The king of War นิยาย บท 832

เพียงแต่สัมผัสได้ถึงรัศมีอันทรงพลังบนร่างกายของหยางเฉิน ก่อนที่จะได้รับอนุญาตจากซุนจื้อเจียว เธอไม่กล้าบอกหยางเฉินว่าเซี่ยเหอแท้จริงแล้วก็อยู่ที่นี่

"เพี้ยะ!"

หยางเฉินไม่ว่างพูดไร้สาระ คว้าคอของหวังเจี้ยนหองไว้

ชั่วขณะหนึ่ง เสียงอันทรงพลังก็ดังมาจากมือของหยางเฉิน หวังเจี้ยนหองดวงตาเบิกกว้าง การขาดอากาศหายใจทำให้เธอรู้สึกว่าชีวิตความตายกำลังอยู่ต่อหน้านี้

“ผมจะให้โอกาสคุณเป็นครั้งสุดท้าย ถ้าหากยังไม่บอกว่าเซี่ยเหออยู่ที่ไหน ผลที่ตามมาจะร้ายแรงมาก!”

หยางเฉินไม่ได้จับคอหวังเจี้ยนหองนานมากนัก หลังจากขู่แล้ว ก็ปล่อยมือออก

หวังเจี้ยนหองได้สูดอากาศบริสุทธิ์อีกครั้ง รู้สึกดีมาก

นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้สัมผัสกับความเป็นความตายของชีวิต

เธอไม่ต้องสงสัยเลยว่า ถ้าตัวเองกล้าโกหก หยางเฉินจะต้องบีบคอของเธอหักจริงๆ

“ปั้ง!”

ฝ่ามือของหยางเฉินตบลงไป และโต๊ะหน้าหินอ่อนที่แข็งอย่างหาที่เปรียบมิได้ ก็พังทลายลงทันที

หวังเจี้ยนหองหัวใจว้าวุ่น ทั้งตัวสั่นเทาอย่างควบคุมไม่ได้

เธอไม่อยากบอกหยางเฉินว่าเซี่ยเหออยู่ที่ไหน เพราะเมื่อเธอบอกแล้ว จากพฤติกรรมของซุนจื้อเจียว คงจะไม่มีวันปล่อยเธอไปง่ายๆแน่

ถึงขั้นอาจฆ่าเธอด้วยซ้ำ

แต่ถ้าหากไม่บอกความจริงกับหยางเฉิน เกรงว่าหยางเฉินคงจะฆ่าเธอ ณ ตอนนี้เลย

“ให้เวลาคุณสามสิบวินาที ถ้าหากคุณไม่พูดให้ชัดเจน ผมจะส่งคุณไปตายเอง!”

หยางเฉินยกมือขึ้นเพื่อดูเวลาบนข้อมือ และเปิดปากพูด "ตัวจับเวลาเริ่มแล้ว!"

เกิดความเงียบขึ้นในห้องโถงใหญ่

ดูเหมือนหวังเจี้ยนหองแทบได้ยินเสียงเข็มวินาทีของนาฬิกาที่หมุนอยู่บนข้อมือของหยางเฉิน

"ฉัน ฉันพูด! ฉันพูด!

หลังจากหวังเจี้ยนหองเฉื่อยชาอยู่ไม่กี่วินาที ไม่สามารถทนกับบรรยากาศที่ทำให้ชีวิตของเธอเหมือนตายทั้งเป็นแบบนี้อีกต่อไป รีบพูดอย่างรวดเร็ว “เซี่ยเหออยู่ชั้นบนสุด ประธานซุนต้องการทำไม่ดีกับเธอ”

“บูม!”

คำพูดของหวังเจี้ยนหอง ทำให้หยางเฉินโกรธถึงสุดขีด

เจตนาฆ่าอันทรงพลังถูกกระจายออกจากร่างของหยางเฉิน

"พาผมไป!"

หยางเฉินพูดอย่างโมโหโกรธ

หวังเจี้ยนหองไม่กล้าลังเลแม้แต่น้อย รีบพาหยางเฉินขึ้นไปชั้นบน

เกือบจะในเวลาเดียวกัน ในห้องชุดของประธานที่ชั้นบนสุด ซุนจื้อเจียวพอดีอาบน้ำเสร็จกำลังเดินออกมาจากห้องน้ำ

ทั่วร่างกายมีเพียงผ้าขนหนูที่พันไว้รอบๆตัว เผยให้เห็นผิวที่ขาวละเอียดอ่อนกลางอากาศ

เดิมทีซุนจื้อเจียวผู้ที่มีรูปลักษณ์โดดเด่นอยู่แล้ว สวยงามยิ่งขึ้นในเวลานี้

เพียงแต่ ไม่มีใครคิดว่าผู้หญิงที่สวยขนาดนี้ ถึงกลับชอบผู้หญิง

เซี่ยเหอยังคงนอนอยู่บนเตียง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยน้ำตาแห่งความอัปยศอดสูและไม่เต็มใจอย่างมาก

เธอรู้ดีว่าจะเกิดอะไรขึ้น แต่ก็ทำอะไรไม่ได้

แต่ว่า ทันใดนั้นสมองก็ปรากฏร่างที่สูงใหญ่ขึ้นมา เมื่อใดก็ตามที่ตัวเองประสบปัญหาเขาจะปรากฏตัวต่อหน้าเธอราวกับเป็นเทพพระเจ้า และช่วยเธอไว้

ครั้งนี้ เกรงว่าคงเป็นไปไม่ได้แล้ว

ในเมื่อซุนจื้อเจียว เป็นทายาทตระกูลซุน ซึ่งเป็นหนึ่งในแปดสำนักของเมืองเยี่ยนตู มีตำแหน่งสูงในตระกูลซุน ดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องที่หยางเฉินจะรับมือได้

“เซี่ยเหอ คุณสวยมาก!”

ซุนจื้อเจียวมองไปที่เซี่ยเหอด้วยใบหน้าที่ร้อนแรงและพูด

ดึงทีเดียว ผ้าขนหนูบนตัวของเขาก็หลุดออกมา เผยให้เห็นเรือนร่างที่ไร้ที่ติ

เซี่ยเหอหลับตาลงโดยไม่รู้ตัว แต่น้ำตาแห่งความอัปยศอดสูไหลลงมาจากหางตา

“เซี่ยเหอ คุณร้องไห้ทำไม”

น้ำเสียงของซุนจื้อเจียวอ่อนลงอย่างมากและปลอบโยน “คุณไม่ต้องกังวล หลังจากคืนนี้ คุณก็เป็นผู้หญิงของฉัน อยู่ในวงการบันเทิง จะไม่มีใครกล้ารังแกคุณอีก”