนของทางรัฐ กำกับดูแลการดำเนินการของเยี่ยนเฉินกรุ๊ปเอง!”

“สามีของฉันตายไปแล้ว มันมีประโยชน์อะไรที่พวกคุณจะมาพูดกับฉันแบบนี้?”

“ฉันจะไม่ยอมประนีประนอมใดๆ ฉันจะปกป้องสิทธิ์และผลประโยชน์ของพวกเราโดยใช้วิธีการทางกฎหมาย!”

“ใช่แล้ว พวกเราจะไม่ยอมประนีประนอมใดๆ พวกเราจะปกป้องสิทธิ์และผลประโยชน์ของพวกเราโดยใช้วิธีการทางกฎหมาย!”

“เยี่ยนเฉินกรุ๊ปเป็นบริษัทใจดำที่เห็นชีวิตคนเป็นผักปลา ถ้าไม่ใช่เพราะว่าสถานที่ก่อสร้างของพวกคุณไม่ตรงตามมาตรฐานความปลอดภัยในการผลิต สามีของฉันจะตกลงมาตายได้ยังไง?”

“ถูกต้อง ความรับผิดชอบทุกอย่างล้วนเป็นของเยี่ยนเฉินกรุ๊ป พวกเราจะไม่ยอมปล่อยพวกคุณไปแน่”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The king of War