The king of War นิยาย บท 883

ตอนนี้คุณตู้กลับบอกว่ามียอดฝีมือแดนเทพปรากฏตัวขึ้นในเมืองเยี่ยนตู อาจเป็นไปได้ว่ากษัตริย์เซวกำลังรู้สึกช็อก

“คุณกำลังบอกว่า คนหนุ่มอายุยังไม่ถึงสามสิบที่ผมให้คุณไปลองประมือกับเขาเป็นยอดฝีมือแดนเทพงั้นหรือ?”

กษัตริย์เซวถามขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ

“เมื่ออยู่ในกำมือของเขา ผมไม่มีกำลังตอบโต้เลย!”

คุณตู้พูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง “นอกจากนี้ เขายังขอให้ผมมาบอกคุณว่า เขาไม่ได้ตั้งใจจะยื่นมือเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับการต่อสู้แย่งชิงเมืองเยี่ยนตู แต่ถ้าตระกูลเซวคิดจะยั่วยุเขา ก็อย่าหาว่าเขาไม่เกรงใจ!”

คำตอบประโยคนี้ชัดเจนเพียงพอแล้ว

กษัตริย์เซวนิ่งเงียบไปหนึ่งนาที ก่อนจะเอ่ยปากขึ้นในทันใด “คุณกลับมาเถอะ!”

ในเวลาเดียวกัน หยางเฉินได้เดินออกจากร้านอาหารไปแล้ว

เหตุผลที่เขาต้องการแสดงความแข็งแกร่งต่อหน้าคุณตู้ก็เพื่อการข่มขู่ตระกูลเซว

ไม่อย่างนั้นถ้าคุณตู้มาในวันนี้ พรุ่งนี้ก็จะมีคุณหม่าหรือคุณหวังมาอีก

เช้าวันรุ่งขึ้น หยางเฉินมาที่เยี่ยนเฉินกรุ๊ปตรงเวลา

ไม่นานเฉียนเปียวก็มาถึง

“พี่เฉิน ผมจัดการทุกอย่างที่คุณสั่งเรียบร้อยแล้ว เชื่อว่างานแต่งงานของหม่าชาวในวันพรุ่งนี้จะสั่นสะเทือนไปทั่วทั้งเมืองเยี่ยนตูแน่นอน”

เฉียนเปียวกล่าว

หยางเฉินพยักหน้าเล็กน้อย “ช่วงนี้คุณเหนื่อยหน่อยนะ!”

“พี่เฉิน คุณไม่ต้องเกรงใจ!”

รอยยิ้มที่หายากปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเฉียนเปียว จากนั้นเขาก็หยิบซองจดหมายออกมาแล้วยื่นให้หยางเฉิน “พี่เฉิน นี่คือคนที่คุณให้ผมตามหา คุณลองดูรูปถ่ายพวกนี้ก่อน”

ย้อนกลับไปในตอนนั้น หม่าชาวรู้สึกเสียใจเสมอกับการที่ต้องพลัดพรากจากน้องสาว

นับตั้งแต่ออกมาจากชายแดนเหนือ หม่าชาวได้ตามหาน้องสาวของเขามาโดยตลอด และหยางเฉินก็ช่วยส่งคนไปตามหาด้วย โชคดีที่ในที่สุดก็หาน้องสาวของหม่าชาวได้พบก่อนงานแต่งงานของหม่าชาว

นี่เป็นของขวัญที่พิเศษที่สุดที่หยางเฉินมอบให้กับหม่าชาว

เขาแทบรอไม่ไหวที่จะได้เห็นงานแต่งงานในวันพรุ่งนี้ หม่าชาวจะตื่นเต้นแค่ไหนเมื่อได้เห็นน้องสาวของเขา

เขาเปิดซองจดหมายและหยิบรูปถ่ายออกมาหลายรูป

“นี่คือรูปถ่ายของน้องสาวหม่าชาวในทุกช่วงเวลา ภาพสุดท้ายคือชุดทำงานในช่วงนี้ของเธอ”

เฉียนเปียวอธิบายให้เขาฟัง

หยางเฉินยิ่งเห็นก็ยิ่งรู้สึกคุ้นตา จนกระทั่งเมื่อเขาได้เห็นภาพสุดท้าย ก็รู้สึกประหลาดใจทันที “คุณจะบอกว่า ผู้หญิงคนนี้เป็นน้องสาวแท้ๆ ของหม่าชาวงั้นเหรอ?”

หยางเฉินรู้สึกตื่นเต้น ถือรูปถ่ายพร้อมกับถามเฉียนเปียว

เฉียนเปียวไม่รู้ว่าทำไมหยางเฉินถึงได้ตื่นเต้นขนาดนี้ เขาจึงพยักหน้าและพูดว่า “พี่เฉิน ยืนยันแน่นอน ผมแอบเอาเส้นผมของหม่าชาวไปตรวจ DNA กับน้องสาวของเขาแล้ว”

พูดจบเขาก็รีบหยิบรายงานการพิสูจน์อัตลักษณ์อีกฉบับออกมา

หยางเฉินอ่านรายงานอย่างเร่งรีบ เมื่อเขาเห็นข้อความช่วงสุดท้ายบนรายงานพิสูจน์อัตลักษณ์ เขาก็รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมา

เพราะในรายงานเขียนไว้ว่า “ผ่านการพิสูจน์อัตลักษณ์จากศูนย์แล้ว คุณหม่าชาวและคุณหมีเสวี่ยมีความสัมพันธ์เป็นพี่น้องกันแท้ๆ”

“ฮ่าฮ่า ดีมาก!”

หยางเฉินระเบิดเสียงหัวเราะลั่น

เฉียนเปียวรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นหยางเฉินดีใจมากขนาดนี้

เหตุผลที่หยางเฉินดีใจไม่ใช่แค่ตามหาน้องสาวแท้ๆ ให้หม่าชาวได้สำเร็จ แต่ยังเป็นเพราะเขารู้ว่าน้องสาวแท้ๆ ของหม่าชาวเป็นเด็กสาวที่ฉลาดและเป็นคนดี

เมื่อวานนี้เขากับฉินยีไปที่ฝ่ายขายของเมืองในฝันเพื่อซื้อเรือนหอให้หม่าชาว หมีเสวี่ยที่มาดูแลพวกเขาก็คือน้องสาวแท้ๆ ของหม่าชาว

“พี่เฉิน แม้ว่าเด็กสาวคนนี้จะเป็นน้องสาวแท้ๆ ของหม่าชาว แต่ผมได้ติดต่อกับเธอแล้ว เธอต่อต้านการตามหาญาติในครั้งนี้มาก”

เฉียนเปียวพูดขึ้นในทันใด

“เดี๋ยวผมจะไปคุยกับเธอ พรุ่งนี้เป็นวันแต่งงานของหม่าชาว ถ้าไม่มีน้อง งานแต่งงานนี้จะไม่สมบูรณ์แบบ”

หยางเฉินพูดโดยไม่ต้องคิด

ขณะที่เขากำลังจะไป จู่ๆ เสียงโทรศัพท์มือถือของเขาก็ดังขึ้น

เขาหยิบขึ้นมาดูและพบว่าหม่าชาวโทรเข้ามา