The king of War นิยาย บท 994

“กษัตริย์กวนวางใจได้เลย คุณหยางรู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่ และน่าจะมาถึงเร็วๆนี้”

หลินเฮ่ากล่าว

“โอเค มีคุณหยางอยู่ที่นี่ เราจึงจะมีโอกาสชนะ!”

กษัตริย์กวนรู้ดีถึงสถานการณ์ในขณะนั้น เขามองลึกๆและนั่งลงข้างๆ ราวกับว่าเขาต้องการรอให้หยางเฉินมาหาชายชราในชุดลัทธิเต๋า เขาพูดด้วยเสียงที่ทุ้มต่ำ

ในเวลาเดียวกัน หลังจากที่หยางเฉินรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในคฤหาสน์คิงกวน เขาก็ขับรถไปทางคฤหาสน์คิงกวนทันที

ระหว่างทาง เขาได้เหยียบคันเร่งถึงสุดขีด และรถก็เหมือนสายฟ้าสีดำที่เคลื่อนที่อย่างรวดเร็ว

เมื่อเห็นว่าเขากำลังจะไปถึงคฤหาสน์คิงกวน ทันใดนั้น เขาก็รู้สึกถึงวิกฤตที่รุนแรง สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย และเขาก็เหยียบเบรก

“เอี๊ยด~”

รถเบรกกะทันหัน ลอยกลางถนน ยางถูพื้น ส่งเสียงดัง และมีกลิ่นฉุนของยางไหม้ในอากาศ

“ปัง!”

เกือบจะพร้อมกัน เสียงปืนดังลั่นดังขึ้น

กระสุนของมือปืนไรเฟิลยิงตรงไปยังตำแหน่งที่รถของหยางเฉินอยู่ในขณะนี้

เจตนาฆ่าที่รุนแรงฉายแววในดวงตาของหยางเฉิน “จ้าวมือปืนหงเฉิน ในที่สุดเขาก็หมดความอดทนแล้วหรือ?”

ทันใดนั้นเขาก็เหยียบคันเร่ง และรถก็สตาร์ทกลับที่ถนน

คราวนี้ รถเหมือนงูแหว่งแหวกว่ายอยู่กลางถนน

“ปังปังปัง!”

เสียงปืนดังขึ้นทีละนัด แต่ทุกนัดก็ไร้ผล

บูม!

ขณะที่รถวิ่ง หยางเฉินก็เปิดประตูรถ กระโดดลงและพลิกตัวไปกลางถนนทันที

วินาทีถัดมา เขาเหมือนเสือชีตาห์ว่องไว และหายตัวไปในทันที

“คนล่ะ?”

ที่ด้านบนสุดของอาคารสูง ชายวัยกลางคนที่ซุ่มอยู่บนขอบของอาคารสูง ก็พบว่าหยางเฉินในรถหายไป และสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย

ชายวัยกลางคนนี้ไม่ใช่ใครอื่น มันคือมือปืนระดับสูงในหงเฉินที่เคยลอบสังหารหยางเฉินในเยี่ยนตูมาก่อน ในนามจ้าวมือปืน

ในฐานะมือปืนระดับสูงในหงเฉิน ความเป็นมืออาชีพของเขานั้นแข็งแกร่งมาก ในอดีต บันทึกการลอบสังหาร อัตราการสำเร็จภารกิจคือ 100%

ทุกคนที่ตกเป็นเป้าหมายของเขา โดยไม่มีข้อยกเว้นคือโดนยิงหัวแตก

จนกระทั่งเขาได้พบกับหยางเฉิน นี่เป็นการลอบสังหารครั้งที่สองของเขา แต่เขาก็ยังแตะต้องหยางเฉินไม่ได้เลย

ไม่เพียงแค่นั้น เขายังไม่รู้ว่าหยางเฉินหายตัวไปได้อย่างไร

“ซวยละ เขาน่าจะพบผมแล้ว ผมต้องออกไปจากที่นี่!”

จ้าวมือปืนแอบอุทาน เขาหยิบปืนไรเฟิลซุ่มยิงที่ประกอบเสร็จ ไม่มีเวลาเก็บปืนเลย เขาหยิบปืนไรเฟิลแล้วจากไป

"ปัง!"

เพียงแต่ว่าตอนที่เขากำลังจะจากไป มีเสียงดังก้อง และประตูเหล็กที่ทอดไปสู่ชั้นบนสุดก็บินออกไปทันที และร่างที่คุ้นเคยก็เดินออกมา

“หยางเฉิน!”

สีหน้าของจ้าวมือปืนเปลี่ยนไปอย่างมาก ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความตกใจ

ในเวลานี้ เขาอยู่บนหลังคาของชั้นที่ 8 หลังจากที่เขาลอบโจมตีหยางเฉินไม่สำเร็จ เขาก็เตรียมที่จะถอยทันที และเขาไม่ได้เก็บปืนด้วยซ้ำ

ในช่วงเวลาสั้นๆนี้ หยางเฉินซึ่งเดิมทีอยู่กลางถนนใต้ชั้นแปด ได้ปรากฏตัวขึ้นที่ชั้นบนสุดของชั้นแปดและหาเขาจนเจอ

“จ้าวมือปืนหงเฉิน?”

แขกผู้มีเกียรติของเมืองกษัตริย์กวน แสดงความสิ้นหวังบนใบหน้าของพวกเขา พวกเขาได้เห็นแล้วว่าชายชราในชุดลัทธิเต๋าแข็งแกร่งเพียงใด

แม้แต่ความเป็นความตายของกษัตริย์กวนก็ยังถูกควบคุมโดยเขาอย่างง่ายดาย แม้ว่าพวกเขาจะรวมพลังกัน พวกเขาก็ทำอะไรได้ล่ะ?

“คุณหยาง คุณอยู่ที่ไหน?”

กวนหงอี้ตะโกนอย่างกังวล

ใบหน้าของกษัตริย์กวนเคร่งขรึมอย่างยิ่ง ดวงตาของเขาจับจ้องไปที่ชายชราในชุดคลุมลัทธิเต๋า และเขากัดฟัน “คุณหยางจะไม่มีวันกลัวคุณ คุณไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาเลย”

“ถ้าคุณไม่อยากตาย ผมขอแนะนำคุณรีบไปซะ ไม่เช่นนั้น ถ้าคุณหยางมาถึง คุณอยากไปก็ไม่มีโอกาสแล้ว”

รัศมีของชายชราในชุดเสื้อคลุมของลัทธิเต๋าโอบล้อมกษัตริย์กวนโดยตรง หรี่ตาลงและกล่าวว่า “ในเมื่อคุณหยางในปากคุณแข็งแกร่งมากนัก ทำไมยังไม่มาอีกล่ะ?”

“ต้องมีธุระบางอย่างจึงทำให้เขามาช้า ไม่เช่นนั้นคุณหยางจะไม่มีวันทิ้งเราไว้ตามลำพังแน่นอน”

เจียงหลงเฟยของตระกูลเจียงกล่าวอย่างจริงจัง

“ใช่ คุณหยางไม่ใช่คนกลัวตัว แม้ว่าคุณจะเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเทพ คุณก็จะไม่มีวันเป็นคู่ต่อสู้ของคุณหยางได้”

หลินเฮ่าของตระกูลหลินก็พูดเสียงดังเช่นกัน

ในห้องประชุมขนาดใหญ่ ผู้นำระดับสูงทุกคนต่างมีอารมณ์ร้อนรน แม้จะเผชิญหน้ากับผู้แข็งแกร่งแดนเทพ ดูเหมือนพวกเขาจะไม่กลัวเลย

เรื่องนี้ทำให้ชายชราในชุดลัทธิเต๋าแปลกใจ เขารู้ว่า กษัตริย์กวนเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในบรรดาคนที่อยู่ที่นี่ และเขาก็แค่แดนราชาสูงสุดเท่านั้น

สำหรับคนอื่นๆ พวกเขาไม่มีความแข็งแกร่งถึงแดนราชาสูงสุดด้วยซ้ำ ในสายตาของเขา พวกเขาเป็นเพียงแค่มด

แม้แต่ในเมืองเหมียว ผู้แข็งแกร่งแดนราชาสูงสุด เมื่อเห็นผู้แข็งแกร่งแดนเทพ ต่างก็ยำเกรงมาก

อย่างไรก็ตาม แค่เมืองกษัตริย์กวนเล็กๆ เขาไม่เห็นแม้แต่ร่องรอยของความยำเกรงต่อผู้แข็งแกร่งแดนเทพบนใบหน้าของพวกเลย

“พวกคุณไม่กลัวผมฆ่าพวกคุณเหรอ?”

ชายชราที่สวมชุดลัทธิเต๋าถามด้วยความสงสัย