ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี！ นิยาย บท 39

บทที่ 39 บังเอิญเจอกันที่ร้านชานม

ผู้จัดการหวัง นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น

เว่ยลี่ไม่ได้มีปฎิกิริยาตอบรับในทันที

แต่เซ้นของเธอบอกว่า เธออาจจะทำเรื่องที่ทำให้เธอไม่สามารถให้อภัยได้ตลอดชีวิตก็เป็นได้

เธอรีบร้อนตอบกลับไป

ออกไปให้พ้น แล้วเราจะได้เห็นดีกัน ฝากไว้ก่อนเถอะ

หวังเฉียงจ้องเว่ยลี่ อย่างไม่ละสายตาด้วยความโกรธ

ผู้จัดการการเงินที่อยู่ข้างหลังเขา พนักงาน ก็ต่างเข้ามารวมตัวกัน

ทอดมองเฉินเกอด้วยสายตาที่น้อมน้อม

เว่ยลี่กลายเป็นบ้าไปแล้ว

เอาจริง ๆ นะ เธอคิดไปว่าเฉินเกอเป็นคนจนมากๆ

มาเพื่อเปิดหูเปิดตา

ดังนั้น เพื่อที่จะไม่ขัดใจวัยรุ่นหนุ่มสาวที่สามารถซื้อรถชนิดนี้ได้ เว่ยลี่ก็ยอมที่จะไม่ขัดใจคนจนคนนี้แน่นอน

หากแต่ว่า คนจนคนนี้ ทำไมสามารถทำให้ผู้จัดการกลายเป็นแบบนี้ได้ และเขาจะซื้อแลมโปกินี่ถึงสองคันเลยหรอ

พระเจ้า ! เขามีเงินเยอะขนาดนั้นเลยหรอ

วัยรุ่นหนุ่มสาวต่างตกใจงงงันอย่างกะทันหัน

โดยเฉพาะชายนั้นก็รู้สึกเหมือนตัวได้รับการดูถูกเหยียดหยามอย่างหนักเขาพูดว่า “ผู้จัดการ ฉันคือว่าคุณควรจะทำให้มันชัดเจน ฉันน่ะเป็นลูกค้าของพวกคุณนะ”

“ใช่ พวกเราจะซื้อGallardo ก็ต้องหาเธอ คุณทำกับเธอแบบนี้ ระวังว่าเราจะไม่ซื้อล่ะ”　　

ผู้หญิงพูดออกไปว่า

“คุณอยากจะซื้อก็ซื้อ คุณก็ด้วย ใครให้คุณนั่งในรถ ออกมาเดี๋ยวนี้”

หวังเฉียง คิดว่า พวกเธอเทียบกับพวกที่มีบัตรทองดำไม่ติดเลยซักนิดเดียว

ตอนนั้น ก็ชี้ไปที่ผู้หญิงที่นั่งอยู่ที่เบาะคนขับ ที่มีประสบการณ์มาก

“ฉัน......... ”

ผู้หญิงคนนั้นโกรธมากจนหน้าแดง

หวังเฉียงขำออกมาและพูดกับเฉินเกอว่า “ คุณเฉิน กรุณาดูตรงนี้ ต่อจากนี้.......... ”

เฉินเกอรู้ว่าเขาอยากจะถามว่าเราสามารถเริ่มต้นขั้นตอนได้รึยัง

เขาพยักหน้า และหยิบบัตรทองดำขึ้นมา

เมื่อปรับกล้องเสร็จเรียบร้อยแล้ว กดเริ่มใส่รหัสเข้าไป

จากนั้นบนจอก็ปรากฏรหัสผ่านออกมา

“ ติ้ด”

“เงินสิบแปดล้านสี่แสนหยวน เข้าบัญชีเรียบร้อย!”

ไม่ทันไร ก็มีเสียงแจ้งเตือนของระบบดังขึ้นมา

“อะไรน่ะ”

ตอนนี้เอง คนที่อยู่ในนั้น รวมถึงคนที่มาซื้อรถ ต่างก็ตกใจ

สิบแปดล้านสี่แสนหยวน แค่นี้ก็สามารถซื้อรถแลมโปสั่งทำพิเศษที่หรูหราขนาดนี้ได้แล้วหรอ คนรวยอะเนอะ

“เขาเป็นใคร แต่งตัวดูซอมซ่อ ตอนแรกคิดว่าเขาแค่ จะดูเฉยๆ เชี่ย เหมือนมีออร่ามหาเศรษฐีมาแยงตาฉันเลย”

“ดูภายนอกคิดว่าเป็นนักศึกษา หรือไม่ก็ลูกรางวัลลอตเตอรี่ แม่เจ้า นี่ต้องถูกรางวัลเท่าไร ต้องไม่น้อยกว่าร้อยล้านแน่ ๆ”

“แม่เจ้า ไม่รู้เขามีแฟนรึยัง ถ้าเกิดว่ายังไม่มี ฉันจะแนะนำน้องสาวฉันให้เขา! ”

เหตุการณ์ตอนนี้มันอึกทึกขึ้นมา

ทุกคนต่างก็จ้องมาที่เฉินเกอ

มองจน เฉินเกอหน้าเริ่มแดง

และข้างๆ ที่เป็นคู่รักที่ดูสมบูรณ์แบบนั้น รู้สึกอายมากจนแทบจะหาทางไปไม่ได้

เขาซื้อรถรุ่น gallardo 1 คันสามารถซื้อรถรุ่น Gallardo ได้ตั้ง 6 คันเลยนะ

เมื่อกี้ยังไล่ให้รีบลงจากรถอยู่เลย รู้สึกเหมือนโดนตบหน้าเลย

“คุณผู้หญิง รบกวนขอทางหน่อยค่ะ ฉันต้องการดูการตกแต่งภายในอีกที”

เฉินเกอเดินไปที่ข้างประตูรถ มองผู้หญิงที่กำลังแสดงท่าทีอาลัยอาวรณ์พร้อมกับพูดอย่างเย็นชาว่า

“อ่ออ ฉันฉันฉัน ! ” เธออยากจะเข้าไปในรถ มีคนนำทางขับไป ถึงตอนนั้น ก็จะดึงดูดทุกสายตาเอง

เรื่องแบบนี้สำหรับผู้หญิง ชีวิตนี้ก็พอใจแล้ว

แล้วผู้ชายตัวเองล่ะ? สามารถซื้อได้แค่รถรุ่น garllardo ได้ อยากจะบ้าตาย อาาาาาาา

ผู้หญิงคนนั้น วิ่งไปอีกฝั่งด้วยอารมณ์ทั้งอายและโกรธ

ทุกคนอยู่ข้างนอกต่างรอดูรถของเฉินเกอ

สุดท้าย เฉินเกอดูรถเสร็จจึงเดินออกมา

ประจวบกับ หวังเฉียงดำเนินขั้นตอนให้เสร็จพอดี