ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี! นิยาย บท 195

บทที่195ชนเจ็ดคันติด

  ผู้ชายคนนี้คือใคร?

  คงไม่ใช่ติงห้าวนะ

  ตอนที่อยู่บนถนน เฉินเกอยังคิด คงไม่ใช่ว่าพอไปแล้ว ไปเจอพวกติงห้าวนะ อีกอย่างแค่มีติงห้าวอยู่ ก็ต้องมีพวกเฉินหลินกับหลี่ชือหานแน่

  เฉินเกอไม่อยากจะเจอพวกเธอจริงๆ

  แต่คิดไม่ถึง ว่าจะเจอได้

  อีกอย่างติงห้าวจู่ๆเป็นเพื่อนมัธยมปลายของหวังเลี่ยง?

  “เลี่ยงจื่อ เพิ่งมาเหรอ รอพวกคุณสักพักแล้วเนี่ย!”

  ติงห้าวเขาทักทายด้วยใบหน้าภาคภูมิใจ ยังไงตอนนี้เขาก็ถือว่าเป็นเจ้าภาพของสถานที่ใหญ่ๆนี่ เลยมีความหยิ่งยโส และความพอใจอย่างมาก

  “อือๆ ระหว่างทางรถติดน่ะ ใช่สิเลี่ยงจื่อ ผมจะแนะนำให้คุณ นี่คือลี่เม่ยแฟนผม นี่คือคุณป้าหวังแม่ของลี่เม่ย ส่วนนี่พวกเขาคือเพื่อนของลี่เม่ย มาเที่ยวด้วยกัน!”

  หวังเลี่ยงพูดขึ้นมาในตอนนี้

  ยืนอยู่กับติงห้าว มีผู้หญิงสองสามคนและผู้ชายอีกสองสามคน แน่นอนว่ารวมถึงเฉินหลินกับหลี่ชือหาน ส่วนติงห้าวก็แนะนำหวังเลี่ยงให้รู้จักเพื่อนตัวเองเหมือนกัน

  “ทุกคน นี่คือติงห้าว ไม่สิ ตอนนี้ต้องเรียกว่าคุณชายติง ทั้งโครงการรื้อถอนเขาหยุนเหมิง อย่างน้อยตระกูลของติงห้าวก็มีบ้านสามหลังในนี้!”

  หวังเลี่ยงพูดอย่างอิจฉาเล็กน้อย

  แนะนำเสร็จ

  ลี่เม่ยตะลึงเล็กน้อย

  แม่ของลี่เม่ยกับแม่ของสวีเสียก็ตะลึงหมด

  ทางที่มาเมื่อกี้นี้ ก็ดูการแนะนำสั้นๆของเขาหยุนเหมิงไปแล้ว เป็นโครงการท่องเที่ยว สถานบันเทิงและห้องจัดเลี้ยงขนาดใหญ่โครงการหนึ่ง และยังวางแผนที่จะสร้างย่านธุรกิจการท่องเที่ยวอีกหลายแห่ง รวมถึงการก่อสร้างอสังหาริมทรัพย์รอบนอกอีกด้วย เป็นต้น!

  ก็หมายความว่า ในอนาคตอีกไม่นาน ที่นี่จะกลายเป็นโซนยอดนิยม

  ส่วนติงห้าว จู่ๆก็มีห้องสามห้องที่นี่

  ก็เพียงพอที่จะไร้ความกังวลไปทั้งชีวิตแล้ว

  ทำให้แม่ของลี่เม่ยอดไม่ได้ที่จะมองไป

  “เหอะๆ จริงๆแล้ว ถ้าจะบอกว่าเจ๋ง อย่างนั้นก็ต้องเป็นคุณชายเฉินที่เจ๋ง พื้นที่ใหม่พวกนี้ ต่างเป็นคุณชายเฉินที่ลงทุนก่อสร้าง!”

  ติงห้าวพูดด้วยใบหน้าเลื่อมใส

  “อะไรนะ?คุณชายเฉิน?คุณชายเฉินคนนั้นฉันเคยได้ยินในเน็ตพูด ไม่ใช่ว่าทำธุรกิจล้มเหลวไปแล้วเหรอ จนบริษัทการค้าจินหลิง กรุ๊ปยุบลง!บัดซบ แล้วเขาจะสร้างสถานบันเทิงแห่งใหม่อีก?”

  เวลานี้ ลี่เม่ยก็ช่วยไม่ได้ที่จะพูด

  พอคบกับหวังเลี่ยง เธอก็ถือว่าเข้าสู่สังคมคนรวยไปครึ่งหนึ่งแล้ว ทำให้สนใจพวกคนรวยของจินหลิงอย่างมาก

  และหัวข้อนี้ ก็ดึงดูดความสนใจของจ้าวยีฟานกับหลินเจียว

  แน่นอนว่าข่าวนี้พวกเขาต่างรู้

  มีทุกอย่างที่เดาบนอินเทอร์เน็ต

  “เสี่ยวเหม่ย คุณว่าคุณชายเฉินเป็นคนยังไง?เจ๋งไหม?”

  แม่ของลี่เม่ยก็สนใจ

  “แม่ เจ๋งอยู่แล้ว แต่ก็เหมือนที่ฉันพูดไปเมื่อกี้นี้ ตอนนี้ดูเหมือนจะไม่แล้ว บริษัทเขายุบลงแล้ว!”

  ลี่เม่ยพูด

  ติงห้าวได้แต่ส่ายหน้าแล้วยิ้มฝืนๆพูดไปว่า:

  “พวกคุณอย่าไปฟังที่อินเทอร์เน็ตเดามั่วเลย พวกคุณไม่คิดเหรอว่า คุณชายเฉินเป็นคนยังไง และโครงการครั้งนี้ ใหญ่กว่าบริษัทการค้าจินหลิง กรุ๊ปตอนนั้นมากๆ เพราะว่าคุณชายเฉินซื้อทั้งภูเขาเลย แผนการรอบๆก็ทำไว้แล้ว แค่การลงทุนเริ่มต้น คุณชายเฉินก็ลงทุนไปแล้วกว่าห้าถึงหกหมื่นล้าน ในอนาคตยังมีเงินเข้ามาอีกมาก!”

  ทุกคนฟังจบ ก็ตาโต

  “เหอะๆ ดังนั้น ตอนดึกพวกเรามองเห็นบางคนเดาเรื่องคุณชายเฉินเราทุกคนส่ายหัวและยิ้มอย่างฝืนๆ!”

  เฉินหลินก็กอดอกพูดอย่างภูมิใจ

  “พระเจ้า เก่งมากไปแล้ว นี่มันเก่งมากไปแล้ว!”

  ลี่เม่ยพูดอย่างคิดขึ้นได้

  ส่วนจ้าวยีฟาน ก็มองไปที่เฉินเกอด้วยความตกตะลึง

  มองเฉินเกอด้วยความรู้สึกผิด

  โชคดีจัง ตัวเองไม่ได้ทำอะไรให้เฉินเกอไม่พอใจ ถ้าเฉินเกอคือคุณชายเฉินอย่างนั้นตัวเองก็มีโอกาสจริงๆ

  จ้าวยีฟานคิดในใจ

  “หวังเลี่ยงจ๊ะ คิดไม่ถึงว่าคุณยังจะรู้จักติงห้าวที่เจ๋งขนาดนี้ เครือข่ายคุณเยอะมาก!”

  แม่ของลี่เม่ยพูดยิ้มๆ

  “โอเค อย่างนั้นพวกเราหารถชมวิวมานั่งกัน มีกี่คน?ผมจะได้หาคันใหญ่ๆ!”

  ติงห้าวพูด

  พูดจบก็มองไปทางหยางฮุยแล้วนับคน

  “บัดซบ เฉินเกอ?”

  ติงห้าวตะลึง คิดไม่ถึงว่าเฉินเกอจะอยู่ที่นี่

  ส่วนเฉินหลินกับหลี่ชือหานก็มองไปที่เฉินเกออย่างตะลึง คิดไม่ถึงจริงๆ เจอเฉินเกออีกแล้ว

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี!