ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี！ นิยาย บท 439

บทที่439 ฮือฮาทั้งงาน

“ยังมีของขวัญชิ้นใหญ่อีกเหรอ？”

แม้แต่แขกผู้มีเกียรติที่อยู่ในเหตุการณ์ ต่างก็ตั้งตารอคอยในขณะนี้

เพราะสองพี่น้องแห่งตระกูลเฉินคู่นี้ ช่างสุดยอดและแข็งแกร่งมากเกินไป！

“ชิ้นที่สามนี้ คงต้องเป็นพี่สะใภ้ของน้องเป็นคนส่งให้น้องแล้ว！”

จากนั้น เฉินเสี่ยวหันกลับไปและมองไปด้านหลัง

ก็เห็น ที่ประตู ตามมาด้วยกลุ่มคนรับใช้กลุ่มหนึ่ง

และมีผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาอย่างสง่าราศี

หญิงสาวคนนี้มีความงามที่โดดเด่น และบุคลิกที่สง่าและอ่อนโยน จนทำให้บรรยากาศของงานนี้ราวกับว่าถูกแช่แข็งลงเล็กน้อย

ผู้หญิงคนนี้สวยงามมากเหลือเกิน！

ทุกคนที่อยู่ในงานต่างร้องอุทาน

“พี่สะใภ้ของหนู？”

เสี่ยวเป้ยก็รู้สึกแปลกใจเช่นกัน

แล้วมองไปที่เฉินเกอ

แน่นอนว่า คนที่มานั้นก็คือฉินหลานพี่หลาน

เฉินเกอก้มศีรษะลงและไม่ได้พูดอะไร เรื่องนี้ ไม่สามารถอธิบายได้ในเพียงเวลาแค่ชั่วขณะ！

“สวัสดีค่ะคุณย่า！”

ส่วนฉินหลานหลังจากที่เธอเดินเข้ามา ก็ยืนอยู่ที่ด้านข้างของเฉินเกอ และกล่าวทักทายคุณย่าพร้อมกับโค้งคำนับและยิ้มอย่างสุภาพ

คุณหญิงดีใจจนไม่สามารถหุบปากของตัวเองได้

และพยักหน้าอย่างหนัก

“ผู้หญิงที่โดดเด่นเช่นนี้ เป็นหลานสะใภ้ของฉัน ดีมาก ดีมาก！”

คุณหญิงพยักหน้าอย่างหนัก

ใช้ชีวิตมาเกือบทั้งชีวิต และนี่ก็เป็นครั้งแรกที่คุณหญิงรู้สึกถึงความรุ่งโรจน์และความภาคภูมิใจอย่างมากที่ครอบครัวนำมาสู่เธอ

“น้องเสี่ยวเป้ย นี่เป็นของขวัญชิ้นใหญ่ที่พี่และพี่ชายของหนูรวมกันส่งให้หนู！”

พี่หลานมองไปที่เสี่ยวเป้ยแล้วยิ้ม

จากนั้นก็เห็นผู้ที่ติดต่อเธอมา ถือเอกสารสัญญาเข้ามาเพียงหนึ่งฉบับ

เสี่ยวเป้ยกะพริบตาและมอง

“เสี่ยวเป้ย ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป หนูจะกลายเป็นประธานของเยี่ยนจิงบริษัทซิ่นเฟิงกรุ๊ป และในเวลาเดียวกัน ก็ดำรงตำแหน่งท่านชนชั้นใหญ่ของอุตสาหกรรมตระกูลเฉินทางเหนือด้วย！”

พี่หลานยิ้มเล็กน้อย

“ห๊ะ？”

เสี่ยวเป้ยตะลึงทันที

และคุณหญิงก็ตกตะลึงเช่นกัน

“บริษัทซิ่นเฟิงกรุ๊ปก็เป็นของตระกูลเฉินเหรอ？และต่อจากนี้เสี่ยวเป้ย ก็เป็นประธานใหญ่ของบริษัทซิ่นเฟิงกรุ๊ป？”

ต้องรู้ก่อนว่า ไม่พูดว่าอุตสาหกรรมทางเหนือยของทั้งตระกูลเฉินคืออะไร ลำพังเพียงแค่บริษัทซิ่นเฟิงกรุ๊ปอย่างเดียว ก็สามารถตบได้สามตระกูลแล้ว！

และเสี่ยวเป้ย ก็จะกลายเป็นประธานของบริษัทซิ่นเฟิงกรุ๊ป？

ทุกคนที่อยู่ในเหตการณ์ ต่างก็อ้าปากค้างอย่างหนัก และมองดูเหตุการณ์นี้ด้วยความไม่เชื่อ

ยิ่งไปกว่านั้น ในใจของโกวหรูมีอารมณ์ซับซ้อน และรู้สึกไม่ดีเลย

“เย้！เสี่ยวเป้ย！”

ส่วนเหม่ยเหม่ยพวกเธอก็เขย่าแขนของเสี่ยวเป้ยอย่างบ้าคลั่ง

และนี้ก็คงไม่แปลกแล้ว ว่าเพราะอะไรประธานจางพวกเขาถึงมาที่นี่เพื่อฉลองวันเกิดให้กับเสี่ยวเป้ย และยังให้เสี่ยวเป้ยช่วยดูแลและอุ้มชูธุรกิจของพวกเขาด้วย

ที่แท้เพราะอย่างนี้นี่เอง

คุณชายเฉินคิดไว้แต่แรกแล้วว่า จะส่งธุรกิจอุตสาหกรรมของบริษัทให้เสี่ยวเป้ย！

ส่วนคุณหญิงเองก็รู้สึกตื่นเต้นมาเช่นกัน

โดยประการแรกนั้นก็คือพี่น้องของตระกูลเฉินช่วยตัวเองคลายการปิดล้อมของตระกูลหลงวันนี้

และตอนนี้ ก็ส่งของขวัญชิ้นใหญ่ให้เยอะขนาดนี้ คุณหญิงทั้งรู้สึกตื่นเต้นและซาบซึ้ง

และในขณะเดียวกัน เธอก็มีความรู้สึกและอารมณ์อีกอย่างหนึ่งอยู่ภายในใจของเธอ

และในตอนนี้ ก็เห็นว่าส่งของขวัญเสร็จเรียบร้อยแล้ว

เฉินเสี่ยวเลยเหลือบตามองไปที่หลงช่าวเหลยที่ยืนอยู่ด้านข้างและไม่กล้าขยับตัว

“วันนี้อีแม่อย่างฉันอารมณ์ดี ดังนั้นก็ไม่ทรมานแกละ เสี่ยวเหลย ฉันเริ่มสงสัยแล้วว่า แกลืมสภาพของพ่อแกเมื่อสมัยก่อนที่อยู่จินหลิงแล้วใช่หรือเปล่า？”

เฉินเสี่ยวกล่าวอย่างเห็นชา

“ไม่ลืมครับ พี่เสี่ยว！”

หลงช่าวเหลยพยักหน้าอย่างหนัก

สมัยก่อน บุคคลที่เฉินเสี่ยวเตะออกจินหลิงอย่างกับหมา ซึ่งคนคนนั้นก็คือหลงช่าวเหลยและพ่อของเขา และทั้งสองคนก็เป็นบุคคลที่โดนไล่โดยตรงในตอนนั้น

“ไม่ลืมก็ดี จำไว้ ต่อไปนี้ถ้าเจอคนของตระกูลหยาง ก็หลบๆไว้หน่อย ไม่เช่นนั้น อย่าหาว่าฉันไม่เคยเตือนแก！กลิ้งออกไปให้พ้น！”

เฉินเสี่ยวกล่าว

“ครับ พี่เสี่ยว！”

หลงช่าวเหลยกำลังจะเดินออกไป

“กลับมา！ฉันบอกว่า กลิ้ง ออก ไป！”

เฉินเสี่ยวกล่าวอีกครั้ง

แก้มของหลงช่าวเหลยกระตุกเล็กน้อย

นี่มันต้องการให้เรื่องราวของเมื่อก่อนเกิดขึ้นอีกครั้งเลยนะเนี่ย

เพียงแต่ว่า ตอนนี้ อย่างน้อยหลงช่าวเหลยก็ไม่กล้าหายใจแรงๆเลยด้วยซ้ำ

แม่งเอ๊ย ไม่คาดคิดว่าหยางเสี่ยวเป้ยของตระกูลหยาง จะมีคนที่อยู่เบื้องหลังเช่นนี้