ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี! นิยาย บท 183

บทที่ 183 ปริศนาตัวตนของเฉินเหอ

หลังจากที่ทั้งสองฝ่ายโทรศัพท์เสร็จก็ต่างรออย่างไม่มีใครยอมใคร

ส่วนตำรวจนั้น เมื่อเจอสถานการณ์แบบนี้ก็พูดอะไรไม่ได้ ส่วนเรื่องนี้จะสู้ด้วยตำแหน่งราชการหรือจะเจรจาไกล่เกลี่ยกันเองคงต้องพวกเขาสู้กันเสร็จก่อน

"ใครจะเจ๋งกว่าคนกันแน่?"

หลี่ชือหานลังเลใจ

เดี๋ยวเธอก็หวังให้เป็นติงห้าว เดี๋ยวก็หวังให้หม่าเฟยที่ยังคงคลั่งรักเธอมาตลอด

สรุปแล้วเธอสับสนมาก

ตอนนั้นเองที่ห้องไตร่สวนมีเสียงเท้าเดินเข้ามา

ดูเร่งรีบราวกับมากันเยอะ

"เฮ้ยพ่อ! หรือว่าประธานหลี่มาแล้ว?"

ติงห้าวคึกคักขึ้นมา!

"เป็นไปได้ยังไง เรื่องแบบนี้ประธานหลี่คงไม่มาออกหน้าด้วยตัวเองหรอก!"

พ่อของติงห้าวพูดเบาๆ

ตอนนั้นเองประตูถูกเปิดออก

ชายกลางคนสวมชุดตำรวจกลุ่มหนึ่งเดินออกมา

"ผู้บัญคับการจ้าว หัวหน้าหลิว!" ตำรวจทั้งสองนายรีบทำความเคารพ

ข้างหลังยังมีคนที่ไม่ธรรมดายืนอยู่อีกมากมาย

"จ้าว** ผมเองที่โทรหาประธานหลี่!" พอพ่อของติงห้าวเห็นตำรวจสาวก็ตื่นเต้นจนแทบสั่น

"หลิว* พวกเราเป็นฝ่ายเสียหายนะคะ เราติดต่อคุณหม่าเสี่ยวหนานแล้ว คนที่โดนตีคือน้องชายของคุณหม่าเสี่ยวหนาน!"

หม่าเซียวหยุนก็สูดหายใจเข้าลึกๆฟอดหนึ่ง

ตอนนั้นที่น้องสาวบอกว่าถูกคนใหญ่คนโตขับรถไมบัค 7-8 คันมาช่วย เธอยังไม่เชื่อ ตอนนี้พอเห็นความสามารถของญาติผู้น้องแล้วถือว่าเก่งกว่าเธอมาก

แม้แต่**กับ**ก็ตะลึง!

ดังนั้นทั้งสองฝ่ายก็บอกจุดยืนของตัวเองผู้มาช่วยฟัง

"เฮอะ! ประธานหลี่อะไรกัน น้องชาบอะไรกัน! เสี่ยวหวัง ถามเรื่องราวทั้งหมดชัดเจนรึยัง?"

จ้าวกังถาม

"ถามชัดแล้วครับ หม่าเฟยเป็นคนเริ่มสร้างปัญหาที่ห้างทองฉินเหอ เขาตบหลี่ชือหาน จากนั้นหลี่ชือหานก็เรียกคนมาช่วยแล้วต่อยหม่าเฟยกลับครับ!"

"โอเค พวกเธอดูเหมือนจะไม่มีใครยอมใครใช่ไหม อย่างนั้นก็ไม่ต้องรอใช้ตำแหน่งราชการหรือเจรจาไกล่เกลี่ยแล้ว ใช้กระบวนการธรรมดานี่แหละ การปกครองและการลงโทษ! คนที่ก่อเรื่องจะต้องถูกควบคุมตัวทั้งหมด!"

จ้าวกังพูดอย่างเย็นชา

ตอนนั้นเองทั้งสองฝ่ายต่างงงงัน

"นี่มันหมายความว่ายังไง? ไม่ได้มาช่วยหรอ?"

หม่าเซียวหยุนไม่คิดเลยว่าการยืนหยัดของตัวเองจะทำให้น้องชายถูกส่งตัวเข้าไป!

นี่มันเกิดอะไรขึ้น?

ไม่ใช่อำนาจของน้องสาวหรอกหรอ? อย่างนั้นเรื่องนี้ก็ไม่ถึงกับต้องทำให้**กับ**ต้องตกใจ!

"คุณคือเฉินเกอคุณเฉินใช่ไหม?"

จากนั้นทุกคนก็มองมาที่เฉินเกอเป็นตาเดียว

"ใช่ครับ!" เฉินเกอพยักหน้า

ความจริงเมื่อกี้ตอนที่อยู่บนรถตำรวจเฉินเกอติดต่อหวงเหวยหมิน**แล้ว

แล้วเล่าสถานการณ์ให้ฟัง

นี่ก็ไม่ใช่เหตุการณ์ที่มีเบื้องลึกเบื้องหลังอะไร ยังไงซะตัวเขาเองก็ไม่มีเรื่องอะไรอยู่แล้ว!

เดิมทีก็แค่อยากจะทักทายหวงเหวยหมินเฉยๆ ไม่คิดเลยว่า**กับ**จะมาด้วยตัวเอง

"อ้อๆ คุณเป็นแค่คนเห็นเหตุการณ์ ตอนนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณแล้ว คุณกลับไปก่อนได้เลยครับ!"

"ครับ รบกวนด้วยครับ!"

เฉินเกอเดินออกไปโดยไม่ได้พูดอะไรท่ามกลางสายตาที่อึ้งจนอ้าปากค้างของทุกคน

ทุกคนมองออกแล้ว

ว่าพวกเขามาเพื่อช่วยเฉินเกอ

เพราะหลังจากที่เฉินเกอกลับไปแล้วพวกเขาก็ตามเฉินเกอไปไม่ได้สนใจคนในห้องอีก

"เชี่ย!"

หม่าเซียวหยุนทำตัวไม่ถูกเพราะกำลังช็อคอยู่!

หลี่ชือหานกับเฉินหลินก็เช่นกัน

ต่างช็อคกับเรื่องนี้

เส้นสายของเฉินเกอแค่ดูท่าทีที่พวกเธอปฏิบัติต่อคนกลุ่มนี้ก็รู้แล้วว่าแกร่งกว่าพ่อของติงห้าวและพี่สาวของหม่าเฟยเยอะ!

เฉินเกอเป็นใครกันแน่?

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี!