ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี！ นิยาย บท 400
บทที่ 400 ถูกค้นพบแล้ว
บ้าไปแล้ว ก่อนหน้านี้เจอจ้าวยีฟาน มาตอนนี้ยังมาเจอกับ หยางเสว่
เดิมทีเขาต้องการใช้ประโยชน์จากการประชุมตระกูลฟาง เพื่อพาตัวเฉียงเวยออกไปอย่างเงียบ ๆ
แต่ตอนนี้ มีอุปสรรคภายนอกเข้ามาเยอะเกินไป
ถ้าหากถูกจ้าวยีฟานและหยางเสว่เจอเข้าให้สักคน เกรงว่าคงยุ่งยากแน่แล้ว
เวรกรรม
แถมตอนนี้ เฉินเกอยังทำแก้วแตกอีก ดังนั้นหลายคนจึงหันมามองมาที่เขา เฉินเกอรีบก้มหน้าลงอย่างรวดเร็วจากนั้นจึงรีบเก็บแก้วขึ้นมาและวิ่งไปด้านหลัง
“หืม?”
แม้ว่าเฉินเกอจะวิ่งเร็ว แต่เขาก็ยังคงดึงดูดความสนใจของผู้หญิงคนหนึ่ง
ผู้หญิงคนนี้ยืนอยู่ข้างฟางเจี่่ยนนัน หากไม่ใช่ฟางหยีแล้วจะเป็นใครอื่นได้อีก
"ทำไมถึงได้หน้าเหมือนเฉินเกอ? ไร้สาระน่า การประชุมของพวกเราตระกูลฟาง คนโง่นั่นจะมาทำอะไรที่นี่?”
ฟางหยีคิดในใจ
ดังนั้นเธอจึงตามไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น
“เกือบไปแล้ว!”
เฉินเกอมายังสวนหลังบ้าน และอ้าปากหอบค้าง
“เฉินเกอ!”
ทันใดนั้นเสียงของหญิงสาวก็ดังขึ้น
จิตใต้สำนึกของเฉินเกอหันกลับไปดูทันที
จากนั้นจึงตกตะลึงตาค้าง
แย่แล้ว ฟางหยี!
“พระเจ้า เมื่อครู่ฉันแค่คิดว่าฉันตาฝาดไป คิดไม่ถึงว่าจะเป็นนายจริงๆ นายนายนาย นายมาที่ตระกูลฟางของพวกเราได้ยังไง? เข้ามายังไงกัน?”
ฟางหยีเอ่ยด้วยความรู้สึกประหลาดใจอย่างมาก
ก่อนหน้านี้ปู่เคยจัดงานเลี้ยงวันเกิดมาก่อน
ถึงแม้ว่าปกติฟางหยีจะมีนิสัยเอาหูไปนาเอาตาไปไร่ แต่เรื่องความลับของตระกูลฟาง เธอก็รู้อยู่บ้างไม่น้อย
เฉินเกอเป็นเพียงแค่คนรุ่นที่สองจากตระกูลเศรษฐีเล็กๆ เขาจะมีคุณสมบัติเข้าร่วมงานวันเกิดของคุณปู่ได้อย่างไร?
หึ?
"เอ่อ ฉันมาที่นี่ในนามของตระกูล เพื่อร่วมงานวันเกิดของท่านปู่ฟาง! กำลังมองหาห้องน้ำอยู่น่ะ!”
เฉินเกอโกหก”เมื่อกี้ ฉันยังคิดจะส่ง SMS ให้เธอสองคนอยู่พอดี!”
"หา? ตระกูลของนายก็อยู่ใต้ตระกูลฟางของเราหรือ?”
ฟางหยี รู้สึกประหลาดใจและพูดว่า”แต่ตระกูลฟางของเราไม่มีอิทธิพลในจินหลิงอำเภอผิงอันนี่!”
สีหน้าของเฉินเกอร้อนรนประหม่าขึ้นมาทันที เมื่อนึกไปถึงตอนที่พวกหยางเสว่เข้ามาในงาน เขาก็เอ่ยอธิบายว่า”ฉันไม่ใช่ผู้ใต้บังคับบัญชาโดยตรงของตระกูลฟาง แต่เป็นตระกูลซือถูให้พวกเรามา!”
"หา? อย่างนั้นไม่แปลกใจเลยสักนิด!”
ฟางหยีเข้าใจในทันที
จากนั้น เธอจึงยกมือขึ้นด้วยความโกรธและขยี้หัวของเฉินเกอเอาไว้
“เธอทำอะไร?”
"หึ นายก็รู้ ตระกูลซือถูไม่ได้ดีกับตระกูลฟางของพวกเรานักหรอก คิดไม่ถึงว่าตระกูลของนายจะเป็นพวกเดียวกันกับตระกูลซือถู ตระกูลซือถูนับวันยิ่งดื้อด้านขึ้นเรื่อยๆ แล้ว!”
ฟางหยี ไม่พอใจ
“เฮ้อ เรื่องของตระกูล ฉันก็ไม่สามารถยื่นมือเข้าไปยุ่งได้!”
เฉินเกอเอ่ย
ในขณะที่ฟางหยียังคงต้องการสั่งสอนบทเรียนให้เฉินเกอต่อ
“พี่ลี่ดูสิ เด็กที่เมื่อวานลวกคุณไปยังอยู่ที่นี่นะ!”
ผู้หญิงแต่งตัวดีหลายคนกำลังมุ่งหน้าออกมาจากสถานที่จัด
พวกเธอก็คือดาราหญิงของงานในครั้งนี้
"ที่แท้นายก็มาทำงานอยู่ที่นี่! ฉันก็ว่า ว่าทำไมถึงหานายไม่เจอ สมควรตายจริงๆ ทำเอากระโปรงฉันใส่ต่อไม่ได้แล้ว นายรู้ไหมว่าทำให้การแสดงของฉันต้องแย่ลงขนาดไหน?”
ดาราหญิงเมื่อคืนรีบปรี่เข้ามาและเข้าไปตบหัวเฉินเกอด้วยความโมโห
ในใอเธอเป็นพี่สาวคนโตสุด ดังนั้นจึงมีปากเสียงมากที่สุด
เหตุการณ์เมื่อคืน ทำให้เธอรู้สึกขุ่นเคืองจริงๆ
"เฮ้เฮ้เฮ้ หยุดนะ คุณเป็นใคร ทำไมถึงกล้าพูดกับเขาแบบนี้?”
ฟางหยีตีเฉินเกอก็แล้วไป ในเมื่อท้ายที่สุดเฉินเกอก็อายุน้อยกว่าตัวเองหลายชั่วอายุคน แต่ว่า การที่ดาราสาวคนนี้กล้าทำแบบนี้ กลับทำให้ฟางหยีรู้สึกว่าเธอไม่ไหว้หน้าตนอยู่บ้าง
เธอเพียงแค่สั่งสอนบทเรียนให้ดาราหญิงคนนั้น
เมื่อดาราหญิงเห็นว่าฟางหยีแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าที่ไม่ธรรมดา ก็รู้ทันทีว่าคนๆนี้มาจากตระกูลใหญ่
เธอไม่กล้าทะนงตัวเกินไป จากนั้นจึงยิ้มขึ้นมา “พี่สาวคนสวย คุณอย่าเพิ่งเข้าใจผิด คนๆนี้ มีหน้าที่ทำงานจิปาถะให้กับพวกเรา!”
"ทำงานจิปาถะให้พวกเธอ? พวกเธอสมควรได้รับหรือ? เฉินเกอ นี่มันเกิดอะไรขึ้น?”
ฟางหยีรู้สึกงงงวย
ผู้สืบทอดตระกูลรุ่นที่สอง ถึงกับต้องมาคอยประจบดาราพวกนี้หรือ?”
"ไอฉันจะอธิบายให้ฟังทีหลังฉันรีบไปห้องน้ำฉันจะไปก่อน"
“เหอเหอ เรื่องนี้ผมค่อยอธิบายให้คุณฟังทีหลัง ตอนนี้ผมรีบไปเข้าห้องน้ำ ผมไปก่อนนะ!”
หนังศีรษะของเฉินเกอแทบจะระเบิดแล้ว แผนของน้าฟาง แทบจะถูกทำลายลงในมือของตนแล้ว
“ไม่ให้ไป! หยุด!”
“ไม่ให้ไป!”
ทั้งฟางหยี และนักแสดงหญิงเหล่านั้นต่างเอ่ยออกมาเป็นเสียงเดียวกัน
ฟางหยีเห็นว่าเฉินเกอกำลังปิดบังตนอยู่ อีกทั้งเธอเองก็ไม่ชอบความรู้สึกซับๆ ซ้อนๆ ไม่ชัดเจนแบบนี้ ยิ่งเฉินเกอคิดหนี เธอยิ่งไม่ยอมให้เขาไป
สำหรับนักแสดงหญิงเหล่านั้น ก็ดูท่าทีของฟางหยีที่เป็นคนตระกูลหลัก
บวกกับเมื่อครู่นี้ดูเหมือนว่าคุณหนูใหญ่ผู้นี้กับตนจะมีความเข้าใจผิดกันเพราะชายหนุ่มที่ทำงานจิปาถะคนนั้นอีกด้วย
แน่นอนว่าในใจย่อมเกิดความรู้สึกอยากประจบประแจงเข้ามา
ยิ่งไปกว่านั้น อีกฝ่ายเป็นเพียงของคนทำงานเบ็ดเตล็ดเท่านั้น
ไม่เพียงแต่ร้องเรียก แต่นักแสดงสาวห้าคนก็วิ่งไปขัดขวางเฉินเกอเอาไว้
"เฉินเกอ นี่คือตระกูลฟางของพวกเรา นายคิดจะไปที่ไหนก็ไปงั้นหรือ รีบบอกมา นายเป็นทั้งคุณชายใหญ่เป็นทั้งเด็กทำงานเบ็ดเตล็ด สรุปแล้วนี่มันเรื่องอะไรกัน? นายไม่บอก ฉันจะไปเรียกเจี่่ยนนันมา!”
ฟางหยีคว้าคอเสื้อของเฉินเกอเอาไว้และไม่ยอมปล่อย
ผู้หญิงเหล่านี้ แม้ว่าเฉินเกอจะสามารถสู้ได้ด้วยมือเดียว
แต่ถ้าคิดจะสู้ขึ้นมาจริงๆ ก็ดูเหมือนว่าเรื่องทุกอย่างจะมีแต่แย่ลง
ดังนั้นเฉินเกอจึงได้แต่ถ่วงเวลาไป
"ใช่ เด็กคนนั้นต้องคิดอะไรไม่ซื่อแน่ ฉันรู้สึกว่าเขาดูมีปัญหา ห้ามปล่อยเขาไปง่ายๆ เด็ดขาด!”
ดาราสาวพี่ลี่เอ่ย
แม้ว่า ฟางหยีจะไม่ชอบนักแสดงหญิงเหล่านี้ แต่สิ่งที่พวกเธอพูดก็มีเหตุผลอย่างยิ่ง
เป็นเฉินเกอที่ทำตัวลับๆ ล่อๆ มีลับลมคมใน
ทันใดนั้น สายเลือดอันมีเกียรติและรักความยุติธรรมของตระกูลเธอก็ถูกปลุกขึ้นมาทันที
เธอจะต้องสืบหาให้ชัดเจน
จากนั้นเธอจึงดึงหูของเฉินเกอเอาไว้ “ฮ่าฮ่า ฉันรู้ว่านายต่อยตีเก่ง แต่ที่นี่คือที่ของพวกเราตระกูลฟาง ฉันจะบอกนายให้ หากนายกล้าลงมือ ฉันจะให้คนรับใช้ฆ่านายซะ อย่าหาว่าฉันไม่มีไมตรี นายไม่ซื่อสัตย์ขนาดนี้ ก็มาอยู่ข้างๆ ฉันแทนแล้วกัน รอจนเจี่่ยนนันทำงานเสร็จ ฉันจะให้เธอมาถามนายเอง! ไปกับฉัน!”
พูดจบ เธอก็ลากเฉินเกอให้ไปยังห้องโถงด้วยกัน
ในขณะนั้นเอง ชายหนุ่มสองคนก็เดินเผชิญหน้าเข้ามา
แววตาของเขาเย็นชา
ระหว่างนิ้วมีเข็มสีเงินอยู่
อีกนิดก็ใกล้จะลงมือทันที
สองคนนี้ก็คือเทียนหลงตี้หู
ตอนนี้พวกเขากำลังมองหาเฉินเกอ กว่าจะหาเจอได้ก็ไม่ง่าย แต่กลับพบว่าเฉินเกอกำลังมีปัญหา
เพื่อช่วยเหลือเฉินเกอ เทียนหลงตี้หูจึงตัดสินใจยอมเสี่ยง
แต่เฉินเกอส่ายหัวส่งสัญญาณบอกในทันที
เฉินเกอบอกให้พวกเขาทำตามแผนเดิม ส่วนที่นี่ให้ส่งมอบให้เขา!
ทำให้เทียนหลงตี้หูเองก็รู้สึกสับสน
"ยังจะดุกดิกไปมา ทำตัวให้มันดีๆ หน่อย!”
ฟางหยีดึงหูของเฉินเกอแล้วเดินไปข้างหน้า
ดาราหญิงสี่ห้านั้นเองก็คนตามมา และคว้าแขนของเฉินเกอเอาไว้
ใบหน้าของพวกเธอเต็มไปด้วยความตื่นเต้น
เกรงว่าครั้งนี้ ตนจะมีส่วนช่วยตระกูลใหญ่แล้วจริงๆ?
ส่วนฟางหยีเองก็กำลังคิดที่จะให้เจี่่ยนนันเป็นคนสอบถามเฉินเกอ
แต่เมื่อเห็นคนมากมายอยู่เต็มงาน
อีกทั้งยังเห็นว่า ในตอนนี้มีแขกไม่น้อยกำลังลุกขึ้นยืน
ในงานนั้นเงียบอย่างยิ่ง ในขณะที่เจี่่ยนนันกำลังยืนอยู่หน้างานพร้อมๆ กับแขกอีกกลุ่มหนึ่ง ราวกับกำลังเผชิญหน้ากับอะไรสักอย่าง
"เกิดอะไรขึ้น?”
ฟางหยีเอ่ยด้วยความประหลาดใจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี！