กวนซินพยายามลุกขึ้นจากพื้นดิน และได้เห็นใบหน้าของหม่าชาว ทันใดนั้น คนทั้งคนก็เหมือนถูกฟ้าผ่า
ชายหนุ่มคนนี้คือหม่าชาว เพื่อนที่แสนดีของหยางเฉิน
"เป็นคุณนั้นเอง!"
สีหน้าของกวนซินขาวซีด
เมื่อคิดได้ว่าคนที่เธอส่งไปลอบสังหารคือหมีเสวี่ยน้องสาวที่หายสาบสูญไปนานของหม่าชาว สิ่งเดียวที่เหลือไว้ในใจคือความกลัว และร่างกายของเธอก็สั่นสะท้านเพราะความกลัว
“คุณแปลกใจเหรอที่เห็นผม?”
เสียงของหม่าชาวเย็นชามาก
เขาถูกปกคลุมไปด้วยเลือด ราวกับชูร่าที่ออกมาจากขุมนรก ด้วยเลือดบนใบหน้าของเขา
แน่นอน กวนซินรู้ว่าเลือดไม่ได้มาจากหม่าชาว แต่มาจากผู้พิทักษ์ของคฤหาสน์คิงกวน
“อย่าขยับ!”
หัวหน้าผู้พิทักษ์หยิบปืนพกขึ้นมา และเล็งปากกระบอกปืนไปที่หม่าชาว
ผู้พิทักษ์อีกสามคนก็ทำเช่นเดียวกัน ยกปืนขึ้นทีละคนโดยเล็งไปที่หม่าชาว
อย่างไรก็ตาม หม่าชาวไม่ได้มองพวกเขาเลย มีเพียงกวนซินเท่านั้นที่อยู่ในสายตาที่เย็นชาของเขา
เหตุผลที่เขาละทิ้งภรรยาละทิ้งทุกอย่าง ปิดบังเพื่อนที่ดีที่สุด และมาที่คฤหาสน์คิงกวนโดยลำพัง เขาก็ไม่เคยคิดที่จะมีชีวิตรอดออกไป
ตอนนี้น้องสาวยังนอนอยู่ในโรงพยาบาล เกรงว่าชีวิตนี้จะไม่ฟื้นขึ้นมาอีก ในตอนนี้ มีเพียงการแก้แค้นเท่านั้นคือสิ่งแรกที่เขาจะทำ
"ฮ่าฮ่า แปลกใจ แปลกใจแน่นอน!"
กวนซินก็หัวเราะออกมา แต่รอยยิ้มนั้นน่าเกลียดมาก และสีหน้าของเธอก็บิดเบี้ยว “ถ้าเป็นหยางเฉิน บางทีฉันอาจจะกลัวมากกว่านี้ แต่ฉันคิดไม่ถึงว่า มันจะเป็นหมาข้างกายหยางเฉิน”
“ในเมื่อคุณมาแล้ว ก็เตรียมตัวอยู่ในคฤหาสน์คิงกวนตลอดไปได้เลย!”
“เมื่อคุณตาย คนต่อไปจะเป็นเพื่อนที่ดีของคุณหยางเฉิน”
“ฉันไม่เพียงแต่จะฆ่าคุณและหยางเฉินเท่านั้น แต่ยังจะฆ่าภรรยาของคุณด้วย น้องสาวของคุณเป็นอัมพาตไม่ใช่หรือ?ไม่ต้องเป็นห่วง เมื่อคุณตาย ฉันจะส่งเธอลงนรกไปพบคุณเอง”
"ฮ่า ๆ ๆ ๆ……"
คฤหาสน์ทั้งหลังเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะของกวนซิน
ผู้พิทักษ์ทั้งสี่ไม่กล้าที่จะประมาท และเล็งปืนไปที่หม่าชาว
ชายหนุ่มที่สามารถทำลายทีมลาดตระเวนห้าทีมติดต่อกัน ไม่ใช่การดำรงอยู่ที่พวกเขาดูถูกได้เลย
หม่าชาวมองไปที่กวนซินด้วยใบหน้าน่าเศร้า ราวกับว่าเขากำลังมองดูคนตาย
กวนซินผู้ซึ่งยังคงหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง ถูกจ้องมองด้วยดวงตาแปลกๆของหม่าชาว ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกหนาวสั่นไปทั้งร่างกายและเสียงหัวเราะของเธอก็หยุดลงทันที
สักพัก เธอก็อายจนโกรธ เธอคือผู้ควบคุม แต่หม่าชาวกล้ามองตัวเองด้วยสายตาแบบนั้น
“ในเมื่อคุณปรากฏตัวขึ้น ฉันก็จะส่งคุณไปตายเดี๋ยวนี้!”
เสียงของกวนซินลดลง และเธอก็ค่อยๆยกมือขวาซึ่งถือปืนพกอยู่
"หยุด!"
ในขณะนี้ เสียงตะโกนโกรธก็ดังขึ้น
"ลุง!"
เมื่อเห็นคนมา กวนซินก็หยุดเหนี่ยวไกโดยไม่รู้ตัว
“เจ้าชายใหญ่!”
ผู้พิทักษ์อีกสี่คนก็พูดพร้อมกัน
เห็นกวนหงอี้เดินเข้ามาจากด้านนอก ตามด้วยชายวัยกลางคน
เพียงแต่ว่าชุดของชายวัยกลางคนค่อนข้างแปลก เขาสวมชุดสามัญชน และมีดาบยาวบนหลัง แม้จะห่อด้วยผ้าสีเทา ดูจากรูปร่าง เดาได้ว่าเป็นดาบยาว
ในขณะที่ชายวัยกลางคนปรากฏตัว ดวงตาของหม่าชาวฉายแววเคร่งขรึมเล็กน้อย แต่ในดวงตาสีแดงเลือดของเขา ความตั้งใจในการต่อสู้ก็เพิ่มขึ้น
เขาสัมผัสได้ว่าชายวัยกลางคนที่มีดาบยาวอยู่บนหลังของเขานั้นเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับสูง
ความแข็งแกร่งของหยางเฉินนั้นแข็งแกร่งเกินไป ในมือของหยางเฉิน ท่าเดียวก็สามารถฆ่าเขาได้ในทันที
แต่ภายใต้หยางเฉิน ไม่มีใครมีคุณสมบัติเหมาะสมที่จะปล่อยให้เขาลงมือ และตอนนี้ผู้แข็งแกร่งที่แบกดาบนี้ ทำให้เขามีจิตวิญญาณการต่อสู้ที่แข็งแกร่ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The king of War
ถ้าเขียนต่อไม่ได้ก็ตัดจบเหอะ...
ไม่มีบทต่อไปหรือครับ...
ผู้เขียนเค้าเอาไปลงใน Hinovel ตอนนี้เขียนถึงบท 2541 ครับ...
กลับมาเขียนใหม่คงลืมไปหมดและ ต้องอ่านใหม่มั้ง นานเกิน แจ้งชี้แจงก็ไม่มี...
กำ...
คนเขียนตายแล้วเหรอครับ เสียใจด้วยครับ ขอให้ไปสู่สุขติครับ...
ยังอัพเดทอยู่ไหมครับ...
อัพตอนใหม่วันไหนครับ...
ขออนุญาตถามค่ะ คนเขียนเปลี่ยนคนหรือไม่มีใครเขียนต่อแล้วคะ...
คืออ่านตอนที่ 1 เมื่อต้นเดือนกุมภาพันธ์ จนถึงตอนนี้อ่านถึงตอนที่ 2278 เเต่คนเขียนก็ยังไม่มีความเคลื่อนไหวอันใดเลยย อยากจะขออนุญาติถามว่าคนเขียนยังอยู่ดีหรือไม่...