The king of War นิยาย บท 925

กวนซินพยายามลุกขึ้นจากพื้นดิน และได้เห็นใบหน้าของหม่าชาว ทันใดนั้น คนทั้งคนก็เหมือนถูกฟ้าผ่า

ชายหนุ่มคนนี้คือหม่าชาว เพื่อนที่แสนดีของหยางเฉิน

"เป็นคุณนั้นเอง!"

สีหน้าของกวนซินขาวซีด

เมื่อคิดได้ว่าคนที่เธอส่งไปลอบสังหารคือหมีเสวี่ยน้องสาวที่หายสาบสูญไปนานของหม่าชาว สิ่งเดียวที่เหลือไว้ในใจคือความกลัว และร่างกายของเธอก็สั่นสะท้านเพราะความกลัว

“คุณแปลกใจเหรอที่เห็นผม?”

เสียงของหม่าชาวเย็นชามาก

เขาถูกปกคลุมไปด้วยเลือด ราวกับชูร่าที่ออกมาจากขุมนรก ด้วยเลือดบนใบหน้าของเขา

แน่นอน กวนซินรู้ว่าเลือดไม่ได้มาจากหม่าชาว แต่มาจากผู้พิทักษ์ของคฤหาสน์คิงกวน

“อย่าขยับ!”

หัวหน้าผู้พิทักษ์หยิบปืนพกขึ้นมา และเล็งปากกระบอกปืนไปที่หม่าชาว

ผู้พิทักษ์อีกสามคนก็ทำเช่นเดียวกัน ยกปืนขึ้นทีละคนโดยเล็งไปที่หม่าชาว

อย่างไรก็ตาม หม่าชาวไม่ได้มองพวกเขาเลย มีเพียงกวนซินเท่านั้นที่อยู่ในสายตาที่เย็นชาของเขา

เหตุผลที่เขาละทิ้งภรรยาละทิ้งทุกอย่าง ปิดบังเพื่อนที่ดีที่สุด และมาที่คฤหาสน์คิงกวนโดยลำพัง เขาก็ไม่เคยคิดที่จะมีชีวิตรอดออกไป

ตอนนี้น้องสาวยังนอนอยู่ในโรงพยาบาล เกรงว่าชีวิตนี้จะไม่ฟื้นขึ้นมาอีก ในตอนนี้ มีเพียงการแก้แค้นเท่านั้นคือสิ่งแรกที่เขาจะทำ

"ฮ่าฮ่า แปลกใจ แปลกใจแน่นอน!"

กวนซินก็หัวเราะออกมา แต่รอยยิ้มนั้นน่าเกลียดมาก และสีหน้าของเธอก็บิดเบี้ยว “ถ้าเป็นหยางเฉิน บางทีฉันอาจจะกลัวมากกว่านี้ แต่ฉันคิดไม่ถึงว่า มันจะเป็นหมาข้างกายหยางเฉิน”

“ในเมื่อคุณมาแล้ว ก็เตรียมตัวอยู่ในคฤหาสน์คิงกวนตลอดไปได้เลย!”

“เมื่อคุณตาย คนต่อไปจะเป็นเพื่อนที่ดีของคุณหยางเฉิน”

“ฉันไม่เพียงแต่จะฆ่าคุณและหยางเฉินเท่านั้น แต่ยังจะฆ่าภรรยาของคุณด้วย น้องสาวของคุณเป็นอัมพาตไม่ใช่หรือ?ไม่ต้องเป็นห่วง เมื่อคุณตาย ฉันจะส่งเธอลงนรกไปพบคุณเอง”

"ฮ่า ๆ ๆ ๆ……"

คฤหาสน์ทั้งหลังเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะของกวนซิน

ผู้พิทักษ์ทั้งสี่ไม่กล้าที่จะประมาท และเล็งปืนไปที่หม่าชาว

ชายหนุ่มที่สามารถทำลายทีมลาดตระเวนห้าทีมติดต่อกัน ไม่ใช่การดำรงอยู่ที่พวกเขาดูถูกได้เลย

หม่าชาวมองไปที่กวนซินด้วยใบหน้าน่าเศร้า ราวกับว่าเขากำลังมองดูคนตาย

กวนซินผู้ซึ่งยังคงหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง ถูกจ้องมองด้วยดวงตาแปลกๆของหม่าชาว ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกหนาวสั่นไปทั้งร่างกายและเสียงหัวเราะของเธอก็หยุดลงทันที

สักพัก เธอก็อายจนโกรธ เธอคือผู้ควบคุม แต่หม่าชาวกล้ามองตัวเองด้วยสายตาแบบนั้น

“ในเมื่อคุณปรากฏตัวขึ้น ฉันก็จะส่งคุณไปตายเดี๋ยวนี้!”

เสียงของกวนซินลดลง และเธอก็ค่อยๆยกมือขวาซึ่งถือปืนพกอยู่

"หยุด!"

ในขณะนี้ เสียงตะโกนโกรธก็ดังขึ้น

"ลุง!"

เมื่อเห็นคนมา กวนซินก็หยุดเหนี่ยวไกโดยไม่รู้ตัว

“เจ้าชายใหญ่!”

ผู้พิทักษ์อีกสี่คนก็พูดพร้อมกัน

เห็นกวนหงอี้เดินเข้ามาจากด้านนอก ตามด้วยชายวัยกลางคน

เพียงแต่ว่าชุดของชายวัยกลางคนค่อนข้างแปลก เขาสวมชุดสามัญชน และมีดาบยาวบนหลัง แม้จะห่อด้วยผ้าสีเทา ดูจากรูปร่าง เดาได้ว่าเป็นดาบยาว

ในขณะที่ชายวัยกลางคนปรากฏตัว ดวงตาของหม่าชาวฉายแววเคร่งขรึมเล็กน้อย แต่ในดวงตาสีแดงเลือดของเขา ความตั้งใจในการต่อสู้ก็เพิ่มขึ้น

เขาสัมผัสได้ว่าชายวัยกลางคนที่มีดาบยาวอยู่บนหลังของเขานั้นเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับสูง

ความแข็งแกร่งของหยางเฉินนั้นแข็งแกร่งเกินไป ในมือของหยางเฉิน ท่าเดียวก็สามารถฆ่าเขาได้ในทันที

แต่ภายใต้หยางเฉิน ไม่มีใครมีคุณสมบัติเหมาะสมที่จะปล่อยให้เขาลงมือ และตอนนี้ผู้แข็งแกร่งที่แบกดาบนี้ ทำให้เขามีจิตวิญญาณการต่อสู้ที่แข็งแกร่ง

เขาต้องยอมรับว่า ขณะนี้ เขารู้สึกหวั่นไหว

เป็นเพียงว่า เขาไม่แน่ใจว่า คำพูดของกวนหงอี้ น่าเชื่อถือไหม

“ผมไม่ไว้ใจคุณ!”

หม่าชาวพูดตามจริง

กวนหงอี้ไม่ได้โกรธและพูดด้วยรอยยิ้ม "ถึงขั้นนี้แล้ว คุณยังมีทางเลือกอีกไหม?"

“คุณน่าจะรู้ดีว่า การบุกรุกคฤหาสน์คิงกวนนั้น โทษร้ายแรงแค่ไหน”

“ถ้าคุณปฏิเสธ ผมจะฆ่าคุณโดยไม่ลังเล คุณต้องเข้าใจว่าตอนนี้ผมไม่ได้เจรจากับคุณ แต่ให้โอกาสคุณ”

"โอกาสที่จะช่วยตัวเอง และอาจช่วยน้องสาวของคุณ"

“ตอนนี้จะช่วยน้องสาวของคุณหรือไม่ ก็อยู่ที่ตัวคุณ”

กวนหงอี้รู้ดีว่าจุดอ่อนของหม่าชาวคือน้องสาวของเขา ดังนั้นเขาจึงคว้าน้องสาวของเขาและพูดต่อไป

สีหน้าของหม่าชาวซับซ้อนมาก เขาเสี่ยงตายเพื่อมาที่นี่ เขาไม่ได้คิดเกี่ยวกับชีวิตของเขา เขาแค่อยากจะฆ่ากวนซิน และล้างแค้นให้น้องสาวของเขา

แต่คำพูดของกวนหงอี้ ทำให้เขาหวั่นไหว

ถ้าสามารถรักษาน้องสาวให้หาย ก็ไม่ต้องแก้แค้นแล้ว

อย่างไรก็ตาม ถ้าเขายอมจำนนต่อกวนหงอี้ เขาจะเผชิญกับหยางเฉินอย่างไรในอนาคต?

แม้ว่าเขาจะไม่ได้จำนนต่อหยางเฉิน แต่ในใจของเขา คำสั่งของหยางเฉินคือพระราชบัญญัติ

ถ้าไม่มีหยางเฉิน ก็ไม่มีเขาในวันนี้

“ตอนนี้ทุกคนในคฤหาสน์คิงกวนกำลังตามหาคุณอยู่ หากคนอื่นพบคุณ แม้ว่าคุณจะต้องการยอมจำนนต่อผม เกรงว่าจะไม่มีโอกาสแล้ว”

เมื่อเห็นว่าหม่าชาวหวั่นไหว กวนหงอี้กล่าวอีกครั้ง

มันนำแรงกดดันมหาศาลมาสู่หม่าชาวอย่างมองไม่เห็น

กวนซินไม่พูดอะไร แต่สีหน้าของเธอน่าเกลียดมาก