ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี！ นิยาย บท 465
บทที่465 ตระกูลฟางในช่วงวิกฤต(2)
เฉินเกออดไม่ได้ที่จะขึงตาใส่หูฮุ่ยหมิน
คิดว่าครั้งก่อนเคยช่วยเธอ เธอมองตัวเองเปลี่ยนไปตอนนี้อดไม่ได้ที่จะยิ้มอย่างจนปัญญา
“อย่าพูดถึงพวกไร้ประโยชน์ ตอนนี้ ทุกคนต้องคิดหาวิธี หาทางหนีออกไป!”
เฉินจุนเหวินพูด
“เข้าไป เข้าไปให้หมด!”
ในขณะนี้ มีเสียงหนึ่งดังขึ้น
จากนั้นประตูเหล็กก็เปิดออก
มีคนประมาณสามสิบคน ชายหญิงคนแก่และเด็ก คลุมหัวไว้ และถูกผลักเข้าไป
เมื่อเปิดผ้าคลุมหัว
ฟางเจี่่ยนนันสะดุ้งขึ้นมาทันที
“ทำไมเป็นพวกเธอ? พวกเธอก็ถูกจับด้วย?”
ฟางเจี่่ยนนันตกใจ
“คุณหนูใหญ่ เป็นท่านเหรอ ที่แท้สุนัขรับใช้จากตระกูลซือถู ก็จับพวกท่านมาด้วย!”
ชายชราคนหนึ่งอดไม่ได้ที่จะพูด
เห็นได้ชัดว่าคนกลุ่มนี้คุ้นเคยกับฟางเจี่่ยนนันเป็นอย่างดี
เนื่องจากพวกเขาไม่ใช่ใคร เป็นข้าราชบริพารบุคคลสำคัญของตระกูลฟาง ข้าราชบริพารของตระกูลฟางทั้งหมดมีสิบ
กว่าคน ตอนนี้ ถูกจับกุมมาครึ่งหนึ่ง!”
เพราะพวกเขา มีความภักดีต่อตระกูลฟางมากที่สุด
“คุณหนูใหญ่ ท่านรีบหาวิธี ตระกูลซือถูอาจคิดไม่ดีกับตระกูลฟาง พวกเขาจะก่อกบฏ!”
ชายชราคนหนึ่งพูด
“แต่ตอนนี้ ฉันจะทำอะไรได้! คิดไม่ออก พวกเขาเตรียมการมานานหลายปีแล้ว!”
ฟางเจี่่ยนนันพูดอย่างเศร้า ๆ
ในเวลาเดียวกัน.
ภายในบ้านตระกูลฟาง.
“ที่แท้ก็พวกคุณซือถูขอโทษนะ คุณปู่เพิ่งกินยาพักผ่อนแล้ว!”
ซือถูหงมาที่บ้านตระกูลฟางพร้อมกับข้าราชบริพารหลายคนที่หักหลังตระกูลฟาง
“เรื่องนี้เป็นเรื่องสำคัญ และฉันต้องการให้พ่อบ้านไปรายงานให้ทราบ พวกเรารออยู่ที่นี่!”
ซือถูหงพูด
พ่อบ้านขมวดคิ้วเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่า การกระทำของซือถูหงนั้นหยาบคายมาก
แต่ไม่มีวิธีอื่น นอกจากไปรายงาน
ในไม่ช้า คุณปู่ของตระกูลฟางก็ได้พบกับพวกเขาในห้องหนังสือ
“อะหง มีธุระอะไรเหรอ?”
ฟางปู้ถงถาม
“เป็นอย่างนี้ คุณฟาง ตระกลูซือถู มีคนหนึ่งทำงานอยู่ที่สำนักงานใหญ่ เขาเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล
เนื่องจากได้รับบาดเจ็บจากการทำงาน แต่ค่ารักษาพยาบาลที่สำนักงานใหญ่ควรจะชดเชยนั้นไม่ครบ!”
ซือถูหงพูด
“อืม? นายหาฉันเพราะเรื่องนี้เหรอ?”
ฟางปู้ถงขมวดคิ้ว
“ ใช่ เป็นเพราะค่ารักษาพยาบาลล่าช้า ทำให้พนักงานคนนี้ของตระกูลซือถู เสียชีวิตแล้ว!”
ซือถูหงพูดอย่างเย็นชา
แต่ฟางปู้ถงสังเกตเห็นอะไรบางอย่าง
“แล้วนายจะเอายังไง?”
“ง่ายๆ ลงโทษคนที่รับผิดชอบในครั้งนี้! ไม่เช่นนั้น ตระกูลซือถูของฉันจะไม่ยอมแน่นอน!”
“แล้วใครเป็นคนรับผิดชอบ?”
“ฟางเจี่่ยนนัน!”
“ตูม!”
ฟางปู้ถงทุบโต๊ะทันที “อะหง ช่างใจกล้า! แกต้องการทำอะไร? หรือว่าแกพาพวกขยะนี้มา เพื่อก่อกบฏเหรอ?”
“หึหึ คุณปู่พูดแรง ตระกูลซือถูหลายปีมานี้จงรักภักดีกับตระกูลฟาง ตอนนี้ฉันแค่ต้องการคำชี้แจง! เอาอย่างนี้ คุณต้อง
เซ็นชื่อในข้อตกลงนี้ เรื่องนี้ ก็ถือว่าแล้วต่อกัน!”
ซือถูหงส่งเอกสารข้อตกลง
เมื่อฟางปู้ถงได้อ่าน หน้าถอดสีทันที
“ซือถูหง แกฝันหวานไปเถอะ หาที่ตาย!”
ฟางปู้ถงโกรธจนตาแดงก่ำ
“เรียกลูกน้อง!”
ฟางปู้ถงตะโกน
“ฮ่าๆ คุณปู่ ท่านไม่ต้องตะโกนแล้ว บอดีการ์ดทั้งสี่ที่คอยดูแลความปลอดภัยของท่าน โดนคนของฉันกำจัดไปเรียบร้อย
ตอนนี้ ไม่มีคนให้ท่านเรียกใช้แล้ว เพื่อท่าน และเพื่อหลานสาวสองคนของท่าน และเพื่อความปลอดภัยของลูกชาย
ทั้งสองคน ฉันหวังว่าคุณจะเซ็นชื่อ และประกาศให้ทุกคนทราบ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี！