The king of War นิยาย บท 893

ไป๋ชิ่งตอบข้อสงสัยก่อนหน้าของหลิวฉีด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ย “หยางเฉินคนนี้ ฉันได้จับตาดูเขามาเป็นเวลานานแล้ว ไม่เพียงแต่ฉันเท่านั้น ยังมีตระกูลเดอะคิงทั้งสี่ก็คอยจับตาดูเขาอยู่นานแล้ว”

“และครั้งนี้เหตุผลที่ตระกูลเดอะคิงทั้งห้ากล้าที่จะเคลื่อนไหวในเมืองเยี่ยนตูอย่างเอิกเกริกยิ่งใหญ่เช่นนี้ได้ ทั้งหมดต้องขอบคุณหยางเฉิน”

“เพราะมีคนกระจายข่าวออกมาว่า หยางเฉินกำลังตั้งตัวเป็นใหญ่ในเมืองเยี่ยนตู”

“ถ้าบอกว่าคนอื่นตั้งตัวเป็นใหญ่ในเมืองเยี่ยนตู บางทีตระกูลเดอะคิงทั้งห้าคงไม่กล้าเคลื่อนไหวใหญ่โตเช่นนั้น แต่เป็นเพราะหยางเฉิน ดังนั้นตระกูลเดอะคิงทั้งหลายจึงกล้า”

หลิวฉีไม่เคยรู้เกี่ยวกับหยางเฉินมาก่อน แต่ตอนนี้เมื่อได้ฟังไป๋ชิ่งพูดเช่นนี้ ก็ยิ่งรู้สึกสงสัยขึ้นมา “พี่เขย นี่มันเพราะอะไรอีกเหรอ?”

“เพราะว่าหยางเฉินเป็นคนที่ใกล้ชิดเมืองเยี่ยนตูมากที่สุดในช่วงร้อยปีที่ผ่านมา แปดตระกูลแห่งเยี่ยนตู ตอนนี้ทั้งตระกูลซ่างกวน, ตระกูลหวง, ตระกูลเย่ และตระกูลหลงล้วนมีความสัมพันธ์อันดีกับเขา”

“ไม่เพียงเท่านี้ ยังมีตระกูลทรงอิทธิพลอีกหลายตระกูลที่มีศักยภาพเป็นรองเพียงแปดตระกูลแห่งเยี่ยนตู ล้วนเชื่อฟังคำสั่งของหยางเฉิน”

“จุดที่สำคัญที่สุดคือเขามีพละกำลังแข็งแกร่งในวิถีบู๊ ถ้าจะบอกว่าคนแบบนี้ต้องการตั้งตัวเป็นใหญ่ในเยี่ยนตู มันก็เป็นเรื่องง่ายดาย”

ไป๋ชิ่งพูดอย่างคล่องปาก “แม้ว่าหยางเฉินจะไม่ได้มีความคิดตั้งตัวเป็นใหญ่ แต่เพราะมีความสามารถจึงต้องตายหรือบาดเจ็บ เพราะเขามีพลังที่แข็งแกร่งและยังมีตระกูลทรงอิทธิพลในเมืองเยี่ยนตูเป็นจำนวนมากที่มีสัมพันธไมตรีที่ดีกับเขา เขาถูกผลักให้ขึ้นไปอยู่ในจุดที่ล่อแหลมและไม่อาจคาดเดาผลที่ตามมาได้”

“ความแข็งแกร่งของชายผู้นั้นเมื่อร้อยปีที่แล้วช่างน่ากลัวเสียจนในช่วงร้อยปีที่ผ่านมา ตระกูลเดอะคิงทั้งห้าล้วนไม่กล้าเคลื่อนไหวใหญ่โตใดๆ ในเมืองเยี่ยนตู”

“ปัจจุบันนี้ยังมีตี้ชุนที่ยังไม่ได้ถือกำเนิด และจะฟังคำสั่งของคิงแห่งเยี่ยนตูเท่านั้น และหยางเฉินก็คือบุคคลนั้นที่มีความหวังมากที่สุดที่จะได้ขึ้นเป็นคิงแห่งเยี่ยนตู”

“พูดอีกอย่างก็คือ ขอเพียงเขายินดี ก็จะสามารถขึ้นเป็นคิงแห่งเยี่ยนตูได้อย่างง่ายดาย”

“นายล่วงเกินผู้แข็งแกร่งที่มีโอกาสที่จะขึ้นเป็นคิงแห่งเยี่ยนตู คอยบัญชาการตี้ชุน นายไม่คิดว่าตัวเองทำผิดพลาดครั้งใหญ่เหรอ?”

หลิวฉีรู้สึกช็อกอย่างสุดขีด พึมพำกับตัวเองว่า “นึกไม่ถึงเลยว่า คนหนุ่มคนนี้จะแข็งแกร่งได้ถึงขนาดนี้เชียวหรือ?”

“ดังนั้น การที่ความสัมพันธ์ระหว่างฉันกับเขาหยุดชะงัก ก็เป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่หลวง”

“พี่เขย ก่อนหน้านี้คุณบอกว่ามันเป็นแผนการของตระกูลกษัตริย์เซวเหรอ?”

ไป๋ชิ่งยิ้มเยาะ “หรือว่าไม่ใช่ล่ะ? ถ้าไม่อย่างนั้น ทำไมหลังจากส่งมอบซินเฉ่ากรุ๊ปให้กับหยางเฉินแล้ว ถึงต้องให้นายมาเป็นผู้จัดการด้วย? อีกอย่างก็ยังไม่บอกนายว่าใครจะมาเป็นประธานคนใหม่ของซินเฉ่ากรุ๊ป”

“ฉันจะบอกนายให้ ก็เพราะว่าตระกูลกษัตริย์เซวรู้อยู่แล้วว่านายเป็นคนยังไง จึงใช้นิสัยของนายมาเล่นงานนาย”

“เท่าที่ฉันรู้ เป็นเพราะนายเกิดความขัดแย้งกับหยางเฉินเพราะผู้หญิงคนหนึ่งใช่ไหม?”

หลิวฉีรีบพยักหน้าและกล่าวว่า “ใช่ เป็นผู้หญิงคนหนึ่ง และเป็นเพื่อนร่วมชั้นเก่าของหยางเฉินด้วย เมื่อวานเธอมีความขัดแย้งกับเขาและถูกไล่ออกจากอสังหาริมทรัพย์เมืองในฝัน ต่อมาเธอเลยมาหาผม จากนั้นก็…”

หลิวฉีไม่มีอารมณ์จะพูดต่อไป

ไป๋ชิ่งพูดต่อ “จากนั้น ก็มายั่วยวนนาย นายลุ่มหลงไปกับความงาม และให้ผู้หญิงคนนั้นมาเป็นเลขาส่วนตัวของนาย?”

หลิวฉีพยักหน้า ไม่กล้ามองไป๋ชิ่ง

“สิ่งที่ฉันสามารถบอกนายได้ในตอนนี้ก็คือ ความจริงแล้วผู้หญิงคนนั้นถูกกษัตริย์เซวซื้อตัวไปแล้ว เธอมาหานายและจงใจทำให้เกิดความขัดแย้งกับหยางเฉิน จากนั้นก็ล่อให้นายออกหน้าแทนเธอ ทั้งหมดเป็นแผนการของกษัตริย์เซว”

ไป๋ชิ่งถอนหายใจพลางพูดว่า “ครั้งนี้ นายกลายเป็นตัวหมากของตระกูลกษัตริย์เซว ใช้คนในตระกูลไป๋เพื่อตอบโต้ตระกูลไป๋ของเรา เดินหมากได้ยอดเยี่ยมจริงๆ!”

หลิวฉีเบิกตากว้างและพูดอย่างโกรธเคือง “เซียวจื่อฉิงนังสารเลว กล้าดียังไงมาวางแผนใส่ฉัน ฉันจะไม่ยอมปล่อยเธอไปแน่”

“ตอนนี้นายไม่มีโอกาสแล้ว”

ไป๋ชิ่งเดาผลลัพธ์ได้ “ฉันเกรงว่าเธอหายจากโลกนี้ไปแล้ว”

“พี่เขย คุณหมายความว่าตระกูลกษัตริย์เซวถูกปิดปากไปแล้วเหรอ?”

หลิวฉีพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ รู้สึกเย็นวาบที่แผ่นหลัง

ไป๋ชิ่งมองหลิวฉีราวกับกำลังมองคนโง่ “แล้วนายคิดว่าไงล่ะ? ไม่เชื่อก็สามารถลองติดต่อเธอดูได้”

หลิวฉีรีบกดเบอร์โทรของเซียวจื่อฉิง แต่โทรไปหลายครั้งก็มีแต่ปิดเครื่อง